Metody i etapy prania pieniędzy


Metody i etapy prania pieniędzy

Pranie brudnych pieniędzy obejmuje trzy etapy; rozmieszczenie, warstwowanie i integracja.

Umiejscowienie – to jest przepływ gotówki z jej źródła. Czasami źródło można łatwo ukryć lub przeinaczyć. Następnie jest wprowadzany do obiegu przez instytucje finansowe, kasyna, sklepy, kantory i inne firmy, zarówno lokalne, jak i zagraniczne. Proces lokowania można przeprowadzić za pomocą wielu procesów, w tym:

  1. Przemyt walut
  2. – jest to fizyczny nielegalny przepływ waluty i instrumentów pieniężnych poza kraj. Różne metody transportu nie pozostawiają dostrzegalnej ścieżki audytu FATF 1996-1997 Raport w sprawie typologii prania pieniędzy.

  3. Współudział bankowy
  4. – ma to miejsce, gdy instytucja finansowa, taka jak banki, jest własnością pozbawionych skrupułów osób lub są przez nie kontrolowane przez osoby podejrzane o podstępowanie z handlarzami narkotyków i innymi zorganizowanymi grupami przestępczymi. Ułatwia to proces pralni. Pełna liberalizacja sektora finansowego bez odpowiednich kontroli zapewnia również swobodę prania.

  5. Giełdy walutowe
  6. – w wielu gospodarkach w okresie przejściowym liberalizacja rynków walutowych zapewnia przestrzeń dla ruchów walutowych i jako takie programy prania pieniędzy mogą skorzystać na takiej polityce.

  7. Brokerzy papierów wartościowych
  8. – brokerzy mogą ułatwić proces prania pieniędzy poprzez strukturyzację dużych depozytów gotówki w sposób, który ukrywa pierwotne źródło funduszy.

  9. Mieszanie funduszy
  10. – najlepszym miejscem do ukrycia gotówki jest duża ilość innej gotówki. Dlatego instytucje finansowe mogą być pojazdami do prania. Alternatywą jest wykorzystanie pieniędzy z nielegalnej działalności na założenie firm-przykrywek. Umożliwia to ukrycie środków pochodzących z nielegalnej działalności w obrocie prawnym.

  11. Zakup aktywów
  12. – zakup aktywów za gotówkę to klasyczna metoda prania pieniędzy. Głównym celem jest zmiana formy wpływów z widocznej masowej gotówki na inną równie wartościową, ale mniej rzucającą się w oczy formę.

Nakładanie warstw – celem tego etapu jest utrudnienie wykrycia i wykrycia prania. Ma to na celu utrudnienie organom ścigania śledzenia nielegalnych dochodów. Znane metody to:

  1. Gotówka zamieniona na instrumenty pieniężne
  2. – Po pomyślnym umieszczeniu w systemie finansowym za pośrednictwem banku lub instytucji finansowej, wpływy można następnie zamienić na instrumenty pieniężne. Wiąże się to z wykorzystaniem przekazów bankowych i przekazów pieniężnych.

  3. Aktywa materialne zakupione za gotówkę, a następnie sprzedane
  4. – aktywa kupione za pośrednictwem nielegalnych funduszy można odsprzedać lokalnie lub za granicą, w takim przypadku trudniej będzie je wyśledzić, a tym samym przejąć.

Integracja – jest to przepływ wcześniej wypranych pieniędzy do gospodarki, głównie za pośrednictwem systemu bankowego, a zatem takie pieniądze wydają się być normalnymi dochodami biznesowymi. Jest to niepodobne do warstwowania, ponieważ w procesie integracji wykrywanie i identyfikacja wypranych funduszy jest zapewniana przez informatorów. Znane stosowane metody to:

  1. Obrót majątkiem
  2. – Sprzedaż mienia w celu włączenia wypranych pieniędzy z powrotem do gospodarki jest powszechną praktyką wśród przestępców. Na przykład wiele grup przestępczych korzysta z firm fasadowych do kupowania nieruchomości; w związku z tym dochód ze sprzedaży zostałby uznany za zgodny z prawem.

  3. Firmy-przykrywki i fałszywe pożyczki
  4. – firmy-przykrywki zarejestrowane w krajach, w których obowiązuje tajemnica korporacyjna, w których przestępcy pożyczają sobie własne wyprane dochody w pozornie legalnej transakcji.

  5. Współudział w zagranicznych bankach
  6. – pranie pieniędzy przy użyciu znanych zagranicznych banków jest bardziej skomplikowane i stanowi bardzo trudny cel dla organów ścigania. Chęć pomocy zagranicznych banków jest często chroniona przed kontrolą organów ścigania. Dzieje się tak nie tylko za sprawą przestępców, ale także przepisów bankowych i przepisów innych suwerennych krajów.

  7. Fałszywe faktury importowe / eksportowe
  8. – stosowanie fałszywych faktur przez firmy importowe / eksportowe okazało się bardzo skutecznym sposobem na ponowne włączenie nielegalnych dochodów do gospodarki. Wiąże się to z zawyżeniem wartości dokumentów wejścia w celu uzasadnienia środków zdeponowanych później w bankach krajowych i / lub wartości środków otrzymanych z eksportu.

Powrót do góry

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *