Kasztanowiec zwyczajny, jedno z kilku drzew należących do rodzaju Aesculus z rodziny kasztanowców (Hippocastanaceae), występujących w północnej strefie umiarkowanej. Mają liście palmowe i wyprostowane skupiska kwiatów, często w kształcie odwróconego stożka. Kolczaste zielone łuski dojrzewają i pękają jesienią, uwalniając jeden lub dwa błyszczące, mahoniowo-brązowe orzechy. Mówi się, że potoczna nazwa drzewa pochodzi z Turcji, gdzie orzechy karmiono konie, aby wyleczyć zerwany wiatr.
Grant Heilman / Encyclopædia Britannica, Inc.
Być może najbardziej znanym gatunkiem jest kasztanowiec zwyczajny (A. hippocastanum), pochodzący z południowo-wschodniej Europy, ale powszechnie uprawiany jako duży cień i ulica drzewo; rośnie do wysokości 30 m (100 stóp). Pól Elizejskich w Paryżu otaczają rzędy kasztanowca.
Japoński kasztanowiec zwyczajny (A. turbinata) jest tak wysoki jak gatunek europejski, ale wyróżnia się wyjątkowo dużymi liśćmi, dochodzącymi do 60 cm (2 stopy) w poprzek. Kasztanowiec indyjski (A. indica), o smukłych, spiczastych listkach, ma atrakcyjne, pierzaste kolce kwiatowe z efektem szczotki do butelek. Kasztanowiec zwyczajny (A. × carnea), hybryda A. hippocastanum i A. pavia, dorasta do 20 m (65 stóp) i ma kolce w kolorze miąższu do szkarłatnych.