Mars (mitologia) (Polski)

Czwarta planeta od Słońca, patrz Mars.

Brązowy posąg Marsa, rzymskiego boga wojny.

Mars, rzymski bóg wojny, był bardzo popularnym bóstwem wśród mieszkańców Cesarstwa Rzymskiego, a także rzekomym boskim obrońcą miasta Rzym. Pierwotnie Mars był bogiem roślinności i obrońcą bydła i pól, który później został powiązany z wojną, gdy Imperium Rzymskie zaczęło się rozszerzać poprzez podboje militarne. Ostatecznie Mars został zidentyfikowany z greckim bogiem wojny, Aresem, ze względu na synkretyzm między tymi kulturami.

Mars był opiekuńczym bogiem Rzymu i jako legendarny ojciec swojego założyciela, Romulusa, był wierzył, że wszyscy Rzymianie pochodzą z Marsa. Mars był ponadto powiązany z Kwirynusem, bóstwem Sabine, o którym mówi się, że jest Duchem Romulusa. W miarę jak Cesarstwo Rzymskie rozszerzało się w Europie Północnej, Mars był utożsamiany z celtyckimi bogami wojny, szczególnie w rzymskiej Brytanii, gdzie powszechnie uważano go nie tylko za zwiastuna wojny, ale także pokojowego obrońcę, uzdrowiciela i plemiennego boga Celtów.

Kult

Mars, w przeciwieństwie do swojego greckiego odpowiednika, Aresa (boga dzikiej wojny), był bóstwem czczonym szerzej niż którykolwiek z innych rzymskich bogów, prawdopodobnie po części z powodu jego synowie Romulus i Remus mieli założyć Rzym. Mars był także jednym z trzech najwyższych rzymskich bóstw Archaicznej Triady, wraz z Jowiszem i Kwirynusem.

W swoim wojowniczym aspekcie Mars został złożony w ofierze przed walką i podobno pojawił się na polu bitwy w towarzystwie Bellony. , bogini-wojownik, różnie identyfikowana jako jego żona, siostra, córka lub kuzynka. Mówiono, że żona Marsa to Nerio. Wojowniczy aspekt Marsa prawdopodobnie wywodził się po części z kontaktu z Grekami, których bóg Ares również przewodniczył wojnie. Rzymianie prawdopodobnie wszczepili pewne aspekty Aresa na Marsa, chociaż różnice pozostały: do Rzymian , Mars był bohaterskim wojownikiem Bogiem, podczas gdy dla Greków Ares był tchórzem, nieprzewidywalny i cieszył się znacznie mniejszym szacunkiem.

W swoim aspekcie rolniczym Mars przewodniczył wiośnie i zbiorom na głównych festiwalach. ugruntowało jego wartość dla Rzymian, ponieważ był przedstawiany jako Bóg Ochrony. Rzymianie, jako rolnicy, obawiali się przede wszystkim zniszczenia plonów, więc Mars zapobiegał „inwazji” ich pól, zapobiegając zarazom, zarazom, powodziom i zwierzętom przed niszcząc ich plony. Na Marsie odbyły się kolejne święta w lutym, marcu i październiku, a także jeden 1 czerwca. 27 lutego i 14 marca odbyły się wyścigi konne Equirrii. 1 marca Feriae Marti ( luźno obchodzono „Święta Marsa” Tubilustrium obchodzono oczyszczając broń i trąbki wojenne. 19 października obchodzono Armilustrium na cześć Marsa, a broń żołnierzy oczyszczano i przechowywano. Co pięć lat obchodzono Suovetaurilia, składającą się z ofiary ze świni, owiec i byka – Mars był jednym z tylko trzy bóstwa rzymskie, wraz z Neptunem i Apollem, którym można było składać ofiary z byków.

Kampus Marsa („Pole Marsowe”) był poświęcony Marsowi i był miejscem, w którym trenowali żołnierze i sportowcy. Mars miał tam również ołtarz, Ara Martis. W Regii na Forum Romanum hastae Martiae („lance Marsa”) były trzymane w małej komnacie. Każdy ruch lancy był postrzegany jako zapowiedź wojny. Jeśli Rzym atakował, generałowie poruszali lancami i powtarzali Mars vigila („Obudź się, Mars!”).

Kapłani Marsa i Kwiryna nazywali się Salii („skoczkowie”). Nazywano ich skoczkami, ponieważ skakali ulicami i śpiewali Carmen Saliare. Samotny kapłan Marsa nazywano flamenem Martialis.

Imiona i epitet s

Mars był nazywany Mavours w niektórych poezji (Virgil VIII, 630), a Mamers było jego imieniem Oscan. Był również znany jako Marmor, Marmar i Maris, ten ostatni z etruskiego bóstwa Maris.

Podobnie jak inne główne bóstwa rzymskie, Mars miał wiele epitetów reprezentujących jego różne role i aspekty. Wiele epitetów Marsa wynikało z mitologicznego synkretyzmu między Marsem a obcymi bogami. Najbardziej powszechne i znaczące z nich to:

  • Mars Alator, fuzja Marsa z celtyckim bóstwem Alator (prawdopodobnie w znaczeniu ” Huntsman ”lub„ Cherisher ”), znany z napisów znalezionych w Anglii, na ołtarzu w South Shields i posrebrzanej tablicy wotywnej w Barkway, Hertfordshire.
  • Mars Albiorix, fuzja Marsa ze starożytnym bóstwem celtyckim Toutatis, używając epitetu Albiorix („król świata”). Mars Albiorix był czczony jako obrońca plemienia Albici z południowej Francji i był uważany za boga gór. Kolejny epitet Toutatis , Caturix („King of Combat”), był używany w kombinacji Mars Caturix, która była czczona w Galii, prawdopodobnie jako plemienny bóg Caturiges.
  • Mars Balearicus, posągi wojownika odkryte na Majorce, skojarzone przez archeologów z rzymskim bogiem Marsem
  • Mars Barrex, z Barrex lub Barrecis (prawdopodobnie oznaczający „Najwyższy”), celtyckiego boga znanego tylko z dedykacyjnej inskrypcji znalezionej w Carlisle w Anglii.
  • Mars Belatucadrus, epitet znaleziony w pięciu inskrypcjach na obszarze Muru Hadriana w Anglii, oparty na zrównaniu celtyckiego bóstwa Belatu-Cadros z Marsem.
  • Mars Braciaca, synteza Marsa z celtyckim bogiem Braciaca. Bóstwo to jest znane tylko z jednej inskrypcji w Bakewell w Anglii.
  • Mars Camulos, od celtyckiego boga wojny Camulusa.
  • Mars Capriociegus, od boga iberyjskiego, który był powiązany z Marsem. Jest on wzywany w dwóch inskrypcjach w regionie Pontevedra na północnym zachodzie Hiszpania.
  • Mars Cocidius, połączenie Marsa z bóstwem polującym na celtyckie lasy, Kokidiuszem. Jest wzmiankowany wokół północno-zachodniej Cumbrii i Muru Hadriana i był głównie bogiem wojny w przypadkach, gdy był utożsamiany z Marsem.

  • Mars Condatis, od celtyckiego boga z zbiegu rzek, Condatis. Mars Condatis, który nadzorował wodę i uzdrawianie, jest znany z inskrypcji w pobliżu Muru Hadriana, w Piercebridge, Bowes i Chester-le-Street.
  • Mars Gradivus, God of War .

Wpływ

Symbol Marsa reprezentuje bóstwo Marsa.

Nazwa trzeciego miesiąca roku, marca, pochodzi od Marsa poprzez rzymski miesiąc Martius, który uważano za szczęśliwy czas na wojnę. Inny przymiotnik Marsa, Martial (od Martialis), jest zamiast tego kojarzony z wojną, tak jak w stanie wojennym.

Krwistoczerwona czwarta planeta w Układzie Słonecznym , Mars, został również nazwany na cześć Marsa; przymiotnik Mars, Mars (od Marsjanus), jest najczęściej używany w odniesieniu do planety. Planeta Mars i płeć męska są powszechnie reprezentowane przez symbol astronomiczny lub rodzaj ♂, który pierwotnie reprezentował tarczę i włócznię Marsa i został spopularyzowany jako alchem ical symbol żelaza.

Wiele popularnych imion męskich pochodzi od Marsa, na przykład „Mark” (włoski, Marco), „Martial” i „Martin”.

Uwagi

  1. Jego imię pochodzi od zlatynizowanej formy etruskiego boga rolnictwa Marisa.
  2. Miranda J. Green, 1992, Dictionary of Celtic Myth and Legend, 140–144, Londyn: Thames and Hudson, ISBN 0500015163.
  3. E.J. Phillips, 1977, Corpus Signorum Imperii Romani, Wielka Brytania, tom I, Fascicule 1. Mur Hadriana East of the North Tyne, 66, Oxford: Oxford University Press. ISBN 0197259545.
  4. Anne Ross, 1967 , Pagan Celtic Britain, Routledge & Kegan Paul. ISBN 0902357034.
  5. Miranda J. Green, 1992, Dictionary of Celtic Myth and Legend, 140–144, Londyn : Thames and Hudson, ISBN 0500015163.
  6. Wycieczka po Talaiots, InfoMallorca.net, Źródło: 24 stycznia 2008.
  7. Anne Ross, 1967, Pagan Celtic Britain, Routledge & Kegan Paul. ISBN 0902357034.
  8. Anne Ross, 1967, Pagan Celtic Britain, Routledge & Kegan Paul. ISBN 0902357034 .
  9. Anne Ross, 1967, Pagan Celtic Britain, Routledge & Kegan Paul. ISBN 0902357034.
  10. Barri Jones i David Mattingly, 1990, Atlas of Roman Britain 275, Oxford: Basil Blackwell, ISBN 1842170678.
  • Green, Miranda J. Dictionary of Celtic Myth and Legend. Londyn: Thames and Hudson, 1992. ISBN 0500015163.
  • Jones, Barri i David Mattingly. Atlas rzymskiej Brytanii. Oxford: Basil Blackwell, 1990. ISBN 1842170678.
  • Phillips, E.J. Corpus Signorum Imperii Romani, Wielka Brytania, Tom I, Fascicule 1. Mur Hadriana na wschód od North Tyne. 66. Oxford: Oxford University Press, 1997. ISBN 0197259545.
  • Ross, Anne. Pagan Celtic Wielka Brytania. Routledge & Kegan Paul, 1967. ISBN 0902357034.

Kredyty

Autorzy New World Encyclopedia i redaktorzy przepisali i uzupełnili artykuł Wikipedii zgodnie ze standardami New World Encyclopedia. Ten artykuł jest zgodny z warunkami Licencji Creative Commons CC-by-sa 3.0 (CC-by-sa), która może być używana i rozpowszechniana pod warunkiem podania odpowiedniego źródła. zgodnie z warunkami tej licencji, która może odnosić się zarówno do autorów Encyklopedii Nowego Świata, jak i do bezinteresownych współpracowników Fundacji Wikimedia. Aby zacytować ten artykuł, kliknij tutaj, aby uzyskać listę akceptowanych formatów cytowania.Historia wcześniejszych artykułów wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:

  • Historia Marsa (mitologii)

Historia tego artykułu od momentu zaimportowania do New Światowa encyklopedia:

  • Historia „Marsa (mitologia)”

Uwaga: mogą obowiązywać pewne ograniczenia dotyczące wykorzystania pojedynczych obrazów, które są objęte oddzielną licencją.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *