Okrutna śmierć Nancy Spungen

” Nie dożyję 21 lat. Nigdy nie będę stary. Nigdy nie chcę być brzydki i stary. I tak jestem już starszą panią. Mam 80 lat. Nic nie zostało… ”- Nancy Spungen

Kiedy urodziła się Nancy Laura Spungen 27 lutego 1958 r. w Filadelfii w Pensylwanii jej matka, Deborah, od razu wiedziała, że z jej dzieckiem jest coś innego. Podczas porodu wypadła pępowina Nancy, która pozbawiła niemowlę tlenu. Wyszła sine i wiotka, z trwale podwyższony poziom bilirubiny ośmiodniowy pobyt w szpitalu Deborah i Frank podekscytowani zabrali córkę do domu.

Nastrój w domu Spungen zmienił się z podniecenia na lęk, gdy Nancy nie przestawała płakać. Według wspomnień Debory „I nie chcę żyć tym życiem, Nancy nie tylko płakała, ale krzyczała. I nie przestawała.

Deborah kilkakrotnie przyprowadzała swoje dziecko do pediatry. Próbowali różnych mechanizmów uspokajających i radzących sobie, w tym metody „wykrzycz to”, ale nic nie działało. Potem, gdy Nancy miała trzy miesiące, lekarz przepisał fenobarbital. Tylko kilka kropli na język, w razie potrzeby. Tak zaczęła się miłość Nancy romans z substancjami.

Nancy potrzebowała częstych kropli na języku. Dawka pozwalała jej zasnąć na kilka godzin. Ale kiedy się obudziła, była w ciągłym stanie pobudzenia i ruchu. Jej rodzice byli trudno było nadążyć za dzieckiem. Nancy nie była zainteresowana zwolnieniem i zesztywniała po dotknięciu. Deborah podejrzewała, że Nancy doznała neurologicznego urazu porodowego. Niestety, ta diagnoza nie istniała, gdy Nancy się urodziła.

Nancy była przedwcześnie rozwinięta – mówiła zdaniami przed końcem pierwszego roku. Nikt nie wiedział, jak postępować z Nancy, więc podporządkowali ją lekom.

W wieku 11 lat Nancy została wydalona ze szkoły za wagarowanie i generalnie niepoprawną kontynuację nauki w Devereux Man lub High School, szkoła dla dziewcząt z problemami. Część problemu polegała na tym, że Nancy posiadała wyższy intelekt. Później twierdziła, że jej IQ wynosi 172, ale to prawdopodobnie trochę przesadzone. Kiedy miała 15 lat, lekarze zdiagnozowali u Nancy schizofrenię. W tym samym roku Nancy ukończyła liceum.

W wieku 16 lat Nancy zapisała się na University of Colorado i zaczęła używać heroiny. Po raz kolejny Nancy została aresztowana i wydalona po zakupie narkotyków od tajnego policjanta. Pokój w akademiku Nancy był pełen rzeczy skradzionych innym studentom. Po fiasku w Kolorado Nancy próbowała popełnić samobójstwo i spędziła pewien czas w szpitalu psychiatrycznym.

Rodzice Nancy zrobili wszystko, co w ich mocy, aby uratować córkę. W międzyczasie mieli dwoje bardzo typowych dzieci, które często były ofiarami gwałtownych wybuchów Nancy. Frank i Deborah dali z siebie wszystko dla Nancy. W końcu musieli zrobić to, co najlepsze dla siebie i innych dzieci, i pozwolić Nancy iść własną drogą.

Nancy zdecydowała wraz z rodzicami, że najlepiej będzie dla niej pojechać do Nowego Jorku, gdzie zapoznała się ze sceną punkową. Miała zaledwie 17 lat, ale dostała pracę jako striptizerka, aby utrzymać siebie i swój rosnący nałóg narkotykowy. W tym celu czasami zwracała się ku prostytucji.

Nancy zauroczyła się Jerrym Nolanem z The Heartbreakers. Większość dziewcząt w tym wieku podkochuje się w swoich ulubionych celebrytach. Niewielu porzuca swoje życie w gorączkowej pogoni za związkiem.

Nancy planowała zrobić wszystko, aby wkręcić się w ich świat. Stała się stałym gościem w nowojorskich klubach, takich jak CBGB i Maxs Kansas City.

Do tego momentu Nancy była typem dziewczyny z mysimi brązowymi włosami i kilkoma dodatkowymi kilogramami. Nie była nieatrakcyjna, ale nie wyglądała tak samo jak inne fanki, a tego nie chciała.

W Nowym Jorku Nancy rozpoczęła swoją metamorfozę od zrzędliwej niedoszłej osoby do punkowej legendy. Stała się kupą rozjaśnionych blond włosów i rozmazanego makijażu, ubrana w podarte kabaretki i jaskrawe zwierzęce nadruki. Wreszcie Nancy spojrzała tak, jak czuła się w środku. Chociaż ledwo osiągnęła wiek nastoletni, Johnny Rotten, piosenkarz Sex Pistols, opisał później Nancy jako „… okrutną starą krowę”.

Nancy otaczała się ludźmi, którzy wyglądali i mówili tak, jak ona, ale nie znalazła akceptacji, której pragnęła. Nowojorska publiczność uważała, że Nancy za bardzo się stara i uznała jej osobowość za zbyt intensywną, a nawet przewracającą żołądek. Nazwali ją „Nudna Nancy”.

Kiedy The Heartbreakers poszli do Londynu podążyła Nancy.Na nieszczęście dla niej Jerry Nolan jasno dał do zrozumienia, że się nią nie interesuje. Nancy tak lubiła być częścią londyńskiego tłumu, że i tak zdecydowała się zostać.

Nancy była kwintesencją punk rocka – nieskrępowana, szorstka, uparta, podatna na ataki przemocy. Londyńska scena punkowa nigdy nie poprosiła Nancy o zaprzestanie wściekłości przeciwko życiu. Oni też nie zaakceptowali jej całkowicie. Nie miała tego samego surowego i zubożałego wychowania, jak jej brytyjscy koledzy. Jej rodzina należała do zamożnej żydowsko-amerykańskiej rodziny z wyższej klasy średniej. Była okropna i głośna, ze strasznym udawanym brytyjskim akcentem.

Nancy nie ukrywała faktu, że była prostytutką i ćpunką. Jej ulubionym narkotykiem była heroina i nie była tak łatwo dostępna w Wielkiej Brytanii, jak w Nowym Jorku. Nancy spędziła pierwsze sześć miesięcy w Londynie, chora na narkotyki i przebywanie w domu przyjaciela.

Kiedy w końcu znalazła handlarza narkotyków, użyła heroiny, by dostać się do wewnętrznych kręgów. Nie mogła tego zrobić za pomocą seksu, więc przyniosła narkotyki. Jeśli nie mogła być tym, czego chcieli mężczyźni, stała się tym, czego potrzebowali.

Mniej więcej w tym czasie Nancy zaczęła podążać za znanym angielskim zespołem Sex Pistols i poznała wielką miłość swojego życia, Sid Vicious.

Sid Vicious

W połowie lat siedemdziesiątych The Sex Pistols odrzucili rodziców i zauroczyli swoich fanów w całej Wielkiej Brytanii. Na basie grał punk rockowy plakatowy Sid Vicious. Sid urodził się jako John Simon Ritchie 10 maja 1957 roku w dzielnicy Lewisham w południowym Londynie.

Dzieciństwo Sida wyraźnie różniło się od dzieciństwa Nancy. Ojciec Sida był strażnikiem w Pałacu Buckingham, a jego matka była hipisem o imieniu Anne przemycającym narkotyki. Rodzice Nancy spędzili cudowne lata, aktywnie próbując uratować jej życie. Ojciec Sida zniknął, a matka zabrała go na wycieczki do Hiszpanii, gdzie ukrywała haszysz pieluchę dziecka, aby przemycić ją przez granicę. Kiedy Sid był nastolatkiem, Anne była dla Sida bardziej kumplem od narkotyków niż mamą.

Kiedy los umieścił Sida i Nancy na swojej drodze, oznaczało to śmierć dla nich obojga. Większość członków zespołu gardziła Nancy, ale Sid uznał jej autentyczność i wytrwałość za pociągającą. Był już rozciągnięty tak samo jak Nancy, a para została połączona w biodrze. W środku lata przeprowadzili się razem do mieszkania matki Sida.

Sid i Nancy stworzyli namiętny związek, pełen przemocy i nadużyć ze strony obu stron. Mimo to Nancy nauczyła Sida uprawiania miłości i sztuki bycia okrutnym. Sid wydobył z Nancy cechę, która zaskoczyła tych, którzy znali ją najlepiej; stała się opiekuńcza na swój własny pokręcony sposób.

Holiday in the Sun

Trasa Sex Pistols po Ameryce rozpoczęła się na początku 1978 roku. Ich menedżer, Malcolm McLaren, wyjaśnił to jasno; Nancy nie była mile widziana i była wściekła. Nancy była persona non grata wśród przyjaciół Sida i nie znała nikogo innego. Ludzie tolerowali Nancy tylko dlatego, że Sid był w pobliżu, a teraz był w jej rodzinnym kraju, a ona w swoim.

Sid początkowo nie myślał zbyt wiele o Stanach Zjednoczonych. To było nudne. Ich menedżer, Malcolm, w swojej nieskończonej mądrości, zarezerwował ich w najbardziej nieprawdopodobnych lokalizacjach. Konkretnie, Malcolm wyjechał z zespołem na dalekie południe, pas biblijny i Teksas, ostatecznie kończąc w San Francisco. Te amerykańskie tłumy nie były w pełni gotowe na gniewne, zniekształcone brzmienie, które zespół rozsławił w Wielkiej Brytanii. Cała trasa była serią gównianych koncertów, które zwykle kończyły się bójkami.

Zanim dotarli na zachodnie wybrzeże, Sid znalazł jedyną rzecz, którą lubił w Stanach – naprawdę dobrą heroinę. Uzależnienie Sida stało się bolącym punktem w przypadku członków jego zespołu, którzy byli zaskakująco prostolinijni pod tym względem. Bez Nancy w pobliżu musieli opiekować się Sidem, a to tylko praca na pełny etat.

Ostatni koncert Sex Pistols zagrali 14 stycznia 1978 roku w Winterland Ballroom w San Francisco. Sid, który nigdy nie umiał grać na swoim instrumencie, pokazał się wysoko i zachowywał się arogancko. Piosenkarz Johnny Rotten nagle zamknął koncert jednym pytaniem: „Czy miałeś kiedyś wrażenie, że zostałeś oszukany?” i wypadli ze sceny. Niedługo potem Sex Pistols oficjalnie rozwiązali się.

Nancy mianowała siebie menadżerem Sida Viciousa, solowego artysty. Jako jego menadżer myślała, że Sid dostanie więcej pracy w Stanach niż w Londynie. Próbowała go przemianować, ale nie zrobiła tego. Nie wykonuję okropnej roboty. Sid nie mógł grać na basie, ale mógł nosić melodię.

Sid i Nancy przeprowadzili się do pokoju 100 w hotelu Chelsea, dawnej rezydencji takich znakomitości jak Arthur Miller i Mark Twain , Przedziurawili się i próbowali iść prosto, coś w rodzaju. Pokój stał się ich gniazdem miłości, a także jaskinią narkotyków, w której gromadzili się wszelkiego rodzaju handlarze i użytkownicy. Znaleźli klinikę metadonową i wzięli lekarstwa.Niestety, nie przestali brać ulicznych narkotyków, w tym heroiny i innych opiatów.

Śmierć

12 października 1978 roku operator centrali telefonicznej w hotelu Chelsea odebrał telefon od linia zewnętrzna. „Są kłopoty w pokoju 100” – oznajmił dzwoniący i rozłączył się. Drugi telefon przyszedł, zanim portier zdążył dotrzeć do pokoju. „Ktoś jest chory. Potrzebujesz pomocy. ”

Poprzedniej nocy Sid przypomniał sobie, że zasnął około pierwszej w nocy. Ostatni raz przypomniał sobie Nancy siedzącą na skraju łóżka i bawiącą się nożem. Właśnie stoczyli walkę, w której Sid uderzył Nancy, a Nancy uderzył Sida. Świadkowie twierdzą, że przyjął duże ilości silnego środka uspokajającego Tuinal i stracił przytomność.

Sid obudził się z otępienia Tuinal około 10:30 tego ranka. Początkowo myślał, że oddaje mocz na siebie, ale szybko zdał sobie sprawę, że wilgoć, którą czuł, była krwią. Potknął się do łazienki i znalazł Nancy siedzącą na podłodze pod zlewem z raną kłutą w brzuchu. Według Sida nadal oddychała w tym czasie. Nie sądził, że umiera, więc poszedł do kliniki metadonowej. Nancy wykrwawiła się na śmierć, gdy go nie było.

W panice Sid umył nóż z krwi i próbował również oczyścić Nancy. Kiedy nie mógł jej oczyścić, wezwał pomoc. Nie było go tam, kiedy wszedł portier i zastał Nancy martwą i ubraną w czarny stanik i majtki. Później policja odkryła, że chodził po korytarzach zdezorientowany i pozornie niepewny wydarzeń prowadzących do tego momentu. Policja natychmiast aresztowała Sida.

Teorie

Nancy była uzależniona; to jest fakt bezsporny. Była też chora psychicznie, drażniąca, a nawet mdła, ale była człowiekiem i zasługiwała na sprawiedliwość. Sid też. Policja uznała śmierć Nancy za sprawę otwartą i zamkniętą. Nancy nie żyje na podłodze w łazience, a Sid jest w drugim pokoju. Łatwo powiedzieć, że Sid to zrobił. Reporterzy mówili o jej śmierci z nastawieniem „ćpuny będą ćpunami”. Mimo to Nancy miała prawo do dokładnego dochodzenia, a to nigdy się nie wydarzyło.

Najbardziej znaną teorią jest to, że Sid zabił Nancy w nocy . Tego ranka został aresztowany i oskarżony o morderstwo drugiego stopnia. Czasami przyznał się do przestępstwa. Innym razem całkowicie zaprzeczył lub przyznał się do amnezji.

Jeśli uznamy winę Sida za fakt, więcej pojawiają się pytania. W noc śmierci Nancy para nie miała heroiny. Zamiast tego Sid wziął obfite ilości silnie uspokajającego Tuinalu. Świadkowie obecni tego wieczoru twierdzą, że Sid przyjął co najmniej 30 tabletek. Jeśli to prawda, Sid prawie nie byłby w stanie podnieść ciężar własnej dłoni, a tym bardziej wbić nóż myśliwski w brzuch Nancy.