W miarę starzenia się psiego towarzysza możesz zacząć Zauważ, że jego oczy są zamglone. Jest to częsta zmiana związana z wiekiem u wielu ras psów, ale może również wskazywać na chorobę oka lub ciała. Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy należy się martwić mętnymi oczami u psów i kiedy warto wybrać się do lekarza weterynarii.
Co oznaczają zachmurzone oczy u psów?
na wiele możliwych sposobów, w których oczy psa mogą wyglądać na zamglone. Często widzisz zmętnienie w soczewce oka – elastyczną, przezroczystą strukturę, która znajduje się za tęczówką (pigmentowaną częścią oka) i źrenicą (otwór w środku oka). Drobne włókna mięśniowe wewnątrz oka kurczą się i rozluźniają, powodując zmianę grubości i kształtu soczewki; ruchy te pomagają psu zmienić skupienie. W miarę starzenia się psów pewne zmiany powodują, że soczewka staje się biała i staje się widoczna. Kiedy ta zwykle przezroczysta struktura tworzy mętne miejsce lub fragment, wzrok psa jest pogorszony.
Jednak w niektórych przypadkach zmętnienie nie jest związane z soczewką. Może znajdować się przed soczewką, w przedniej komorze oka. Złogi wapnia i tłuszczu mogą również występować w rogówce lub na rogówce (półprzezroczystej kopule oka).
Co powoduje mętne oczy u psów?
Istnieje dziesiątki możliwych przyczyn zmętnienia oczu u starszych psów. Oto najczęściej:
Obrzęk rogówki
Rogówka to przezroczysta kopuła pokrywająca kolorową tęczówkę oka. Obrzęk (obrzęk spowodowany zatrzymaniem płynów) w rogówce może powodować zamglenie oka; może wyglądać jak ogniskowa biel lub rozprzestrzenić się na całe oko.
Obrzęk rogówki może wystąpić po każdym zapaleniu lub podrażnieniu rogówki. Przyczyny mogą obejmować owrzodzenie rogówki, uraz, zwyrodnienie śródbłonka rogówki (patrz poniżej) i samoistny rozwój idiopatyczny (nieznana przyczyna). Ponadto każdy z poniższych stanów może powodować obrzęk rogówki; Przyczyna tego stanu powinna zawsze być zbadana przez lekarza weterynarii.
Zaćma
Zaćma to zmętnienie soczewki oka. Podobnie jak u ludzi, pies z zaćmą będzie miał trudności z widzeniem w nocy i wrażliwością na silne światło i odblaski.
Zaćma przechodzi przez cztery etapy dojrzałości: początkową, niedojrzałą, dojrzałą i niedojrzałą. We wczesnych stadiach odróżnienie zaćmy od innego powszechnego stanu zwanego stwardnieniem rozsianym może być trudne. Jeśli przyjrzysz się uważnie źrenicy oka bez zaćmy, okaże się, że jest ona całkowicie czarna. Ale w miarę rozwoju zaćmy łatwo jest zauważyć zmętnienie tej czarnej kropki, zwłaszcza gdy oko psa jest rozszerzone w słabym świetle; zmętnienie staje się bardziej zauważalne, a następnie oczywiste i prowadzi do ślepoty.
Ważne jest, aby natychmiast sprawdzić podejrzenie zaćmy. Złapanie ich wcześnie zwiększa szanse na skuteczne zarządzanie. W miarę jak zaćma przechodzi przez wczesne, a następnie późniejsze stadia, mogą powodować znaczne zapalenie oka (zwane zapaleniem błony naczyniowej oka), a także jaskrę wtórną (częstą chorobę oka, w której ciśnienie płynu w oku wzrasta do niezdrowego poziomu i uszkadza nerw wzrokowy). Gdy to się stanie, problemy te należy najpierw rozwiązać, zanim będzie można podjąć operację zaćmy.
Gdy zaćma stanie się nadmiernie dojrzała (znana również jako zaćma resorbująca), istnieje ryzyko jej pęknięcia. Po pęknięciu materiał soczewki przedostaje się do oka i powoduje jeszcze większy stan zapalny. To sprawia, że skuteczna operacja zaćmy jest trudna.
Zaćma często rozwija się wraz z wiekiem psa, ale istnieją również formy młodzieńcze i wrodzone.
Istnieje dziesiątki możliwych przyczyn zaćmy . Przyczyny mogą być związane z chorobą lub mieć podłoże genetyczne. Stwierdzono, że ponad 150 ras psów ma odziedziczone formy zaćmy, w tym Cocker Spaniel, Bichon Frise, Smooth Fox Terrier, Hawańczyk, Sznaucer Miniaturowy, Boston Terrier, Golden Retriever, Labrador Retriever i Pudel.
Istnieje wiele ogólnoustrojowych przyczyn zaćmy, przy czym najbardziej znana jest cukrzyca. W przypadku cukrzycy, wraz ze wzrostem poziomu cukru we krwi, woda jest wciągana do soczewki i powoduje zmętnienie.
Inne powiązane zaburzenia obejmują urazy, ekspozycję na promieniowanie, zaburzenia odżywiania, toksyny i zapalenie oka.
Zaćmę można leczyć. W przypadku zaćmy dziedzicznej / genetycznej odsetek powodzeń operacji wynosi aż 90 procent. Podczas operacji zaćmy uszkodzoną soczewkę usuwa się z oka i zastępuje soczewką sztuczną. Zabieg musi być przeprowadzony przy użyciu specjalistycznego sprzętu przez okulistę weterynarii (Diplomate of the American College of Veterinary Ophthalmologists lub DACVO).
W przypadku zaćmy cukrzycowej lub innej zaćmy zapalnej rokowanie jest gorsze. W dużym stopniu zależy od zdolności radzenia sobie ze stanami wywołującymi stan zapalny. Kontrolowanie poziomu cukru we krwi u psów z cukrzycą pomoże zmniejszyć nasilenie zaćmy na wczesnym etapie rozwoju. Na późniejszych etapach zmiany stają się trwałe i wymagają chirurgicznej korekty.
Czy „krople zaćmy” działają?
Jeśli wyszukujesz w Internecie hasło „leczenie zaćmy u psów”, możesz natknąć się na kilka kropli do oczu, które twierdzą, że usuwają zaćmę.
Te produkty zwykle zawierają n-acetylokarnozynę jako substancję czynną. W wielu badaniach krople te nie poprawiły zaćmy.
W laboratoriach wykazano, że nowsze leki zwane „inhibitorami reduktazy aldozy” opóźniają lub zapobiegają powstawaniu zaćmy u psów z cukrzycą. Niestety, muszą być podawane co od ośmiu do 12 godzin, a jeśli leczenie zostanie pominięte lub pominięte, bardzo szybko może dojść do całkowitej / dojrzałej zaćmy. Z tego powodu nie prowadzono marketingu tego produktu.
Obecnie żaden miejscowy lek na rynku nie zapobiegnie ani nie opóźni powstania zaćmy. Jedyne ostateczne leczenie zaćma to operacja.
Stwardnienie Jądrowe
Jest to łagodna, niezwykle powszechna zmiana soczewki związana z wiekiem. Występuje u wszystkich ras psów i nie ogranicza widzenia. Przyczyną jest zwiększona gęstość włókien w samej soczewce. Stwardnienie rozsiane jądra zwykle występuje w obu oczach w tym samym tempie, podczas gdy zaćma jest często asymetryczna. glin. Nie ma potrzeby leczenia stwardnienia jądrowego, ponieważ nie zakłóca to widzenia. Ponadto nie jest znane żadne leczenie tego schorzenia.
Zwyrodnienie śródbłonka rogówki
W tym stanie warstwa komórek z tyłu rogówki zaczyna się degenerować. Może być dziedziczona (jak u Chihuahua, Boston Terrier i Jamnik) lub może być zmianą związaną z wiekiem.
Początkowo zmiana jest często odnotowywana jako szara plama w środku oko, które zaczyna dochodzić do zewnętrznych krawędzi. Ostatecznie całe oko będzie miało „biały” wygląd. W miarę postępów będzie to powodować ślepotę. Nie ma specjalnego leczenia zwyrodnienia śródbłonka, chociaż próbowano zastosować kilka technik, aby poradzić sobie z powstałym obrzękiem rogówki.
Złogi rogówki
Objawiają się jako białe plamki lub biała mgiełka na rogówce. Złogi rogówki mogą występować z różnych powodów. Keratopatia lipidowa jest dobrze opisanym stanem, w którym cholesterol odkłada się w rogówce. może występować jako część choroby dziedzicznej (u Airedale, Samoyed, Beagle, Cavalier King Charles Spaniel i Siberian Husky), być związana z wysokim poziomem cholesterolu we krwi lub spowodowana stanami zapalnymi oka. Rzadko zdarza się tego typu osady wpływają na wzrok, ale ważne jest monitorowanie przez lekarza weterynarii.
Złogi mogą również zawierać wapń, są one słabo poznane, ale często występują jednocześnie z podłożem zaburzenia rytmu, takie jak choroba Cushinga, niewydolność nerek lub zapalenie oka. Złogi wapnia mogą podrażniać oko i powodować wrzody rogówki, więc leczenie ma na celu głównie opanowanie owrzodzenia.
W niektórych przypadkach krople do oczu zwane sodowym EDTA mogą pomóc w rozpuszczeniu złogów wapnia. Ten stan nie ma predyspozycji rasy, ale może wystąpić, gdy psy się starzeją z powodu choroby ogólnoustrojowej.
Zapalenie błony naczyniowej oka
Jest to ogólne określenie zapalenia oka. Przyczyny są liczne i zróżnicowane, w tym toksyny, infekcje, nowotwory i urazy. Zapalenie błony naczyniowej oka może być również idiopatyczne.
Zapalenie błony naczyniowej oka może powodować białą mgiełkę w oku zwaną „wodnistą plamą”. Może również powodować gromadzenie się krwi lub ropy w oku. Zwykle w przypadku zapalenia błony naczyniowej oka występują inne objawy; oko będzie zaczerwienione, opuchnięte i bolesne. Uwaga jest skierowana na identyfikację przyczyny i leczenie. Leczenie , zapalenie błony naczyniowej oka na ogół ustąpi.
Kiedy należy szukać leczenia mętnych oczu mojego psa?
Rozróżnienie różnych schorzeń może być bardzo trudne. Poinformuj lekarza weterynarii, jeśli oczy są mętne lub ma problemy ze wzrokiem; może być konieczna konsultacja z okulistą weterynarii. Dokładne badanie okulistyczne powinno obejmować pomiary wydzielania łez, barwienie fluoresceiną w celu wykrycia owrzodzeń rogówki, pomiar ciśnienia w oku i badanie siatkówki. Weterynarz zbada również dokładnie oko przy jasnym świetle, aby określić, skąd bierze się zmętnienie, czy ma to miejsce w soczewce, komorze przedniej, czy w samej rogówce?
Dzięki tym testom lekarz weterynarii może wygenerować listę możliwych diagnoz i określić, czy jest to łagodna zmiana związana z wiekiem, czy coś, co będzie wymagało leczenia medycznego lub chirurgicznego, aby zapobiec utracie wzroku psa.
Rokowanie w przypadku mętnych oczu zależy całkowicie od przyczyny i tego, czy można ją leczyć. Ponieważ choroby oczu mogą się szybko rozwijać i zmieniać, zawsze najlepiej jest skonsultować się z lekarzem weterynarii, gdy zauważysz coś niezwykłego w oczach psa.
Catherine Ashe ukończyła University of Tennessee College of Veterinary Medicine w 2008 roku. intensywny staż ratunkowy na małych zwierzętach, praktykuje medycynę ER od 9 lat. Obecnie pracuje jako weterynarz w Asheville w Północnej Karolinie i uwielbia lekarzy pierwszego kontaktu. W wolnym czasie spędza czas z rodziną, czyta żarłocznie i lubi górski styl życia.