Nomenklatura dwumianowa

Definicja nazewnictwa dwumianowego

Nomenklatura dwumianowa to dwumianowy system nazewnictwa gatunku. Nazwa dwumianowa składa się z dwóch części, tj. Nazwy rodzajowej (nazwa rodzaju) i nazwy szczegółowej (lub określonego epitetu w nomenklaturze botanicznej). Często występuje w formie zlatynizowanej. Synonimy: nomenklatura dwumianowa; nomenklatura binarna; dwuskładnikowy system nazewnictwa.

Co to jest dwumianowa nomenklatura w biologii

W biologii nomenklatura dwumianowa jest niezbędna do integracji systemu nazewnictwa w życiu nauki i dlatego przypisz jeden konkretny unikalny identyfikator nazwy dla określonego gatunku w różnych językach. Nomenklatura dwumianowa jest używana zwłaszcza przez taksonomistów do nazywania lub identyfikowania gatunku określonego organizmu. Służy do wymyślenia naukowej nazwy gatunku, która często opiera się na języku greckim lub łacińskim. Chociaż łacina jest obecnie nieistniejącym językiem, nazewnictwo organizmów jest nadal używane w tym języku.

Naukowa nazwa gatunku określona przez dwumianową nomenklaturę składa się z dwóch części: (1) nazwa rodzajowa (rodzaj name) i (2) konkretna nazwa (lub określony epitet). W związku z tym nazwa naukowa jest również nazywana nazwą dwumianową (lub po prostu dwumianową lub dwumianową). Nazwa rodzajowa to rodzaj taksonomiczny. Rodzaj to ranga w systemie klasyfikacji, która znajduje się zazwyczaj poniżej rodziny i powyżej poziomu gatunku. Składa się z gatunków o wspólnych cechach. Te atrybuty mogą opierać się na podobieństwach strukturalnych lub filogenezie. Druga część nazwy dwumianowej to nazwa szczególna. W nomenklaturze botanicznej druga część jest szczególnie określana jako „specyficzny epitet”. Drugie imię (specyficzna nazwa lub określony epitet) odróżnia określony gatunek od reszty gatunku w obrębie rodzaju.

Kto wymyślił nomenklaturę dwumianową

Carl Linnaeus, ojciec współczesnej taksonomii i metod klasyfikacji, sformalizował nomenklaturę dwumianową jako nowoczesny system nazewnictwa organizmów. Zaprojektował system tak, aby w celu rozróżnienia gatunków. W swojej książce Systema Naturae opisał i sklasyfikował tysiące gatunków roślin i zwierząt. Wkrótce musiał prześledzić swoje klasyfikacje i w tym celu opracował zwięzły system nazewnictwa, który doprowadził do kilka dwumianowych etykiet gatunków, które konsekwentnie wykorzystywał w swojej pracy, a które ostatecznie zostały zastosowane i spopularyzowane w środowisku naukowym. Pod wpływem tego Gasparda Bauhina, wraz ze swoim bratem Johannem Bauhinem. Bracia Bauhin prawie 200 lat wcześniej używali nazewnictwa dwumianowego. Wiele wprowadzonych przez nich nazw rodzajowych zostało przyjętych przez Linneusza. (Odn. 1)

Jak działa nomenklatura dwumianowa

Nomenklatura dwumianowa okazała się niezbędna w społeczności naukowej. Dzięki temu systemowi taksonomiści z całego świata mogą zidentyfikować gatunki są zgodne. W przeciwieństwie do nazw zwyczajowych, które mogą różnić się w poszczególnych językach, nazwa naukowa okazała się bardziej spójna. Naukowcy i taksonomiści nie tylko unikną niespójności, ale mogą również mieć wyobrażenie o rodzaju, do którego należy gatunek i dlatego mają pojęcie o atrybutach wspólnych członków rodzaju. Nic więc dziwnego, że społeczność naukowa nadal przyjmij system nazewnictwa do dziś.

Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Zoologicznej (ICZN) to powszechnie przyjęty kod w nazewnictwie gatunków zwierząt. (Ref.2) Są odpowiedzialni za określenie właściwego kadrowania nazw dwumianowych i za to, co zrobić w przypadku konfliktu nazw. Dostarczają wskazówek dotyczących prawidłowego cytowania dwumianowych nazw zwierząt.

Międzynarodowy kod nazewnictwa alg, grzybów i roślin (ICNafp) to kod, który ustala nazwy botaniczne roślin, w tym alg i grzybów. Wcześniej był znany jako Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Botanicznej. (Odn.3) Jeśli chodzi o bakterie i wirusy, powszechnie akceptowanymi, rządzącymi systemami nazewnictwa są odpowiednio Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Bakterii (ICNB) oraz Międzynarodowy Komitet Taksonomii Wirusów (ICTV). (Ref.4,5)

Te systemy zarządzające lub kody działają niezależnie od siebie. Na przykład ICZN działa niezależnie od innego organu rządzącego nomenklaturą dwumianową, takiego jak ICNafp. Z tego powodu mogliby używać nazw rodzajowych dla zwierząt, które są już używane dla roślin. Tak więc zdarzają się przypadki, gdy rodzaj rośliny występuje u zwierząt, chociaż te dwa gatunki są oczywiście niepowiązane filogenetycznie.

Tautonim, w którym nazwa rodzajowa i nazwa szczegółowa są takie same, nie jest dozwolony w ICNafp . Jest to jednak dozwolone w ICZN.
Głównym celem tych kodów jest zapewnienie nazwy, która może być konsekwentnie używana dla wyczuwalnego gatunku. Na przykład zwierzęta, które mieszczą się w granicach mitologii, nie będą zatem spełniać kryteriów nadania im naukowej nazwy.

Przykłady nomenklatury dwumianowej

Przykładem jest Yucca filamentosa , roślina z rodzaju Yucca i wyjątkowy gatunek filamentosa. W przypadku stosowania dwumianowego systemu nazewnictwa nazwa gatunku jest zapisywana kursywą lub ujęta w cudzysłów („”). Nazwa rodzaju zaczyna się wielką literą, podczas gdy konkretny epitet – małą literą. Rodzaj można również zapisać przez skracając go do początkowej litery. Na przykład, na podstawie poprzedniego przykładu, Yucca filamentosa w skrócie Y. filamentosa. Nazwa nadana konkretnemu gatunkowi to nazwa dwumianowa lub nazwa naukowa.

Poniżej znajduje się nazwa lista przykładów nazw zwyczajowych i ich nazw dwumianowych:
Jabłko – Pyrus maleus
Banan – Musa paradiscium
Camel – Camelus camelidae
Marchew – Daucas carota
Kot – Felis catus
Jeleń – parzystokopytne cervidae
Pies – Cannis familiaris
Delfin – Delphinidae delphis
Słoń – Proboscidea elephantidae
Koń – Eqqus caballus
Człowiek – Homo sapiens
Cytryna – Citrus limonium
Kukurydza – Zea mays
Cebula – Allium cepa
Pomarańcza – Citrus aurantium
Świnia – Artiodactyla suidae
Ananas – Ananus sativus
Ziemniak – Solanium tuberosum
Królik – Leporidae cuniculas
Arbuz – Citrullus vulgaris
Pszenica – Triticum aestivum

Zobacz też

• Taksonomia
• Nazwa naukowa
• Gatunek
• Nazwa ogólna
• Określony epitet