Przyczyny i czynniki ryzyka okresowych zaburzeń wybuchowych
Uważa się, że przyczyną okresowych zaburzeń wybuchowych jest połączenie wielu elementów , w tym czynniki genetyczne, czynniki fizyczne i czynniki środowiskowe. Oto kilka przykładów tych różnych czynników:
Genetyka: postawiono hipotezę, że cechy, z których składa się to zaburzenie, są przekazywane z rodziców na dzieci; jednak obecnie nie zidentyfikowano żadnego konkretnego genu, który miałby znaczący wpływ na rozwój IED.
Fizyczne: Badania sugerują, że okresowe zaburzenia wybuchowe mogą występować w wyniku nieprawidłowości w obszarach mózgu które regulują pobudzenie i zahamowanie. Agresja impulsywna może być związana z nieprawidłowymi mechanizmami w tej części mózgu, która hamuje lub uniemożliwia aktywność mięśni za pośrednictwem neuroprzekaźnika serotoniny. Serotonina, która wysyła informacje chemiczne w mózgu, może mieć inny skład u osób z przerywanymi zaburzeniami wybuchowymi.
Środowisko: środowisko, w którym osoba dorasta, może mieć duży wpływ na to, czy lub wystąpią objawy IED. Postawiono hipotezę, że ludzie, którzy dorastają w domach, w których byli poddawani surowym karom, są bardziej narażeni na rozwój IED. Uważa się, że te dzieci pójdą za przykładem rodziców i będą zachowywać się agresywnie – ich początkowa reakcja na coś negatywnego, z którym się spotykają. Inna teoria głosi, że jeśli dzieci znosiły surowe kary fizyczne, mogą odczuwać odkupienie w zadawaniu innym tej samej formy fizycznego bólu.
Czynniki ryzyka:
- Bycie mężczyzna
- Narażenie na przemoc w młodym wieku
- Narażenie na wybuchowe zachowania w domu (np. gniewne wybuchy ze strony rodziców lub rodzeństwa)
- Doświadczenie urazu fizycznego
- Doświadczyłem traumy emocjonalnej
- Historia nadużywania narkotyków
- Pewne schorzenia