Podczas tej podróży będziemy spędzać dużo czasu na badaniu i rozmowach o pumeksie, więc pomyśleliśmy, że tak dobrym pomysłem byłoby przyjrzenie się pumeksowi teraz, zanim będziemy zbyt zajęci.
Pumeks zazwyczaj tworzy się podczas eksplozji wulkanów. Wulkany eksplodują, gdy w magmie jest dużo pęcherzyków gazu. Wraz ze wzrostem ciśnienia gazu ostatecznie dochodzi do wybuchu. Kiedy tak się dzieje, magma jest rozdzierana na wiele małych kawałków, które wciąż zawierają bąbelki gazu – nazywamy te bąbelkowe odłamki schłodzonego pumeksu magmowego. Kiedy jest jeszcze gorąco, pumeks i gaz szybko uciekają z otworu wentylacyjnego, powodując wiele eksplozji.
Jeśli mieszkasz gdzieś w pobliżu aktywnego wulkanu, prawdopodobnie widziałeś pumeks na ziemi lub w klify. Jeśli nie mieszkasz w pobliżu aktywnego wulkanu, nadal być może widziałeś pumeks, ponieważ dzięki wszystkim dziurom często unosi się na wodzie i można go znaleźć na plażach z dala od wulkanu, który go stworzył.
Widzieliśmy wiele wybuchowych erupcji na wulkanach na lądzie, ale tylko dwie bardzo małe przy wulkanach pod oceanem. Ta wyprawa zmierza na wulkan Havre, który jest całkowicie zatopiony. Kiedy Havre wybuchł w 2012 roku, wyprodukował dużą ilość pływającego pumeksu, więc wiemy, że erupcja była wybuchowa. Prądy oceaniczne przetoczyły pływający pumeks, częściowo aż do wschodniego wybrzeża Australii. Pumeks nie unosi się w nieskończoność – woda wnika powoli do otworów w pumeksie, przez co staje się coraz cięższy, aż opadnie na dno morskie.
Pumeks pływający jest stosunkowo łatwy do znalezienia i zbadania, ale pumeks świeżo wyrzucony nie Zawsze unosi się na wodzie, mimo że jest bardzo lekki i pełen dziur. Kiedy pumeks wydostający się z otworu wentylacyjnego na dnie morskim jest bardzo gorący i ma odpowiedni rozmiar, może szybko wchłonąć wodę i spaść z powrotem na dno, więc jest szansa, że część pumeksu wyprodukowanego przez Havre w 2012 r. dno morskie w pobliżu wulkanu. Za kilka dni będziemy wiedzieć na pewno.