Managua, stolica Nikaragui, leżąca pośród małych jezior kraterowych na południowym brzegu jeziora Managua. Miasto znajduje się zaledwie 163 stopy (50 metrów) nad poziomem morza i jest jedną z najcieplejszych stolic Ameryki Środkowej.
W całym hiszpańskim okresie kolonialnym Managua zostało uznane tylko za miasto indyjskie, wyprzedzone przez stosunkowo pobliskie hiszpańskie miasta León i Granada. Jego wybór na stałą stolicę w 1857 roku nastąpił po tym, jak partyzanci tych dwóch rywalizujących ze sobą miast wyczerpali się w wewnętrznym konflikcie. Duża część Managui została odbudowana po 1931 roku, kiedy została spustoszona przez trzęsienie ziemi i pożar. Po kolejnym katastrofalnym trzęsieniu ziemi w 1972 roku, część biznesowa została odbudowana 6 mil (10 km) dalej (na południe i zachód) od dawnego centrum miasta. W latach 1978–79 było to miejsce strajków generalnych przeciwko rządowi Anastasio Somoza Debayle i ciężkich walk, szczególnie w rejonach slumsów przetrzymywanych przez rebeliantów Sandinistów.
Do godnych uwagi zabytków należy Park Darío z pomnikiem Rubén Darío, słynny poeta Nikaragui; Pałac Narodowy; katedra z XX wieku; pomnik Carlosa Fonseca; i Wieża Demokracji. W 1952 University of Managua stał się częścią National University of Nikaragua. Inne uniwersytety to Central American University (1961), Politechnika Nikaragua (1968; status uniwersytetu 1976), National University of Engineering (1983), American University (1992) i Redemptoris Mater Catholic University of Nikaragua (1992) .
Managua, największe miasto w kraju, jest również jego centrum handlowym i kulturalnym. Produkuje różnorodne drobne wyroby, w tym przetworzone mięso, meble, metal i tekstylia, a także posiada rafinerię ropy naftowej. Kawa i bawełna to główne rośliny uprawiane na zapleczu rolniczym. Miasto ma połączenia kolejowe i autostradowe z portem Corinto na Pacyfiku oraz z miastami León i Granada. Autostrada Panamerykańska i międzynarodowe lotnisko łączą ją z innymi miastami Ameryki Środkowej i Północnej.