W latach pięćdziesiątych Stany Zjednoczone troszczyły się o obronę naszych sojuszników w Europie i Azji. Oryginalny F-5A Freedom Fighter został opracowany na podstawie Northrop N-156, zwycięzcy konkursu FX zachęcanego przez administrację Kennedyego. W 1962 roku F-5A został wybrany ekonomicznym, naddźwiękowym myśliwcem eksportowym dla sojuszników Stanów Zjednoczonych w ramach programu wzajemnej pomocy (MAP). Za przystępne dwa miliony dolarów samolot światowej klasy odniósł ogromny sukces i był używany przez ponad 13 operatorów poza USA. USAF nabyło również wersję szkoleniową T-38 Talon, aby zastąpić T-33 Shooting Star.

Utworzenie NATO i SEATO (Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i Organizacji Traktatu Azji Południowo-Wschodniej) stworzyło sojusz oparty na wzajemnej obronie swoich członków w przypadku ataku z zewnątrz. Traktaty te doprowadziły do bardziej ujednoliconego podejścia do terminów, procedur i wiedzy specjalistycznej, często skutkując przyjęciem praktyk amerykańskich.

W 1970 roku Northrop ponownie wygrał zawody International Fighter Aircraft (IFA) ze przeprojektowanym F- 5E przemianował Tiger II. Siły Powietrzne Republiki Chińskiej (ROCAF) Tajwan zbudowały 308 F5-E na licencji AIDC (Aerospace Industrial Development Corp).

F-5 był używany jako samolot agresora w TOPGUN (Naval Fighter Weapons School) i film Top Gun ze względu na podobny rozmiar i cechy jak Mig. F-5 był również używany w filmach Czas Apokalipsy i Hot Shots.