Kamehameha I (Polski)

Hawaii IslandEdit

Kamehameha został wychowany na dworze królewskim swojego wuja Kalaniʻōpuʻu. Osiągnął rozgłos w 1782 roku, po śmierci Kalaniʻōpuʻu „. Podczas gdy królestwo zostało odziedziczone przez syna Kalaniʻōpuʻu”, Kīwalaʻō, Kamehameha otrzymał znaczącą pozycję religijną, opiekę nad hawajskim bogiem wojny, Kūkāʻilimoku, a także kontrolę nad dystryktem Waipiʻo Valley. Relacja między dwoma kuzynami była napięta, co spowodowało, że Kamehameha oddał się bogom zamiast Kīwalaō. Kamehameha zaakceptował lojalność grupy wodzów z okręgu Kona.

Inna historia jest po tym, jak przepowiednia została przekazane przez arcykapłanów / kapłanki i arcykapłanów / wodzów. Wypełnienie przepowiedni przez podniesienie Kamienia Naha, wskazało Kamehameha jako spełniającego proroctwo. Inni wodzowie rządzący, Keawe Mauhili, Mahoe (bliźniacy) Keoua i inni wodzowie odrzucili przepowiednię Ka Poukahi. Najwyżsi wodzowie Kauai wspierali Kiwala`o nawet po zapoznaniu się z przepowiednią. Pięciu wodzów Kona wspierających Kamehameha to Keeaumoku Pāpaiahiahi (teść / wujek Kamehameha), Keaweaheulu Kaluaāpana (Wujek Kamehameha), Kekūhaupio (nauczyciel wojownika Kamehameha) oraz Kameeiamoku i Kamanawa (wuj bliźniacy Kamehameha). Bronili Kamehameha jako zjednoczonego Ka Na`i aupuni. Najwyżsi wodzowie Keawe Mauhili i Keeaumoku byli z genealogii następnymi w kolejce po ali`i nui. Obaj wybrali młodszych bratanków Kīwalaō i Kamehameha zamiast siebie. Kīwalaʻō został wkrótce pokonany w pierwszym kluczowym konflikcie, bitwie pod Mokuʻōhai, a Kamehameha i jego wodzowie przejęli obowiązki Konohiki i święte obowiązki okręgów Kohala, Kona i Hāmākua na wyspie Hawaiʻi.

Przepowiednia zawiera znacznie więcej niż wyspa Hawajów. Wypłynął przez Wyspy Pacyfiku na półkontynent Aotearoa (Nowa Zelandia). Był wspierany przez swoją najbardziej polityczną żonę Kaahumanu i ojca, Najwyższego Wodza Keeaumoku. Starszy doradca Kamehameha, stała się jedną z najpotężniejszych postaci na Hawajach. Kamehameha i jego rada wodzów planowali zjednoczenie pozostałych wysp hawajskich. Sojusznicy pochodzili od brytyjskich i amerykańskich kupców, którzy sprzedawali broń i amunicję Kamehameha. Inny ważny czynnikiem w dalszym sukcesie Kamehameha było wsparcie szefa Kauai Ka`iana i kapitana Browna, który był kiedyś z Kaeo okalani. Zapewnił Kamehameha nieograniczony proch strzelniczy z Chin i dał mu recepturę prochu: siarka, saletra i węgiel drzewny, których na wyspach jest mnóstwo. Dwóch ludzi z Zachodu, którzy mieszkali na hawajskiej wyspie, Isaac Davis i John Young, poślubiło rodzime hawajskie kobiety i pomagało Kamehameha.

Olowalu MassacreEdit

W 1789 roku Simon Metcalfe był kapitanem statku handlu futrami Eleanora, podczas gdy jego syn, Thomas Humphrey Metcalfe, był kapitanem statku Fair American wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża. Mieli spotkać się na tzw. Wyspach Sandwich. Fair American został zatrzymany, gdy został schwytany przez Hiszpanów, a następnie szybko uwolniony w San Blas. Eleanora przybyła w 1790 roku, gdzie została powitana przez wodza Kameeiamoku. Wódz zrobił coś, na co kapitan się obraził, a Metcalfe uderzył go końcem liny. Jakiś czas później, gdy zacumował w Honuaula na Maui, mała łódka przywiązana do statku została skradziona przez tubylców z załogą w środku. Kiedy Metcalfe odkrył, dokąd zabrano łódź, popłynął bezpośrednio do wioski Olowalu, gdzie potwierdził, że łódź została rozbita, a mężczyzna zabity. Wystrzelił już z muszkietów do poprzedniej wioski, w której był zakotwiczony, zabijając kilku mieszkańców. Metcalfe wycelował teraz w Olowalu. Przesunął wszystkie armaty na jedną stronę statku i rozpoczął rozmowy handlowe z miejscowymi. Setki ludzi wyszły na plażę, aby handlować i spuszczono kajaki. Kiedy byli w zasięgu strzału, statek wystrzelił na Hawajczyków, zabijając ponad 100 osób. Sześć tygodni później Fair American utknął w pobliżu wybrzeża Kona na Hawajach, gdzie mieszkał wódz Kameeiamoku. Postanowił zaatakować następny zagraniczny statek, aby pomścić atak starszego Metcalfe. Wypłynął na statek ze swoimi ludźmi, gdzie zabił syna Metcalfea i wszystkich oprócz jednego (Isaaca Davisa) z pięciu członków załogi. Kamehameha zabrał Davisa do ochrony i przejął statek w posiadanie. Eleanora była wtedy zakotwiczona w Kealakekua Zatoka, gdzie bosman statku wyszedł na brzeg i został schwytany przez siły Kamehameha, ponieważ Kamehameha wierzył, że Metcalfe planuje więcej zemsty. Eleanora czekała kilka dni przed wypłynięciem, najwyraźniej nie wiedząc, co stało się z Fair American lub Metcalfe. syn.Bosman Davisa i Eleanory, John Young, próbował uciec, ale zostali potraktowani jak wodzowie, otrzymali żony i osiedlili się na Hawajach.

Śmierć Keōua KuahuulaEdit

W 1790 roku Kamehameha awansował przeciwko dystrykt Puna zdejmujący wodza Keawemauhili W swoim domu w Kau, gdzie został wygnany, Keōua Kūahuula wykorzystał nieobecność Kamehameha i rozpoczął powstanie. Kiedy Kamehameha wrócił, Keōua uciekł do wulkanu Kīlauea, który wybuchł. Wielu wojowników zginęło od trującego gazu emitowanego z wulkanu.

Kiedy Puʻukoholā Heiau została ukończona w 1791 roku, Kamehameha zaprosił Keōua na spotkanie z nim. Keōua mógł być przygnębiony swoimi ostatnimi stratami. Mógł okaleczyć się przed wylądowaniem, aby stać się nieodpowiednią ofiarą. Kiedy wszedł na brzeg, jeden z wodzów Kamehameha rzucił w niego włócznią. Według niektórych relacji, uniknął jej, ale został następnie ścięty ogniem z muszkietu. Zaskoczeni, ochroniarze Keōua zginęli. Po śmierci Keōua i schwytaniu lub zabiciu jego zwolenników, Kamehameha został królem wyspy Hawajów.

Maui i OʻahuEdit

W 1795 roku Kamehameha wyruszył w rejs z armadą składającą się z 960 kajaków wojennych i 10 000 żołnierzy. Szybko zabezpieczył lekko bronione wyspy Maui i Molokaʻi w bitwie pod Kawela. Przeniósł się na wyspę Oʻahu, lądując swoje wojska w Waialae i Waikīkī. Kamehameha nie wiedział, że jeden z jego dowódców, wysoki rangą aliʻi imieniem Kaiana, uciekł do Kalanikūpule. Kaiana pomagał w wycinaniu nacięć w grzbiecie góry Nuuanu Pali; te wycięcia, podobnie jak te na wieży zamku, miały służyć jako strzelnice dla armaty Kalanikūpule. W serii potyczek siły Kamehamehy odepchnęły ludzi Kalanikūpule do tyłu, dopóki nie zostali osaczeni przez Pali Lookout. Podczas gdy Kamehameha ruszył dalej Pali, jego żołnierze przyjęli ciężki ogień z armaty. Przydzielił dwie dywizje swoich najlepszych wojowników, aby wspięli się na Pali i zaatakowali działa od tyłu; zaskoczyli strzelców Kalanikūpule i przejęli kontrolę. Po utracie broni, żołnierze Kalanikūpule popadli w chaos i zostali osaczeni przez wciąż zorganizowane oddziały Kamehameha. Doszło do zaciętej bitwy, w której siły Kamehamehy utworzyły otaczający mur. Używając tradycyjnych hawajskich włóczni, a także muszkietów i armaty, zabili większość sił Kalanikūpule. Ponad 400 mężczyzn zostało zmuszonych do pokonania klifu Pali, spadku z 1000 stóp. Kaiana zginął podczas akcji; Kalanikūpule został później schwytany i złożony w ofierze Kūkāʻilimoku.

W kwietniu 1810 roku król Kaumualiʻi z Kaua ” Zostałem wasalem Kamehameha, który dzięki temu stał się jedynym władcą zjednoczonych wysp hawajskich. Wściekli na osadę, kilku wodzów spiskowało, by zabić Kaumualiʻi trucizną na uczcie na jego cześć. Isaac Davis dowiedział się o tym i ostrzegł króla, który po cichu uciekł bez szwanku przed obiadem. Mówiono, że trucizna przeznaczona dla króla została podana Davisowi, który nagle zmarł.