Istnieje wiele odmian standardowego tematu polegającego na trzykrotnym trafieniu każdej liczby do zamknięcia, a następnie zdobywaniu punktów na zamkniętych liczbach, aż wszyscy gracze zamkną określoną liczbę. Punktacja standardowa jest normą, ale punktacja bezwzględna może być również stosowana we wszystkich odmianach, w których zamiast serii używa się punktów.
ScramEdit
Liczby można zamykać w standardowy sposób, tj. trafienie w pojedynczy 3 razy, uderzenie w podwójną i pojedynczą, uderzenie w potrójną itd. Odmiana zamykająca, gdy używa się tylko liczb 1-20, to pojedyncze trafienie w liczbę, która zamyka ją. Stosuje się punktację standardową, tzn. Potrójna 17 jest warta 51 punktów.
Zawodnik / drużyna 1 zaczyna jako „Blokujący”, a Gracz / Drużyna 2 jako „Strzelec”. Blokujący rzuca pierwszy i próbuje zamknąć jak najwięcej liczb. Sekretarz śledzi i próbuje zdobyć jak najwięcej punktów na wciąż otwartych numerach, zanim blokujący zdoła zamknąć wszystkie numery. Kiedy wszystkie liczby zostaną zamknięte, runda się kończy, a strzelec podlicza swoje punkty. Następnie gracze / drużyny zamieniają się rolami i kontynuują, z nowym blokerem rzucającym jako pierwszym. Gracz / drużyna z największą liczbą punktów jest zwycięzcą.
Bowlers and BattersEdit
Odmiana Bowlers and Batters, znana również jako English Cricket, wykorzystuje wszystkie liczby na szachownicy i to gra dwuosobowa / zespołowa. Bowlers and Batters jest bardzo podobny do Scram, ponieważ gra jest rozgrywana w dwóch oddzielnych rundach, w których gracze odgrywają określoną rolę w każdej rundzie. Jeden gracz jest pałkarzem, a drugi melonikiem; pałkarz idzie pierwszy.
Jest przydzielonych dziesięć furtek i zadaniem melonika jest usunięcie tych furtek poprzez uderzenie w oczy byka: pojedynczy byk wymazuje jedną furtkę i podwójną byk wymazuje dwa. Pałkarz musi zdobyć jak najwięcej punktów, podczas gdy pozostały jeszcze bramki, ponieważ tylko punkty powyżej 40 są liczone jako obiegi, tj. wynik 36 punktów nie zdobędzie żadnych obiegów, wynik 43, trzy przejazdy i wynik 58, 18 przebiegów.
Pierwsza runda kończy się, gdy melonik usunie wszystkie dziesięć bramek, uderzając w oczy byka. W tym momencie pałkarz zaznacza liczbę zdobytych runów, gracze zamieniają się rolami i rozpoczyna się kolejna runda. Zwycięzcą zostaje gracz, który zdobędzie najwięcej runów. Zawsze są 2 inningi – czasami rozgrywane dłużej niż jeden dzień.
Ta wersja gry jest bardziej znana jako Stick Arrows w mieście Poole i inne części południowo-zachodniej Anglii.
TacticsEdit
Tactics to brytyjska wersja gry Cricket i jest prawie taka sama jak opisana powyżej w Rozgrywce. Jednak taktyka, oprócz 20 do 15 i oko byka, również używa podwójnych i potrójnych celów jako oddzielnych celów. Do ukończenia gry wymagane są trzy z każdej liczby oraz trzy byki, trzy podwójne i trzy trójki. Dodatkowo, pierwszy gracz, który zamknie wszystkie cele, musi mieć remisowy wynik lub lepszy, aby wygrać.
Istnieją dwa sposoby rozgrywania taktyki, „slop” i „ścisłe”. liczą się trójki, podczas gdy w Ścisłej taktyce liczą się tylko dwu i trzyosobowe od 15 do 20.
Główną różnicą taktyczną w grze między taktyką a krykietem jest wprowadzenie jako celów potrójnych i podwójnych. zaproponował wybór, w jaki sposób można je zastosować do jego wyniku. Jeśli 20 zostało zamknięte tylko przez jednego gracza i ten gracz trafi w potrójną 20, ma możliwość wzięcia 60 punktów lub zastosowania tego jako jednego ze swoich trzy wymagane „potrójne” trafienia. Jeśli 20 zostało zamkniętych przez obu graczy, ale potrójne tylko został zamknięty przez jeden, ten gracz może nadal wykorzystać trafienie, aby zdobyć 60 punktów na potrójnej 20.
Inne wersje grane w Kanadzie i USA są podobne do powyższych, ale używają numerów od 20 do 13 i odpowiednio od 20 do 12.
Newfie Cricket lub „Faldo” Edit
Alternatywna wersja gry jest rozgrywana w Nowej Funlandii w Kanadzie, stąd nazwa Newfie. Ta wersja jest podobna do angielskiej odmiany o nazwie Faldo, w Nowej Zelandii ta gra jest znana jako Szanghaj. Oprócz tego, że każdy gracz musi zamknąć 20 do 15 i oko byka, wymagane jest trafienie trzech trójek i trzech podwójnych. Podobnie jak w przypadku 20-15, gdy gracz zamknie swoje trójki lub podwojenie trafiając trzy dowolnego typu, mogą wskazywać na podwójny lub potrójny pierścień. Na przykład, jeśli gracz miałby uderzyć potrójną 20, aby otworzyć, musi zdecydować, czy wziąć trzy 20 ”(zamykając 20), czy policzyć jedną potrójną. W przypadku potrójnych i podwójnych nie ma znaczenia, gdzie wylądują, o ile są na ringu. Dlatego potrójna dziesiątka liczyłaby się jako 30 punktów, gdyby gracz rzucił już trzy inne trójki, aby je zamknąć.W niektórych przypadkach oprócz podwójnych, trójek i byków łóżka muszą być również zamknięte. Łóżko jest wtedy, gdy wszystkie trzy rzutki z jednego obrotu lądują w tej samej liczbie.
Ta wersja krykieta jest również nazywana „Piggy” lub „Marty Mouse”.
Północ -west EnglandEdit
Ta odmiana gry jest rozgrywana zwłaszcza w północno-zachodniej Anglii. Drużyny dzielą się na równą liczbę graczy, a każda drużyna wybiera jedną osobę, która ma rzucić najbliżej tarczy. Najbliżej tarczy idzie pierwsza i jest drużyna odbijająca. Celem drużyny odbijającej jest zdobycie jak największej liczby „runów”, tj. Twój wynik w każdej turze to Twoje przebiegi; 3 rzuty będąc Twoim „nietoperzem”. Drużyna „kręgle” musi uderzać w gry podwójne, potrójne lub dziesiątki, aby zdobyć bramkę; double to 1 furtka, potrójna to 2 furtki, a bullseye to 3 bramki, 3 rzuty to twoja „miska”. Gdy drużyna kręgli osiągnie 10 bramek, tak jak w przypadku krykieta, strony zmieniają się i gra toczy się dalej. Zwycięska drużyna to ta, która zdobędzie najwięcej punktów, zanim straci wszystkie 10 bramek.
West RidingEdit
Odmiana tej gry jest rozgrywana w West Riding of Yorkshire, kiedy pierwsza osoba, która „odbije”, zostanie podjęta przez pierwszą gracza, aby trafić dubla. „Odbijający” ma 3 lub 5 „bramek”. „Melonik”, aby skorzystać z „furtki”, musi rzucić dublet (i). „Odbijający” musi strzelić ponad ustaloną wcześniej liczbę (zwykle 20 lub 30), aby zdobyć „runów”. Tylko przekroczenie uzgodnionego wyniku liczy się jako „serie”, np. jeśli „odbijający” wyrzuci łącznie 58 punktów (uzgodniona liczba punktów to 30), wówczas otrzyma 28 runów. Jeśli zdobędzie tylko 30, nie będzie miał żadnych przebiegów. Celem jest zdobycie jak największej liczby bramek, zanim wszystkie „bramki” zostaną utracone. W tym momencie gracze zmieniają role, a zwycięzcą zostaje ten, który ma najwięcej „runów”. Podwójne, potrójne, byki i zewnętrzne byki oceniają normalnie.
Twenty20 Darts CricketEdit
Nowsza wersja krykieta w rzutki, uwzględniająca powstanie gry Twenty20, została opracowana w Nottingham.
„Strona odbijająca” ma 7 zestawów po 3 rzutki, aby zdobyć jak najwięcej „przebiegów”. Pierwsze 2 zestawy rzutek to „powerplaye” i liczą się pełny wynik, kolejne 5 zestawów rzutek daje pół punktu zaokrąglone w górę.
Przykładowy wynik:
Set 1; 20, 20, 1 (41 PTS) zestaw 2; 14, 40, 20 (74 PTS) zestaw 3; 20, 1, 5 (13 PTS) zestaw 4; 15, 3, 20 (19 PTS) zestaw 5; 60, 15, 15 (45 PTS) zestaw 6; 15, 20, 5 (20 PTS) zestaw 7; 14, 13, 24 (26 PKT)
Suma zdobytych punktów – 238
„Melonik” ma 6 zestawów rzutek do wybicia dziesięciu bramek, aby wyrzucić stronę odbijającą. Bramki zdobywa się za pomocą zewnętrznego byka (2 bramek) lub tarczy (4 bramki).
Piękno gry polega na tym, że gdy gracz straci cztery bramki, musi rzucić jedną ze swoich trzech rzutek swoją ręka bez rzutek, utrata sześciu bramek oznacza 2 rzutki ze słabą ręką, a gdy 8 bramek jest opuszczonych, wszystkie trzy muszą zostać wyrzucone słabą ręką. Stwarza to prawdziwe napięcie w pościgach biegowych i może powodować niewiarygodnie napięte zakończenia.