O Kanada (Polski)

Francuskie słowa „O Canada” zostały napisane przez Sir Adolphe-Basile Routhier do muzyki skomponowanej przez Calixę Lavallée, jako francuska kanadyjska pieśń patriotyczna dla św. Jean-Baptiste Society i po raz pierwszy wystąpił 24 czerwca 1880 roku na bankiecie z okazji Dnia Saint-Jean-Baptiste w Quebec City. W tym czasie „Chant National”, również autorstwa Routhiera, był popularny wśród frankofonów jako hymn, podczas gdy „God Save the Queen” i „The Maple Leaf Forever” konkurowały od 1867 roku jako nieoficjalne hymny narodowe w angielskiej Kanadzie. . „O Canada” dołączył do tej walki, kiedy grupa uczniów zaśpiewała ją podczas tournée po Kanadzie w 1901 roku przez księcia i księżną Kornwalii (później króla Jerzego V i królowej Marii). Było to pierwsze znane wykonanie piosenki poza Quebec.

Pięć lat później firma Whaley and Royce w Toronto opublikowała muzykę z tekstem francuskim i pierwszym tłumaczeniem na język angielski autorstwa Thomasa Bedforda Richardsona, aw 1908 roku Collier „tygodnik s Weekly zorganizował konkurs na napisanie nowych angielskich tekstów do” O Canada „. Konkurs wygrała Mercy E. Powell McCulloch, ale jej wersja nigdy nie zyskała szerokiego uznania. W rzeczywistości wielu wykonało angielskie tłumaczenia słów Routhiera; jednak najpopularniejsza wersja została stworzona w 1908 roku przez Roberta Stanleya Weira, prawnika i rejestratora miasta Montreal. Teksty Weira z 1908 r. Nie zawierały odniesień religijnych i używały wyrażenia „Ty nakazujesz nam”, zanim zostały one zmienione przez Weira w 1913 r. Na „we wszystkich rozkazach twoich synów”. W 1926 r. Pojawił się czwarty werset o charakterze religijnym Nieznacznie zmodyfikowana wersja została oficjalnie opublikowana z okazji Diamentowego Jubileuszu Konfederacji w 1927 roku i stopniowo stała się najbardziej akceptowaną i wykonywaną wersją tej piosenki.

Uważano, że melodia stała się de facto hymn narodowy po królu Jerzym VI pozostał na baczności podczas jego grania podczas poświęcenia National War Memorial w Ottawie, Ontario, 21 maja 1939 roku; chociaż George faktycznie podążał za precedensem ustanowionym przez jego brata, Edwarda, poprzedniego króla Kanady , kiedy poświęcił Kanadyjskie National Vimy Memorial we Francji w 1936 r. Regulaminy i praktyki dotyczące używania pieśni podczas publicznych wydarzeń w gminach były różne: w Toronto zatrudniono „God Save the Queen”, natomiast w Montrealu „O Kanada”.

Przyjęcie

Premier Lester B. Pearson w 1964 roku powiedział, że jedna piosenka będzie musiała zostać wybrana jako hymn narodowy kraju, a rząd postanowił utworzyć wspólny komitet do przeglądu status dwóch utworów muzycznych. W następnym roku Pearson zwrócił się do Izby Gmin z wnioskiem, aby „rząd był upoważniony do podjęcia takich kroków, jakie mogą być konieczne do zapewnienia, że„ O Kanada ”będzie hymnem narodowym Kanady, podczas gdy„ God Save the Queen ”zostanie Królewski hymn Kanady ”, który został zatwierdzony przez parlament. W 1967 r. Premier doradził gubernatorowi generalnemu Georgesowi Vanierowi powołanie Specjalnej Komisji Wspólnej Senatu i Izby Gmin ds. Hymnów narodowych i królewskich; grupa spotkała się po raz pierwszy w lutym iw ciągu dwóch miesięcy, 12 kwietnia 1967 r., przedstawiła wniosek, że „O Kanada” powinno być wyznaczone jako hymn narodowy, a „God Save the Queen” jako królewski hymn Kanady, jeden wers z każdy, w obu językach urzędowych, do przyjęcia przez parlament. Grupa została następnie zobowiązana do ustalenia oficjalnych tekstów dla każdej piosenki. W przypadku „O Kanada” zalecono angielskie słowa w wersji Roberta Stanleya Weira z 1908 r., Z kilkoma drobnymi zmianami: dwa z wyrażeń „stać na straży” zostały zastąpione przez „z daleka i szeroko” oraz „Bóg strzeże naszej ziemi ”.

W 1970 roku królowa na prawo od Kanady kupiła prawo do słów i muzyki„ O Canada ”od Gordona V. Thompsona Music za 1 dolara. Piosenka ostatecznie stała się oficjalnym hymnem narodowym w 1980 roku wraz z uchwaleniem ustawy o hymnie narodowym. Ustawa zastąpiła dwa powtórzenia wyrażenia „Stoimy na straży” w tekście angielskim, zgodnie z propozycją Komisji Specjalnej Senatu. Ta zmiana była kontrowersyjna dla tradycjonalistów i przez kilka lat później nierzadko można było usłyszeć ludzi śpiewających stare teksty na imprezach publicznych. Natomiast francuskie teksty pozostają niezmienione w stosunku do wersji oryginalnej.

Debaty językowe obejmujące wszystkie języki

W czerwcu 1990 r. Rada Miejska Toronto w głosowaniu 12 do 7 głosowała za zaleceniem rządowi Kanady, aby zwrot „nasz dom i ojczyzna” zostanie zmieniony na „nasz dom i ukochana ziemia” oraz że „we wszystkich twoich synach rozkaz” zostanie częściowo przywrócony do „w nas wszystkim rozkazy”.Radny Howard Moscoe powiedział, że słowa „ojczyzna” nie są odpowiednie dla wielu Kanadyjczyków, którzy nie urodzili się w tym kraju, i że słowo „synowie” sugeruje, że kobiety „nie mogą odczuwać prawdziwego patriotyzmu ani miłości do Kanady”. Senator Vivienne Poy podobnie skrytykowała angielskie teksty hymnu jako seksistowskie i przedstawiła projekt ustawy w 2002 r., w którym zaproponowała zmianę wyrażenia „we wszystkich rozkazach twoich synów” na „rozkaz w nas wszystkich”. Pod koniec 2000 roku, odniesienia religijne hymnu (do Boga po angielsku i do chrześcijańskiego krzyża po francusku) zostały skrytykowane przez świeckich.

W przemówieniu wygłoszonym z tronu przez gubernatora generalnego Michaëlle Jean 3 marca 2010 r., plan przeglądu parlamentu ogłoszono „oryginalne, neutralne pod względem płci sformułowanie hymnu narodowego”. Jednak trzy czwarte Kanadyjczyków, którzy wzięli udział w ankiecie po wystąpieniu, sprzeciwiło się propozycji, a dwa dni później biuro premiera ogłosiło, że Rada Ministrów postanowiła nie przywracać oryginalnych tekstów.

W kolejnej próbie Aby uczynić hymn neutralnym pod względem płci, liberalny poseł Mauril Bélanger przedstawił we wrześniu 2014 r. projekt ustawy posła prywatnego. Jego projekt ustawy C-624, czyli ustawa o zmianie ustawy o hymnie narodowym (płeć), został odrzucony w drugim czytaniu w kwietniu 2015 r. Po wyborach federalnych w 2015 r. Bélanger przywrócił ustawę w nowym parlamencie jako Bill C-210 w styczniu 2016 r. W czerwcu 2016 r. Ustawa przeszła trzecie czytanie w Izbie Gmin z głosami 225 do 74. Ustawa przeszła trzecie czytanie w Senacie głosowaniem 31 stycznia 2018 r. I uzyskała zgodę królewską 7 lutego 2018 r.

Druga i trzecia strofa: refren historyczny

Poniżej znajduje się kilka nieco innych wersji drugiej i trzeciej zwrotki oraz refren, a także dodatkowa czwarta zwrotka. Rzadko się je śpiewa.

Oryginalna francuska wersja

Pierwsza zwrotka jest takie samo. Kolejne wersety następują.