Kopuła na Skale, arabski Qubbat al-Ṣakhrah, świątynia w Jerozolimie zbudowana przez kalifa Umajjadów ʿAbd al-Malik ibn Marwān pod koniec VII wieku n.e. Jest to najstarszy zachowany islamski pomnik. Skała, na której zbudowano świątynię, jest święta zarówno dla muzułmanów, jak i dla Żydów. Chociaż nie jest to meczet, jest to pierwszy duży muzułmański pomnik kultu publicznego.
Tradycyjnie uważa się, że prorok Mahomet, założyciel islamu, wstąpił do nieba z tego miejsca. W tradycji żydowskiej to tutaj mówi się, że Abraham, przodek i pierwszy patriarcha narodu hebrajskiego, przygotował się do złożenia w ofierze swego syna Izaaka. Zarówno Kopuła, jak i Meczet Al-Aqṣā znajdują się na Wzgórzu Świątynnym, miejscu Świątyni Salomona i jej następców, obszaru znanego muzułmanom jako al-Ḥaram al-Sharīf. Struktura i ornamenty Kopuły są zakorzenione w bizantyjskiej tradycji architektonicznej, ale jej budowa w VII wieku stanowi wczesny etap wyłaniania się odrębnego islamskiego stylu wizualnego.
Napis w Kopule na Skale określa datę jej ukończenia jako 691–692 – około 55 lat po armiach muzułmańskich zdobyli Jerozolimę, wówczas miasto przeważnie chrześcijańskie, z Cesarstwa Bizantyjskiego. Konstrukcja, umieszczona blisko środka szerokiej podwyższonej platformy, składa się z ośmiokątnej podstawy zwieńczonej pozłacaną drewnianą centralną kopułą. Kompozycja Dome of the Rock odnosi się do klasy bizantyjskich budowli sakralnych znanych jako martyria – zwykle okrągłych lub wielokątnych kapliczek wzniesionych w celu oznaczenia grobów świętych lub upamiętnienia wydarzeń o szczególnym znaczeniu religijnym. Kopuła, która ma około 65 stóp (20 metrów) średnicy i jest zamontowana na podwyższonym bębnie, wznosi się nad kręgiem 16 filarów i kolumn. Okrąg ten otacza ośmiokątna arkada z 24 filarami i kolumnami. Pod kopułą część świętej skały jest odsłonięta i chroniona balustradą. Schody prowadzą do naturalnej jaskini pod powierzchnią skały. Ściany zewnętrzne również tworzą ośmiokąt, a każdy z ośmiu boków ma około 60 stóp (18 metrów) szerokości i 36 stóp (11 metrów) wysokości. Zarówno kopuła, jak i ściany zewnętrzne zawierają wiele okien.
Wewnątrz i na zewnątrz konstrukcji znajdują się marmury, mozaiki i metalowe tabliczki. Chociaż mozaiki są podobne pod względem techniki do tych, które można znaleźć w bizantyjskich budynkach publicznych i kościołach, mozaiki kopuły wykluczają jakiekolwiek przedstawienia ludzkich lub zwierzęcych form, zamiast tego zawierają arabskie pismo i wzory roślinne zmieszane z obrazami przedmiotów, takich jak klejnoty i korony. Arabskie napisy religijne otaczają ośmiokątną arkadę.
Oryginalna funkcja i znaczenie Kopuły na Skale są niepewne. Budynek nie jest meczetem i nie pasuje łatwo do innych kategorii muzułmańskich struktur religijnych.Po nastaniu dynastii Abbasydów w VIII wieku, niektórzy muzułmańscy historycy zaczęli donosić, że Abd al-Malik zbudował Kopułę na Skale jako substytut Kaby, próbując przenieść miejsce muzułmańskiego hadżdżu z Mekki, a następnie pod kontrolą buntowników prowadzonych przez Ibn al-Zubayra do Jerozolimy. Współcześni uczeni kwestionują tę interpretację, powołując się na silną anty-Umajjadzką stronniczość historiografii Abbasydów, a także dowody na to, że Mekka pozostawała celem pielgrzymki podczas buntu Ibn al-Zubayra.
Chrześcijanie i muzułmanie w średniowieczu wierzył, że Kopuła na Skale jest Świątynią Salomona (Templum Domini). Templariusze zostali tam zakwaterowani po podboju Jerozolimy przez armię krzyżowców w 1099 r., A kościoły templariuszy w Europie naśladowały jego projekt. Kopuła była używana jako kościół do czasu, gdy armia muzułmańska odbiła Jerozolimę w 1187 roku.
W dzisiejszych czasach pierwotny cel Kopuły na Skale pozostaje przedmiotem dyskusji. Powszechnie uważa się, że Kopuła upamiętnia Miʿrāj, wniebowstąpienie proroka Mahometa do nieba. Wydaje się jednak, że konstrukcja Kopuły poprzedza pojawienie się tradycji identyfikujących Jerozolimę jako miejsce Miʿrāj i żadna z inskrypcji na budynku nie nawiązuje do tego epizodu.
Niektórzy uczeni twierdzą, że ʿ Abd al-Malik zbudował Kopułę, aby ogłosić pojawienie się islamu jako najwyższej nowej wiary związanej z tradycją biblijną, ale odrębnej od religii ludu podbitego, zwłaszcza chrześcijaństwa. Ogromna skala i bogata dekoracja Kopuły mogła konkurować z chrześcijańskimi świętymi budynkami Jerozolimy, zwłaszcza kopułowym kościołem Grobu Świętego. Zgodnie z tym poglądem przesłanie o wyższości islamu zostało przekazane również przez arabskie inskrypcje na Kopule, które przedstawiają wybór fragmentów kwarańskich i parafraz, które zarysowują pogląd islamu na Jezusa, tj. Potępiają chrześcijańskie doktryny o Trójcy i boskości Jezusa, podkreślając jedność Boga i potwierdzając status Jezusa jako proroka.
Inni uczeni przedstawili motyw eschatologiczny dla budowniczych Kopuły, argumentując, że umieszczenie, architektura i motywy dekoracyjne Kopuły odpowiadają obrazom związanym z Islamskie i bizantyjskie wierzenia dotyczące Dnia Sądu i nieba.
Od czasu budowy Kopuła na Skale była kilkakrotnie modyfikowana. Jedna znacząca renowacja, zamówiona przez sułtana osmańskiego Sulejmana I w XVI wieku, zastąpiła zewnętrzne mozaiki kolorowymi płytkami ceramicznymi. W XX wieku uszkodzone ozdoby wewnętrzne i zewnętrzne zostały naprawione lub wymienione, a kopuła została pokryta nowym złotem.