Jest słodka, kolorowa i synonimem lata. Różowa lemoniada jest częścią amerykańskiej kultury dłużej niż przydomowe grille i nie tylko baseny naziemne, ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego lemoniada ma ten pastelowy odcień? Chociaż cytryny różowe istnieją (po raz pierwszy odkryto je na typowym drzewie cytrynowym Eureka w 1930 roku), ich jasnoróżowe soki z miąższu są przezroczyste. Zamiast tego okazuje się, że prawdopodobne pochodzenie tego popularnego napoju to opowieść równie nieoczekiwana, jak jego własny różowy i nienaturalny odcień.
Chociaż historia tradycyjnej lemoniady – mieszanki cytryny sok, woda i cukier – w Ameryce sięga wczesnego przybycia europejskich imigrantów, a przepisy pojawiły się w Stanach już w XVII wieku, a geneza różowej lemoniady jest nieco nowsza. W XIX wieku rosnący lód handel sprawił, że schłodzone napoje stały się coraz bardziej popularne, a wraz z nimi coraz więcej osób dreszczyk emocji płynący z delektowania się słodkim, zimnym napojem w upalny dzień, lemoniada uderzyła w krok. Mniej więcej w tym samym czasie ruszyły wędrowne cyrki. Ludzie przybywali z odległości wielu kilometrów, aby doświadczyć śmiertelnych aktów na drutach i zobaczyć takie dziwactwa, jak ludzkie syreny, akrobaci i ziejące ogniem. Ma sens tylko to, że chcieliby, aby ich drinki również były fantastyczne. Najwcześniejsza znana wzmianka o różowej lemoniadie pochodzi z artykułu z 1879 roku w Wheeling Register w Wirginii Zachodniej, wyraźnie łącząc te dwie rzeczy.
Według Josha Chetwynd, autor bestsellerowego magazynu New York Times How the Hot Dog Got its Bun: Accidental Discoveries And Nieoczekiwane inspiracje, które kształtują to, co jemy i pijemy, istnieje wiele historii o pochodzeniu różowej lemoniady, ale są dwie, które znajduje najbardziej prawdopodobny – głównie z powodu ich cyrkowych korzeni. Pierwszy, jak mówi, to nekrolog z 1912 roku z New York Times dla Henryego E. Allotta, pochodzącego z Chicago, który uciekł do cyrku jako nastolatek. Uważa się, że Allott „wynalazł „różowa lemoniada po przypadkowym upuszczeniu czerwonych cukierków cynamonowych do kadzi z tradycyjną lemoniadą. Zgodnie ze starym cyrkowym porzekadłem„ show musi trwać ”, Allott po prostu sprzedał różowo zabarwiony napój taki, jaki jest.
Druga teoria, bardziej bolesna w żołądku, to Harvey Książka W. Roota z 1921 r., The Ways of the Circus: Being the Memories and Adventures of George Conklin Tamer of Lions. Główny temat Roota, George, twierdzi, że jego brat Pete Conklin wymyślił różową lemoniadę w 1857 roku, sprzedając lemoniadę w cyrku. Conklinowi zabrakło wody i myśląc w locie, złapał pojemnik z brudną wodą, w której artysta właśnie skończyła wykręcać swoje różowe rajstopy. W prawdziwej cyrkowej formie Conklin nie przegapił ani chwili. Reklamował ten napój jako swoją nową „truskawkową lemoniadę” i narodziła się gwiazda. „Od tego czasu sprzedaż podwoiła się”, pisze Root, „… żaden cyrk pierwszej klasy nie był bez różowej lemoniady”.
Ostatecznie „nikt tak naprawdę nie wie, która historia jest prawdziwa” – mówi Chetwynd, „ale czas w opowieści Conklina daje tej przędzy przewagę”. Chetwynd zwraca uwagę, że obie historie mają „legendarną jakość, a fakt, który„ nie jest zaskakujący ”, mówi, biorąc pod uwagę, że„ wydaje się całkiem jasne, że różowa lemoniada została stworzona – lub przynajmniej spopularyzowana – przez cyrk ”.
Pomimo niesmacznych początków napoju konsumenci szybko przekonali się, że lemoniada może być różowa i pożywna. Już w 1892 roku w książce EE Kellogg Science in the Kitchen znajduje się przepis na różową lemoniadę, w którym należy podać „pół filiżanki świeży lub konserwowany sok truskawkowy, czerwony malinowy, porzeczkowy lub żurawinowy ”zamiast cukierków cynamonowych lub brudnej wody do mycia; obecnie istnieją„ różowe ”lemoniady z arbuza, truskawek, malin lub grenadyny – słodki, cierpki syrop tradycyjnie otrzymywany z z granatów.
Jednak większość światowej marki różowej lemoniady ma sam różowy kolor, odcień pochodzący ze skoncentrowanego soku lub ekstraktu z winogron. Jeśli smak różowej i tradycyjnej lemoniady jest dokładnie taki sam, dlaczego te pierwsze pozostają tak popularne? Kiedy moje zapytania do Mi nute Maid i Newmans Own pozostały bez odpowiedzi Zwróciłem się do Sally Augustin, praktykującej psycholog środowiskowej, która skupia się na sposobach, w jaki elementy takie jak kształty i kolory wpływają na nasze życie.
„Kolor różowej lemoniady działa relaksująco, ” ona mówi. „To” to „nie jest zbyt nasycone, ale stosunkowo jasne. Z mojego doświadczenia wynika, że tradycyjna lemoniada nie ma prawdziwego koloru.” Wygląda na to, że smak i składniki odżywcze nie mają nic wspólnego z długowiecznością konsumenta różowej lemoniady. W końcu ludzie chcą po prostu poczuć, że mogą się odprężyć, a przy tak uspokajającym i młodzieńczym kolorze różowa lemoniada jest idealnym napojem, aby to zrobić.