Szkocki pisarz i dramaturg James M. Barrie, urodzony w 1860 roku, został najlepiej zapamiętany ze stworzenia ukochanego Piotruś Pana. Wychowany w rodzinie wiejskich tkaczy, Barrie ukończył edukację w Szkocji, a następnie przeniósł się do Londynu, by rozwijać swoją karierę jako pisarz i dramaturg. To właśnie tam zaprzyjaźnił się i zainspirowali go chłopcy Llewelyna Daviesa, aby napisać o małym chłopcu, który nigdy nie dorastał w Neverland, „bajkowej zabawie”, w której znalazła się niezwykle nazwana heroina, Wendy.
Piotruś Pan szybko zyskała uznanie jako sztuka w 1904 r., a następnie powieść Barriego „Piotruś Pan” lub „Chłopiec, który nie dorósł w 1911 r.”.
Szkoda, że jego mniej znane opowiadania, takie jak The Inconsiderate Waiter (1920) i The Courting of T „Nowhead” Bell nie cieszą się większym uznaniem. Są o wiele głębsze, mroczniejsze, bardziej cyniczne i bardziej cyniczne niż jego kraina Neverland.
Barrie nieoficjalnie adoptował chłopców Llewelyna Daviesa po śmierci ich rodziców. Przed śmiercią w 1937 roku przekazał prawa do swoich dzieł Piotrusia Pana londyńskiemu szpitalowi Great Ormond Street Hospital. Szpital nadal korzysta z tego hojnego prezentu.
