Kość gnykowa, kość w kształcie litery U znajdująca się u nasady języka w przedniej części szyi oraz między żuchwą a największą chrząstką krtani lub skrzynkę głosową. Podstawową funkcją kości gnykowej jest służenie jako struktura mocująca język i mięśnie dna jamy ustnej. Nie ma połączenia z innymi kośćmi.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Gnykowa składa się z ciała, pary większych rogów, zwanych większymi rogami, oraz pary mniejszych rogów, zwanych mniejszymi rogami. Kość jest mniej więcej w kształcie litery U, z korpusem stanowiącym centralną część lub podstawę litery. Podczas połykania kość gnykowa, język i krtań poruszają się szybko w górę.
Większe rogówki są kończynami U. Ich zewnętrzne końce na ogół zachodzą na duże mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe. Mniejsze cornua to małe wypustki z miejsc zwanych nieco arbitralnie skrzyżowaniami ciała i większymi rogami. Do kości gnykowej są przymocowane określone mięśnie języka. Mięśnie hyoglossus pochodzą z każdej strony na całej długości rogówki większej, a także z korpusu gnyka. Są wprowadzane do tylnej połowy lub więcej boków języka. Kość gnykowa zakotwicza je, gdy kurczą się, aby wcisnąć język i poszerzyć jamę ustną. Dwa mięśnie gnykowo-gnykowe powstają blisko miejsca, w którym spotykają się dwie połówki żuchwy; włókna mięśni rozciągają się w dół i do tyłu, blisko linii środkowej, aby zostać włożonymi do korpusu kości gnykowej. Skurcz mięśni pociąga kość gnykową do góry i do przodu.
Do środkowej części dolnej granicy kości gnykowej wprowadzane są sternohyoids, długie mięśnie wyrastające z mostka (mostka) i obojczyka (obojczyk) i biegnąc w górę i ku sobie po szyi. Inne mięśnie przyczepione do kości gnykowej to dwa mięśnie żuchwowo-gnykowe, które tworzą rodzaj przepony na dnie jamy ustnej; tarczowo-gnykowy, wychodzący z chrząstki tarczycy, największej chrząstki krtani; i omohyoid, który pochodzi z górnej krawędzi łopatki i więzadła nadłopatkowego.
Położenie kości gnykowej w stosunku do przyczepionych do niej mięśni zostało porównane do pozycji statku, który jest ustabilizowany podczas lotu zakotwiczonego „z przodu i z tyłu”. Dzięki przyczepom mięśniowym, gnykowa odgrywa ważną rolę w żucia, połykaniu i wytwarzaniu głosu. Na początku ruchu połykania mięśnie genio-gny i żuchwowo-gnykowy unoszą kość i dno jamy ustnej jednocześnie. Te mięśnie są wspomagane przez mięśnie rylkowo-gnojowe i dwubrzuścowe. Język jest dociskany do podniebienia, a jedzenie jest cofane.