John Jay, pierwszy sędzia główny Stanów Zjednoczonych

John Jay był człowiekiem wielkich osiągnięć. Za swojego życia był ojcem założycielem, sygnatariuszem traktatu paryskiego, drugim gubernatorem Nowego Jorku i pierwszym sędzią głównym Stanów Zjednoczonych.

Jay urodził się w grudniu 1745 r. W zamożnej rodzinie kupców i rządu Nowego Jorku Dorastanie w takiej rodzinie ukształtowało jego przyszłość i pozwoliło mu cieszyć się wieloma pożądanymi możliwościami. Uczęszczał do Kings College w Nowym Jorku (obecnie Columbia University), zanim został prawnikiem i dołączył do New York Committee of Correspondence w 1774 roku.

Rewolucja amerykańska

Jay po raz pierwszy zasłynął podczas wojny w Ameryce Niepodległość, kiedy został wybrany na delegata z Nowego Jorku na Pierwszy i Drugi Kongres Kontynentalny. Początkowo jako umiarkowany był przeciwny idei niezależności, ale w miarę upływu czasu zmienił zdanie. W tym okresie został członkiem Komitet Sześćdziesiątki w Nowym Jorku i prezes Kongresu Prowincji Nowego Jorku, gdzie brał udział w przygotowaniu konstytucji stanu Nowy Jork. Wkrótce potem Kongres Kontynentalny wybrał Jaya na przewodniczącego zgromadzenia. Służył od 10 grudnia 1778 roku do 28 września 1779 roku.

W 1779 roku Jay został mianowany ministrem Hiszpanii i podróżował przez Atlantyk w poszukiwaniu pomocy i międzynarodowego uznania dla amerykańskich kolonii. Niestety Hiszpania nie chciała mieć nic wspólnego z Jayem ani z amerykańskimi koloniami, więc Jay zmienił kurs i udał się do Paryża, gdzie miały się odbyć negocjacje na zakończenie wojny, gdzie podpisał traktat paryski, pomagając w ten sposób Zjednoczonym Stany otrzymują niezależność od Wielkiej Brytanii.

Sekretarz Spraw Zagranicznych i Federalist Papers

Jay pełnił funkcję drugiego Sekretarza Spraw Zagranicznych, aż urząd został zmieniony na „Sekretarza Stanu”. W tym czasie Jay wraz z Alexandrem Hamiltonem i Jamesem Madisonem rozpoczęli pracę nad serią czasopism, które ostatecznie zostały nazwane The Federalist Papers. Jay napisał drugi, trzeci, czwarty, piąty, szósty i sześćdziesiąty czwarty artykuł.

Naczelny Sędzia Stanów Zjednoczonych

W 1789 roku, po tym, jak Jay odrzucił ofertę Georgea Washingtona dotyczącą stanowisko Sekretarza Stanu, prezydent dał mu nową szansę objęcia funkcji Prezesa Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, na co przyjął Jay. Został jednogłośnie zatwierdzony 26 września 1789 r. i pozostał na ławce do 1795 r. Ponieważ było to stanowisko inauguracyjne, wielu Jaya obejmowało ustalanie zasad, procedur i precedensów. Najbardziej znaną sprawą, której przewodniczył, była sprawa Chisholm przeciwko Gruzji (1793), najczęściej związana z wprowadzeniem kontroli sądowej. Jednak decyzja sądu została później uchylona przez ratyfikację jedenastej poprawki.

Gubernator Nowego Jorku i późniejszego życia

W 1795 roku John Jay zrezygnował z składu Sądu Najwyższego, aby zostać Drugi gubernator Nowego Jorku w okresie burzliwych stosunków z Wielką Brytanią dotyczących sporów terytorialnych. W czasie wyborów przebywał w Anglii, prowadząc negocjacje, które doprowadziły do podpisania traktatu Jaya.

Po sześciu latach pełnienia funkcji gubernatora, Jay startował w wyborach prezydenckich w 1800 r., Ale otrzymał tylko jeden głos. Rozczarowany przytłaczającą stratą Jay wycofał się z życia publicznego na swoją farmę w hrabstwie Westchester w stanie Nowy Jork. Zmarł 17 maja 1829 roku po nagłym udarze mózgu w Bedford w stanie Nowy Jork.

Portret Johna Jaya dzięki uprzejmości Wikimedia Commons, na licencji Creative Commons Share- Alike License 3.o.

Powrót do góry