Numer kierunkowy 206 był jednym z oryginalnych numerów kierunkowych przydzielonych w 1947 roku i pierwotnie obejmował cały stan Waszyngton. 1 stycznia 1957 r. Numer kierunkowy 509 został przydzielony do wschodnich dwóch trzecich Waszyngtonu w błyskawicznym tempie, z podziałem mniej więcej po Górach Kaskadowych.
Pomimo gwałtownego rozwoju zachodniego Waszyngtonu w regionie W drugiej połowie XX wieku ta konfiguracja obowiązywała przez 38 lat. Jednak na początku lat 90. 206 było na skraju wyczerpania z powodu ciągłego rozwoju obszaru Seattle, a także rozprzestrzeniania się telefonów komórkowych , pagery i faksy. Podaż numerów była dodatkowo ograniczona, ponieważ znaczna część południowej części starego terytorium 206 (Vancouver, Centralia, Kelso itp.) Jest częścią Portland LATA, co oznacza, że wiele numerów z numeru kierunkowego Portland 503 nie było dostępnych dla
Wreszcie, 15 stycznia 1995 r. większość starego terytorium 206 poza obszarem Seattle / Tacoma oddzieliła się jako numer kierunkowy 360, który był jednym z pierwszych dwóch numerów kierunkowych niezgodnych z Format N0X / N1X.
Wielu mieszkańców na przedmieściach Seattle protestowało przeciwko temu, by nie byli już związani z 206, wiodącym Zachodem Stanów Zjednoczonych, obecnie częścią CenturyLink, w celu przeniesienia tych obszarów z powrotem do 206 wkrótce po podziale. W ramach reintegracji miasta Des Moines i Woodway zostały podzielone między nowe numery kierunkowe, wymagane przez pojemność centrów przełączania.
Jednak 206 było na skraju wyczerpania, nawet po Podział na 360 stopni. Powrót tych przedmieść, w połączeniu z ciągłym rozprzestrzenianiem się telefonów komórkowych, faksów i pagerów, przyspieszył trójstronny podział terytorium 206, który wszedł w życie 25 kwietnia 1997 r. Część południowa, w tym Tacoma, otrzymała numer kierunkowy 253, natomiast części północnej, w tym Everett i Eastside, przydzielono numer kierunkowy 425.