Penicylina VK

Nazwa ogólna: penicylina przeciwko potasowi
Forma dawkowania: tabletka

Sprawdzone medycznie przez Drugs.com. Ostatnia aktualizacja 22 stycznia 2021 r.

• Omówienie
• Efekty uboczne
• Dawkowanie
• Często zadawane pytania
• Profesjonalne
• Interakcje
• Więcej

Ograniczenie rozwoju bakterii lekoopornych i utrzymanie skuteczności penicyliny-VK i innych leków przeciwbakteryjnych penicylina-VK powinna być stosowana wyłącznie do leczenia lub zapobiegania infekcjom, co do których udowodniono lub podejrzewa się, że są wywoływane przez bakterie.

Penicylina VK Opis

Penicylina V jest fenoksymetylowym analogiem penicyliny G.

Potasowa penicylina V to sól potasowa penicyliny V.

Penicylina -VK (Penicylina V Potas Tablets USP), do podawania doustnego, zawiera 250 mg (400 000 jednostek) lub 500 mg (800 000 jednostek) penicyliny V potasowej. Ponadto każda tabletka zawiera następujące nieaktywne składniki: hydroksypropylometylocelulozę, stearynian magnezu, glikol polietylenowy, powidon, talk i dwutlenek tytanu.

Penicylina VK – Farmakologia kliniczna

Penicylina V działa działanie bakteriobójcze na drobnoustroje wrażliwe na penicylinę w fazie aktywnego namnażania. Działa poprzez hamowanie biosyntezy mukopeptydu ściany komórkowej. Nie działa na bakterie wytwarzające penicylinazę, do których należy wiele szczepów gronkowców. Lek wykazuje wysoką aktywność in vitro przeciwko gronkowcom (z wyjątkiem szczepów wytwarzających penicylinazy), paciorkowcom (grupy A, C, G, H, L i M) oraz pneumokokom. Innymi organizmami wrażliwymi in vitro na penicylinę V są Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis, Clostridia, Actinomyces bovis, Streptobacillus moniliformis, Listeria monocytogenes, Leptospira i Neisseria gonorrhoeae. Treponema pallidum jest niezwykle wrażliwa.

Sól potasowa penicyliny V ma wyraźną przewagę nad penicyliną G pod względem odporności na inaktywację przez kwas żołądkowy. Może być podawany z posiłkami; jednakże poziomy we krwi są nieco wyższe, gdy lek podaje się na pusty żołądek. Średnie poziomy we krwi są dwa do pięciu razy wyższe niż poziomy po tej samej dawce doustnej penicyliny G, a także wykazują znacznie mniejsze indywidualne zróżnicowanie.

Po wchłonięciu penicylina V wiąże się w około 80% z białkami surowicy. Poziomy tkanek są najwyższe w nerkach, a mniejsze w wątrobie, skórze i jelitach. Niewielkie ilości znajdują się we wszystkich innych tkankach ciała oraz w płynie mózgowo-rdzeniowym. Lek jest wydalany tak szybko, jak wchłania się u osób z prawidłową czynnością nerek; jednakże odzysk leku z moczu wskazuje, że tylko około 25% podanej dawki jest wchłaniane. U noworodków, młodych niemowląt i osób z zaburzeniami czynności nerek wydalanie jest znacznie opóźnione.

Wskazania i zastosowanie penicyliny VK

Penicylina V potas w tabletkach jest wskazana w leczeniu łagodnych i umiarkowanie ciężkie zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na penicylinę G. Terapię należy kierować badaniami bakteriologicznymi (w tym testami wrażliwości) i odpowiedzią kliniczną.

UWAGA: Ciężkiego zapalenia płuc, ropniaka, bakteriemii, zapalenia osierdzia, zapalenia opon mózgowych i zapalenia stawów nie należy leczyć penicyliną V w ostrym stadium . Należy wykonać wskazane zabiegi chirurgiczne.

Następujące infekcje zwykle reagują na odpowiednią dawkę penicyliny V.

Infekcje paciorkowcami (bez bakteriemii). Łagodne do umiarkowanych infekcje górnych dróg oddechowych, szkarlatyna i łagodne różyczki.

Infekcje pneumokokowe – Łagodne do średnio ciężkich infekcje dróg oddechowych.

Infekcje gronkowcowe – penicylina Czuły na G. Łagodne infekcje skóry i tkanek miękkich.

UWAGA: Doniesienia wskazują na rosnącą liczbę szczepów gronkowców opornych na penicylinę G, podkreślając potrzebę badań kultur i wrażliwości w leczeniu podejrzanych zakażeń gronkowcowych.

Fusospirochetosis (Vincents gingivitis and pharyngitis) – Łagodne do średnio ciężkich infekcje jamy ustnej i gardła zwykle reagują na leczenie penicyliną doustną.

UWAGA: Konieczną opiekę stomatologiczną należy zapewnić w przypadku infekcji obejmujących tkanki dziąseł. / p>

Stany medyczne, w których doustna penicylina jest wskazana jako profilaktyka: W zapobieganiu nawrotom po gorączce reumatycznej i / lub pląsawicy: Stała profilaktyka penicyliną doustną okazała się skuteczna w zapobieganiu nawrotom tych schorzeń.

Chociaż nie przeprowadzono kontrolowanych badań skuteczności klinicznej, American Heart Association i American Dental Association zasugerowały stosowanie penicyliny V jako doustnego schematu profilaktyki bakteryjnego zapalenia wsierdzia u pacjentów z wrodzonymi wadami serca lub reumatyczna lub inna nabyta zastawkowa choroba serca podczas zabiegów stomatologicznych i chirurgicznych górnych dróg oddechowych1. Penicyliny doustnej nie należy stosować u pacjentów ze szczególnie dużym ryzykiem zapalenia wsierdzia (np. Z protezami zastawek serca lub wykonanymi chirurgicznie przeciekami ogólnoustrojowo-płucnymi). Penicyliny V nie należy stosować w profilaktyce wspomagającej przy operacjach lub instrumentacji układu moczowo-płciowego, chirurgii dolnego odcinka przewodu pokarmowego, sigmoidoskopii i porodzie. Ponieważ może się zdarzyć, że paciorkowce alfa hemolityczne stosunkowo oporne na penicylinę mogą być wykryte, gdy pacjenci otrzymują penicylinę doustną w sposób ciągły w celu wtórnej profilaktyki gorączki reumatycznej, u tych pacjentów można wybrać środki profilaktyczne inne niż penicylina i przepisać je jako uzupełnienie profilaktyki ciągłej gorączki reumatycznej.

UWAGA: Wybierając antybiotyki do zapobiegania bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia, lekarz lub dentysta powinien przeczytać pełne wspólne oświadczenie American Heart Association i American Dental Association1.

Aby zmniejszyć rozwój bakterii lekoopornych i utrzymać skuteczność penicyliny-VK i innych leków przeciwbakteryjnych, penicylinę-VK należy stosować wyłącznie do leczenia lub zapobiegania zakażeniom, co do których udowodniono lub podejrzewa się, że są wywoływane przez wrażliwe bakterie. Jeżeli dostępne są informacje o kulturze i wrażliwości, należy je wziąć pod uwagę przy wyborze lub modyfikacji terapii przeciwbakteryjnej. W przypadku braku takich danych lokalna epidemiologia i wzorce podatności mogą przyczynić się do empirycznego doboru terapii.

Przeciwwskazania

Wcześniejsza reakcja nadwrażliwości na jakąkolwiek penicylinę jest przeciwwskazaniem.

Ostrzeżenia

POWAŻNE I OKAZJONALNE ŚMIERTELNE REAKCJE NADWRAŻLIWOŚCI (anafilaktyczne) ZOSTAŁY ZGŁOSZONE U PACJENTÓW TERAPII PENICILLINĄ. REAKCJE TE SĄ BARDZIEJ PRAWDOPODOBNE DO WYSTĘPOWANIA U OSÓB Z HISTORIĄ NADWRAŻLIWOŚCI NA PENICILLIN I / LUB HISTORIĄ WRAŻLIWOŚCI NA WIELE ALERGENÓW. BYŁY RAPORTY OSÓB Z HISTORIĄ NADWRAŻLIWOŚCI NA PENICILINĘ, KTÓRE DOŚWIADCZAŁY POWAŻNYCH REAKCJI PODCZAS LECZENIA CEFALOSPORYNAMI. PRZED ROZPOCZĘCIEM LECZENIA TABLETKAMI PENICILLIN V Z POTASEM NALEŻY UWAŻNIE ZAPYTAĆ W SPRAWIE POPRZEDNICH REAKCJI NADWRAŻLIWOŚCI NA PENICILLINY, GŁOWOSPORYNY LUB INNE ALERGENY. W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA REAKCJI ALERGICZNEJ NALEŻY ODSTAWIĆ PENICILLIN V TABLETKI Z POTASEM I ZASTOSOWAĆ ODPOWIEDNIĄ TERAPIĘ. POWAŻNE REAKCJE ANALFILAKTYCZNE WYMAGAJĄ NATYCHMIASTOWEGO LECZENIA W SYTUACJACH AWARYJNYCH EPINEPHRYNĄ. TLEN, STERYDY DOŻYLNE I LECZENIE DROGI ODDECHOWEJ, W TYM INTUBACJA, NALEŻY TAKŻE PODAWAĆ, ZGODNIE Z WSKAZANIAMI.

Biegunkę związaną z Clostridium difficile (CDAD) opisywano przy stosowaniu prawie wszystkich leków przeciwbakteryjnych, w tym penicyliny, i może ona mieć różny zasięg. o nasileniu od łagodnej biegunki do śmiertelnego zapalenia jelita grubego. Leczenie środkami przeciwbakteryjnymi zmienia prawidłową florę okrężnicy, prowadząc do przerostu C. difficile.

C. difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy C. difficile wytwarzające hipertoksynę powodują zwiększoną chorobowość i śmiertelność, ponieważ infekcje te mogą być oporne na leczenie przeciwbakteryjne i mogą wymagać kolektomii. CDAD należy wziąć pod uwagę u wszystkich pacjentów, u których po zastosowaniu antybiotyku wystąpi biegunka. Konieczny jest dokładny wywiad medyczny, ponieważ zgłaszano występowanie CDAD w ciągu dwóch miesięcy po podaniu leków przeciwbakteryjnych.

Jeśli podejrzewa się lub potwierdza CDAD, może być konieczne przerwanie ciągłego stosowania antybiotyków nie skierowanych przeciwko C. difficile . Odpowiednie zarządzanie płynami i elektrolitami, suplementacja białek, antybiotykoterapia C. difficile i ocena chirurgiczna powinny być wdrożone zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.

Środki ostrożności

Penicylinę należy stosować ostrożnie u osób z historie poważnych alergii i / lub astmy.

Ogólne

Przepisywanie penicyliny-VK w przypadku braku udowodnionego lub silnego podejrzenia zakażenia bakteryjnego lub wskazania profilaktycznego jest mało prawdopodobne, aby przyniosło korzyści pacjenta i zwiększa ryzyko rozwoju bakterii lekoopornych.

Nie należy polegać na doustnej drodze podawania u pacjentów z ciężką chorobą lub z nudnościami, wymiotami, rozszerzeniem żołądka, kardioskurczem lub jelitami. nadpobudliwość.

Sporadycznie pacjenci nie wchłoną terapeutycznych ilości doustnej penicyliny.

W przypadku infekcji paciorkowcami terapia musi być wystarczająca, aby wyeliminować organizm (minimum 10 dni); w przeciwnym razie mogą wystąpić następstwa choroby paciorkowcowej.Hodowle należy pobrać po zakończeniu leczenia, aby określić, czy paciorkowce zostały wyeliminowane.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może sprzyjać przerostowi organizmów niewrażliwych, w tym grzybów. W przypadku wystąpienia nadkażenia należy podjąć odpowiednie działania.

Informacje dla pacjentów

Pacjentów należy pouczyć, że leki przeciwbakteryjne, w tym penicylina-VK, powinny być stosowane wyłącznie w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Nie leczą infekcji wirusowych (np. Przeziębienia). Kiedy penicylina-VK jest przepisywana w celu leczenia infekcji bakteryjnej, należy poinformować pacjentów, że chociaż często poprawia się samopoczucie na początku terapii, lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami. Pomijanie dawek lub nieukończenie pełnego cyklu terapii może: (1) zmniejszyć skuteczność natychmiastowego leczenia oraz (2) zwiększyć prawdopodobieństwo, że bakterie rozwiną się oporność i nie będą uleczalne penicyliną-VK lub innymi lekami przeciwbakteryjnymi w przyszłość.

Biegunka jest częstym problemem spowodowanym przez antybiotyki, który zwykle ustępuje po odstawieniu antybiotyku. Czasami po rozpoczęciu leczenia antybiotykami u pacjentów mogą pojawić się wodniste i krwawe stolce (ze skurczami żołądka i gorączką lub bez) nawet po dwóch lub więcej miesiącach od przyjęcia ostatniej dawki antybiotyku. W takim przypadku pacjenci powinni jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Działania niepożądane

Chociaż częstość występowania reakcji na doustne penicyliny była znacznie mniejsza niż w przypadku terapii pozajelitowej, Należy pamiętać, że po doustnej penicylinie zgłaszano wszystkie stopnie nadwrażliwości, w tym śmiertelną anafilaksję.

Najczęstszymi reakcjami na doustną penicylinę są nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, biegunka i czarny włochaty język. Zgłaszane reakcje nadwrażliwości to wykwity skórne (plamkowo-grudkowe do złuszczającego zapalenia skóry), pokrzywka i inne reakcje podobne do choroby posurowiczej, obrzęk krtani i anafilaksja.

Często jedynymi obserwowanymi reakcjami mogą być gorączka i eozynofilia. Niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, trombocytopenia, neuropatia i nefropatia są reakcjami rzadkimi i zwykle związanymi z dużymi dawkami penicyliny podawanej pozajelitowo.

Dawkowanie i podawanie penicyliny VK

Dawkowanie penicyliny V powinno być określone na podstawie wrażliwości drobnoustrojów sprawczych i ciężkości zakażenia oraz dostosowane do odpowiedzi klinicznej pacjenta.

Zwykłe zalecenia dotyczące dawkowania dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat są następujące: p>

Zakażenia paciorkowcami – łagodne do średnio ciężkich – górnych dróg oddechowych, w tym szkarlatyna i róża: 125 do 250 mg (200 000 do 400 000 jednostek) co 6 do 8 godzin przez 10 dni.

Zakażenia pneumokokowe – łagodne do umiarkowanie ciężkich – dróg oddechowych, w tym zapalenie ucha środkowego: 250 do 500 mg (400 000 do 800 000 jednostek) co 6 godzin, aż do braku gorączki pacjenta przez co najmniej 2 dni.

Infekcje gronkowcowe – łagodne infekcje skóra i tkanki miękkie (należy wykonać posiew i testy wrażliwości): 250 do 500 mg (400 000 do 800 000 jednostek) co 6 do 8 godzin.

Fusospirochetosis (zakażenie Vincents) jamy ustnej i gardła. Łagodne do średnio ciężkich infekcje: 250 do 500 mg (400 000 do 800 000 jednostek) co 6 do 8 godzin.

Do zapobiegania nawrotom po gorączce reumatycznej i / lub pląsawicy: 125 do 250 mg (200 000 do 400 000 jednostek) dwa razy dziennie w sposób ciągły.

Do profilaktyki bakteryjnego zapalenia wsierdzia1 u pacjentów z wrodzoną wadą serca, reumatyzmem lub inną nabytą wadą zastawkową serca poddawanych zabiegom stomatologicznym lub operacyjnym górnych dróg oddechowych: 2 gramy penicyliny V (1 gram dla dzieci poniżej 60 funtów) 1 godzinę przed zabiegiem, a następnie 1 gram (500 mg dla dzieci poniżej 60 funtów) 6 godzin później.

W jaki sposób dostarczana jest penicylina VK

Penicylina – tabletki VK (Penicylina V Potas Tablets USP), 250 mg (400 000 jednostek) to okrągłe, obustronnie wypukłe białe tabletki z wytłoczonym PVK 250 i linią podziału po jednej stronie i GG 949 po drugiej stronie.

NDC 0781-1205-01 ….. butelki po 100

NDC 0781-1205-10 ….. butelki po 1000

Penicill in – VK Tablets (Penicylina V Potas Tablets USP), 500 mg (800 000 jednostek) to podłużne, obustronnie wypukłe białe tabletki z wytłoczonym PVK 500 po jednej stronie i GG 950 po drugiej stronie i nacięciem po obu stronach.

p> NDC 0781-1655-01 ….. butelki po 100

NDC 0781-1655-10 ….. butelki po 1000

Przechowywać w temperaturze 20 ° – 25 ° C (68 ° – 77 ° F) (patrz temperatura pomieszczenia kontrolowana przez USP).

Przechowywać szczelnie zamknięty. Dozuj w szczelnym pojemniku, zgodnie z definicją w USP.

1. American Heart Association, 1984. Zapobieganie bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia. Nakład 70 (6): 1123A –1127A.

11-2010 mln

Wyprodukowano w Austrii przez Sandoz GmbH

dla Sandoz Inc.