Związek między alkoholem a napadami jest złożony i wieloaspektowy. Częstość występowania epilepsji u uzależnionych od alkoholu w zachodnich krajach uprzemysłowionych może być co najmniej trzykrotnie większa niż w populacji ogólnej, podczas gdy częstość występowania alkoholizmu jest tylko nieznacznie większa u pacjentów z padaczką niż w populacji ogólnej. Picie alkoholu podnosi próg drgawkowy i zmniejsza się po zaprzestaniu picia. W rezultacie podczas odstawienia alkoholu, zwykle 6-48 godzin po zaprzestaniu picia, mogą wystąpić drgawki. Alkohol działa na mózg poprzez kilka mechanizmów wpływających na próg drgawkowy. Obejmują one wpływ na przepływ wapnia i chlorków przez receptory NMDA i GABA bramkowanych jonami glutaminianu. Podczas długotrwałego zatrucia OUN dostosowuje się do działania alkoholu, powodując tolerancję; jednak te efekty adaptacyjne wydają się być przemijające, ustępując po zaprzestaniu spożywania alkoholu. Chociaż związek między napadami padaczkowymi a spożywaniem alkoholu może być zależny od dawki i przyczynowo-skutkowy, dostępne dane kliniczne nie sugerują, że spożywanie alkoholu ma wpływ na genezę napadów. Jednak możliwa jest genetyczna predyspozycja do napadów alkoholowych. Inne napady u osób uzależnionych od alkoholu mogą być spowodowane współistniejącymi chorobami metabolicznymi, toksycznymi, zakaźnymi, urazowymi, nowotworowymi i naczyniowo-mózgowymi i często są napadami częściowymi. Nadużywanie alkoholu jest głównym czynnikiem przyspieszającym stan padaczkowy (9–25% przypadków), który może być nawet pierwszym w historii typem napadu. Zaleca się szybkie leczenie napadów odstawiennych alkoholu, aby zapobiec wystąpieniu stanu padaczkowego. Podczas procesu detoksykacji można podjąć pierwotne i wtórne środki zapobiegawcze. Metaanaliza kontrolowanych badań dotyczących pierwotnej profilaktyki napadów odstawiennych alkoholu wykazała bardzo istotne zmniejszenie ryzyka napadów podczas stosowania benzodiazepin i leków przeciwpadaczkowych oraz zwiększone ryzyko związane z lekami przeciwpsychotycznymi. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań dotyczących wtórnego zapobiegania napadom drgawkowym po odstawieniu alkoholu wykazała skuteczność lorazepamu, natomiast fenytoina była nieskuteczna. Ponieważ napady z odstawienia nie nawracają, jeśli pacjent pozostaje abstynentem, długotrwałe stosowanie leków przeciwpadaczkowych nie jest konieczne u pacjentów abstynentów. Pierwszy napad niezwiązany z odstawieniem alkoholu nie powinien skutkować trwałym leczeniem odwykowym u pacjenta uzależnionego od alkoholu, ze względu na słabe przestrzeganie zaleceń i wysokie prawdopodobieństwo remisji. Leczenie uzależnienia od alkoholu jest ważniejsze i powinno być traktowane priorytetowo przed zapobieganiem dalszym napadom.