Piromania, zaburzenie kontroli impulsów charakteryzujące się nawracającym przymusem do podpalania. Termin odnosi się tylko do rozpalania ognia w celu zaspokojenia seksualnego lub innego zaspokojenia, jaki zapewnia sam ogień, a nie do podpalania dla zysku lub zemsty. Piromania jest zwykle objawem psychopatologii, która często wiąże się z agresywnymi zachowaniami. Zygmunt Freud, twórca psychoanalizy, zauważył, że większość piromanów to mężczyźni z historią moczenia się w łóżku i zasugerował, że piromania jest jednym z wielu zaburzeń wywołanych zaprzeczeniem popędów instynktownych, w tym przypadku męskiej chęci opanowania ognia. przez oddawanie moczu. Później psychoanalitycy uznali jego wyjaśnienie za zbyt uproszczone. Wśród innych sugerowanych przyczyn piromanii jest poczucie odrzucenia i chęć powrotu nieobecnego ojca.
Piromania zwykle pojawia się w dzieciństwie , a tylko niewielki procent dorosłych podpalaczy faktycznie cierpi na to zaburzenie. Piromani walczący z chęcią podpalenia doświadczają narastającego napięcia, które można złagodzić jedynie poprzez poddanie się; po wielokrotnych niepowodzeniach w opanowaniu impulsu mogą ustać opór, aby uniknąć tego napięcia. Zaburzenie można leczyć za pomocą psychoterapii rodzinnej i leków przeciwdepresyjnych.