Kosmiczne promieniowanie tła

1896: Charles Édouard Guillaume szacuje, że „promieniowanie gwiazd” wynosi 5,6 K.

1926: Sir Arthur Eddington szacuje promieniowanie nietermiczne światło gwiazd w galaktyce ma efektywną temperaturę 3,2 K.

Lata 30 .: Erich Regener oblicza, że nietermiczne widmo promieni kosmicznych w galaktyce ma efektywną temperaturę 2,8 K.

1931: Po raz pierwszy pojawia się w druku termin mikrofalówka: „Kiedy poznano próby z falami o długości zaledwie 18 cm, nie było ukrytego zdziwienia, że problem mikrofal został rozwiązany tak szybko”. Telegraph & Telephone Journal XVII. 179/1 „

1938: zdobywca nagrody Nobla (1920) Walther Nernst ponownie szacuje temperaturę promieniowania kosmicznego na 0,75 K.

1946: Termin” kuchenka mikrofalowa „został użyty po raz pierwszy w wydrukować w kontekście astronomicznym w artykule „Promieniowanie mikrofalowe od słońca i księżyca” Roberta Dickea i Roberta Beringera.

1946: Robert Dicke przewiduje temperaturę promieniowania mikrofalowego równą 20 K (ref: Helge Kragh)

1946: Robert Dicke przewiduje temperaturę promieniowania tła mikrofalowego „mniejszą niż 20 K”, ale później skorygowaną do 45 K (ref: Stephen G. Brush).

1946: George Gamow szacuje temperaturę 50 K.

1948: Ralph Alpher i Robert Herman ponownie szacują oszacowanie Gamowa na 5 K.

1949: Ralph Alpher i Robert Herman ponownie oszacowanie oszacowania Gamowa na 28 K.

Lata 60 .: Robert Dicke ponownie szacuje temperaturę MBR (mikrofalowego promieniowania tła) na 40 K (ref: Helge Kragh).

1965: Arno Penzias i Robert Woodrow Wilson mierzą temperaturę na około 3 K. Robert Dicke, P . J. E. Peebles, P. G. Roll i D. T. Wilkinson interpretują to promieniowanie jako sygnaturę Wielkiego Wybuchu.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *