Jakie są czynniki ryzyka związane z zatrzymaniem moczu po zabiegach ortopedycznych?

Streszczenie

W tym badaniu analizowano ogólny wskaźnik zatrzymania moczu w dużej kohorcie niewyselekcjonowanych pacjentów ortopedycznych, którzy mieli znieczulenia ogólnego lub regionalnego i definiuje czynniki ryzyka pooperacyjnego zatrzymania moczu w tej grupie pacjentów. Ogółem uwzględniono 15681 pacjentów, którzy przeszli duże operacje ortopedyczne w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym / zewnątrzoponowym. Za zatrzymanie moczu po operacji uznano każdego pacjenta, który wymagał konsultacji pooperacyjnej na oddziale urologicznym w związku z trudnościami w oddawaniu moczu. Jako potencjalne zmienne predykcyjne analizowano wiek podczas operacji, płeć, rodzaj operacji, historię medyczną, w tym nadciśnienie i cukrzycę, oraz rodzaj znieczulenia. W okresie pooperacyjnym 365 osób wymagało konsultacji urologicznej z powodu zatrzymania moczu (2,3%). Starszy wiek w chwili operacji (OR, 1,035;), płeć męska (OR, 1,522;), rodzaj operacji (OR, 1,506;), historia nadciśnienia tętniczego (OR, 1,288;) i historia cukrzycy (OR, 2,038; ) były czynnikami ryzyka zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej. Podeszły wiek, płeć męska, operacja endoprotezoplastyki stawu, nadciśnienie w wywiadzie i cukrzyca znacznie zwiększały ryzyko zatrzymania moczu. U pacjentek z tymi czynnikami ryzyka należy zachować ostrożność pooperacyjną pooperacyjną.

1. Wprowadzenie

Zatrzymanie moczu jest częstym powikłaniem po operacji i może być znaczącym źródłem niepokoju i dyskomfortu pacjenta. Zatrzymanie moczu skutkuje dłuższym pobytem w szpitalu, zwiększonymi kosztami hospitalizacji, a czasem dodatkową chorobowością; nadmierne naprężenie pęcherza może prowadzić do zmniejszenia kurczliwości mięśnia wypieracza i przewlekłego upośledzenia opróżniania lub atonii pęcherza. Natomiast cewnikowanie cewki moczowej powinno być wykonywane tylko w razie potrzeby, ponieważ może spowodować infekcję dróg moczowych, zwężenie cewki moczowej i konieczność dodatkowego zabiegu chirurgicznego. Dlatego ważne jest określenie, którzy pacjenci wymagają cewnikowania, a którzy nie.

Zgłaszane wskaźniki pooperacyjnego zatrzymania moczu są bardzo różne. Pacjenci ortopedyczni mają zwiększone ryzyko pooperacyjnego zatrzymania moczu (od 8% do 55%) w porównaniu z innymi pacjentami operowanymi. Jednak te wyniki ograniczały się do całkowitej alloplastyki stawu kolanowego i biodrowego. Rodzaj znieczulenia, ból pooperacyjny, stosowanie leków przeciwbólowych i opiatów, objętość płynu dożylnego w okresie okołooperacyjnym, wiek, płeć i współistniejące choroby również są związane z rozwojem pooperacyjnego zatrzymania moczu. Jednak do tej pory w żadnym badaniu nie oceniano częstości zatrzymywania moczu po operacji ortopedycznej w dużej, niewyselekcjonowanej kohorcie pacjentów. Ponadto nie ma pewności co do czynników, które mogą predysponować pacjentów do zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej.

W związku z tym badanie przeprowadzono na dużej kohorcie niewyselekcjonowanych pacjentów poddawanych znieczuleniu regionalnemu lub ogólnemu przed zabiegiem ortopedycznym, ale którzy nie mieć cewnika moczowego założonego przed zabiegiem chirurgicznym, aby odpowiedzieć na następujące pytania: (1) jaki jest ogólny wskaźnik zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej oraz (2) jakie czynniki ryzyka, jeśli występują, predysponują pacjenta ortopedycznego do pooperacyjnego oddawania moczu retencja?

2. Materiały i metody

To retrospektywne badanie zostało zatwierdzone przez instytucjonalną komisję rewizyjną w naszym szpitalu, ośrodku referencyjnym trzeciego stopnia. Kryteriami włączenia byli: (1) pacjenci hospitalizowani po operacji ortopedycznej w latach 2003-2013, (2) operowani w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym / zewnątrzoponowym oraz (3) posiadający informacje o oddawaniu moczu w okresie pooperacyjnym w dokumentacji medycznej pielęgniarki (EMR). Pacjenci, u których cewnik Foleya został umieszczony przed lub w trakcie operacji zostali wykluczeni.

Z przeglądów EMR, wieku pacjentów podczas operacji, płci, rodzaju operacji, historii medycznej, w tym nadciśnienia (HTN) i cukrzycy (DM), rodzaj znieczulenia i rozwój pooperacyjnego zatrzymania moczu. Nasza instytucja, trzeciorzędne centrum referencyjne, osiągnęła 7.etap analizy systemów zarządzania i informacji w opiece zdrowotnej dla systemu EMR. Dokumentacja pielęgniarska została oparta na Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP), która była klasyfikacją pielęgniarską dotyczącą diagnoz pielęgniarskich, interwencji i wyników opracowywaną przez Międzynarodową Radę Pielęgniarek (ICN).

Jeśli pacjenci nie były w stanie spontanicznie opróżnić pęcherza, gdy pęcherz był rozszerzony, przerywane cewnikowanie lub cewnikowanie Foleya zostało wykonane przez rezydenta ortopedę, stażystę lub pielęgniarkę. W przypadku tych pacjentek rutynowo prowadzono konsultacje urologiczne. W badaniu tym pooperacyjne zatrzymanie moczu zostało zdefiniowane jako konieczność konsultacji pooperacyjnej na oddziale urologii w zakresie trudności z oddaniem moczu.Pacjenci z zatrzymaniem moczu byli leczeni przerywanym cewnikowaniem lub cewnikowaniem Foleya; niezależnie od zastosowanej metody, wszyscy ci pacjenci zostali sklasyfikowani jako mający zatrzymanie moczu dla celów analizy w tym badaniu. Rodzaj operacji został podzielony na endoprotezoplastykę stawów i inne rodzaje operacji. Artroplastyka stawów obejmowała hemiartroplastykę, całkowitą alloplastykę stawu i zabiegi rewizyjne. „Inne rodzaje operacji” obejmowały wszystkich innych pacjentów ortopedycznych, którzy w okresie badania otrzymywali znieczulenie ogólne lub neuraksjalne.

Pacjenci zostali podzieleni na grupę z retencją i grupę bez retencji w zależności od rozwoju pooperacyjnego zatrzymania moczu jak zdefiniowano wcześniej. Dane demograficzne pacjentów z grupy retencji porównano z osobami z grupy bez retencji. Przeanalizowano czynniki ryzyka rozwoju zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej.

Analiza statystyczna. W celu uzyskania niezależności statystycznej do analizy statystycznej włączono tylko dane z pierwszego zabiegu pacjentów, którzy kilkakrotnie przeszli operację ortopedyczną. Do podsumowania danych demograficznych pacjentów wykorzystano statystyki opisowe. Do porównania danych demograficznych przedoperacyjnych między grupą z retencją a badaniem zastosowano niezależny test lub test chi-kwadrat. grupa nieretencyjna Do analizy znaczących kont. wykorzystano wieloczynnikową analizę regresji logistycznej czynniki żebrowe dla rozwoju zatrzymania moczu po zabiegach ortopedycznych. Analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu SPSS for Windows (wersja 18.0; SPSS, Chicago, IL, USA), a hipotezy zerowe braku różnicy zostały odrzucone, jeśli wartości wynosiły < 0,05.

3. Wyniki

Od 2003 r. 19 079 pacjentów hospitalizowanych zostało poddanych zabiegom ortopedycznym w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym / zewnątrzoponowym. Trzy tysiące trzysta dziewięćdziesiąt osiem pacjentów, którzy zostali poddani cewnikowaniu Foleya przed lub w trakcie operacji, zostało wykluczonych zgodnie z naszymi predefiniowanymi kryteriami. Zatem do badania włączono 15681 pacjentów, w tym 7798 mężczyzn i 7883 kobiet. Średni wiek w chwili operacji wynosił lata (zakres 0–107 lat). W sumie 2,3% pacjentów (365 z 15681) doświadczyło zatrzymania moczu (tab. 1). Wskaźnik pooperacyjnego zatrzymania moczu był najwyższy u osób w wieku powyżej 80 lat (11,0%), a następnie u osób w wieku 70 (5,7%) i 60 (2,7%) (ryc. 1).

Rysunek 1

Ten wykres przedstawia wskaźnik pooperacyjnego zatrzymania moczu w zależności od wieku.

Dane demograficzne pacjentów, w tym wiek płeć, rodzaj operacji, historia nadciśnienia tętniczego i cukrzyca w grupie z retencją różniły się istotnie od grupy bez retencji. Jednak nie było różnicy w rodzaju znieczulenia między dwiema grupami (Tabela 2).

4. Dyskusja

Celem obecnego badania było zbadanie ogólnego wskaźnika zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej oraz zidentyfikowanie czynników ryzyka pooperacyjnego zatrzymania moczu. Badanie to wykazało, że ogólny wskaźnik pooperacyjnego zatrzymania moczu wynosił 2,3% po operacji ortopedycznej, a starszy wiek podczas operacji, płeć męska, operacja endoprotezoplastyki stawu oraz historia nadciśnienia i cukrzycy wiązały się ze zwiększonym ryzykiem pooperacyjnego zatrzymania moczu.

Badanie to miało kilka ograniczeń. Po pierwsze, było to badanie retrospektywne, a rozwój zatrzymania moczu polegał na zidentyfikowaniu konsultacji urologicznej na podstawie przeglądu dokumentacji medycznej, a nie za pomocą obiektywnej metody, takiej jak skan pęcherza; jeśli więc cokolwiek, to ryzyko zatrzymania moczu mogło zostać niedocenione w naszej analizie, ale nie ma powodu, aby sądzić, że ten problem wpłynąłby na czynniki ryzyka w inny sposób. Po drugie, pacjenci z cewnikiem Foleya umieszczonym przed operacją lub w jej trakcie zostali wykluczeni z tego badania, co mogło skutkować błędem danych. Jednak badanie to skupiło się na grupie pacjentów, którzy nie wymagali cewnikowania przedoperacyjnego i zbadali częstość występowania i czynniki ryzyka pooperacyjnego zatrzymania moczu w tej grupie. Po trzecie, podczas analizy czynników ryzyka w tym badaniu nie uwzględniono innych czynników, w tym historii BPH lub zatrzymania moczu, okołooperacyjnych środków farmakologicznych i czasu trwania zabiegów chirurgicznych, które mogą być przeszkodą. Konieczne są dalsze badania uwzględniające te czynniki.

Stwierdziliśmy, że 2,3% pacjentów ortopedycznych doświadczyło pooperacyjnego zatrzymania moczu, a częstość w naszym badaniu była niższa niż wcześniej zgłaszana częstość 8–55%. W naszej kohorcie znaleźli się pacjenci w wieku 0–107 lat, którzy przeszli wszystkie rodzaje zabiegów ortopedycznych. Jednak poprzednie badania obejmowały starszych pacjentów, którzy przeszli operację wymiany stawu, co może powodować częstsze zatrzymywanie moczu niż obecne badanie. Dlatego uważamy, że nasze badanie przedstawia ogólną częstość zatrzymywania moczu po zabiegach ortopedycznych.

Wcześniejsze badania podawały ten rodzaj znieczulenia, objętość płynów dożylnych, wiek, płeć, terapię farmakologiczną, stosowanie opioidów i historię HTN były istotnymi czynnikami wpływającymi na rozwój pooperacyjnego zatrzymania moczu. Nasze badanie potwierdziło niektóre, ale nie wszystkie z tych ustaleń.

Kilka badań wykazało związek między znieczuleniem podpajęczynówkowym / zewnątrzoponowym a pooperacyjnym zatrzymaniem moczu.Z drugiej strony niektórzy autorzy doszli do wniosku, że rodzaj techniki znieczulenia nie wpłynął na częstość występowania retencji, co było zgodne z wynikiem naszego badania. W przypadku stosowania dokanałowych środków miejscowo znieczulających czas trwania blokady wypieracza pozwala na przekroczenie objętości pęcherza przedoperacyjnego i rozwój zatrzymania moczu. Ogólne środki znieczulające powodują atonię pęcherza, działając jako środki zwiotczające mięśnie gładkie i zakłócając autonomiczną regulację napięcia wypieracza, co również może powodować zatrzymanie moczu.

Wiele badań wykazało, że wiek pacjentów był istotnym czynnikiem ryzyka do pooperacyjnego zatrzymania moczu. Nasze badanie wykazało również, że ryzyko pooperacyjnego zatrzymania moczu było 1,4 razy większe wraz z wiekiem o 10 lat. Donoszono, że funkcja wypieracza pogarsza się stopniowo wraz z wiekiem, a czucie w pęcherzu spada wraz z wiekiem. Osoby w podeszłym wieku mogą być również bardziej podatne na negatywne skutki urodynamiczne leków przeciwbólowych i znieczulających, ponieważ wiele z tych leków ma wydłużony czas działania u osób starszych. W tym badaniu mężczyźni mieli 1,5-krotnie większe ryzyko zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej.

Kilka badań potwierdziło, że starsi mężczyźni są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju zatrzymania moczu, co jest zgodne z naszymi wynikami . Mechaniczne zablokowanie odpływu moczu w następstwie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego lub zwężenia cewki moczowej może być głównym źródłem zachorowalności na pęcherz moczowy u starszych mężczyzn.

Nasze wyniki wykazały, że ryzyko pooperacyjnego zatrzymania moczu było 1,3 razy większe u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dwukrotnie wyższy u pacjentów z DM. Izard i in. wykazali, że historia nadciśnienia tętniczego przewidywała zwiększone ryzyko zatrzymania moczu po dużych operacjach wymiany stawów. W poprzednim badaniu stosowanie beta-blokerów wiązało się ze zwiększonym ryzykiem pooperacyjnego zatrzymania moczu. Dlatego też powszechne stosowanie beta-adrenolityków u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym może wyjaśniać nasze wyniki. W poprzednim badaniu stwierdzono, że pacjenci z cukrzycą są podatni na rozwój pooperacyjnego zatrzymania moczu, co jest zgodne z obecnym badaniem. DM, jedna z najczęstszych chorób współistniejących u starszych pacjentów, często wiąże się z upośledzeniem czucia pęcherza, zwiększoną pojemnością pęcherza i zmniejszoną kurczliwością.

Nasze badanie wykazało, że pacjenci poddani endoprotezoplastyce stawów mieli 1,5- razy większe ryzyko wystąpienia pooperacyjnego zatrzymania moczu w porównaniu z pacjentami poddanymi innym rodzajom operacji. Uważamy, że różne czynniki, w tym wiek, wydłużony czas operacji, współistniejąca choroba, podawanie większych objętości płynów dożylnych oraz większe dawki opioidów i środków znieczulających u pacjentów poddanych endoprotezoplastyce stawów mogą prowadzić do takiego wyniku. Konieczne są dalsze badania tego wyniku.

Podwyższony wiek, płeć męska, operacja wymiany stawów i historia nadciśnienia lub cukrzycy były związane ze zwiększonym ryzykiem zatrzymania moczu po operacji ortopedycznej. Dlatego u pacjentek z tymi czynnikami ryzyka należy pooperacyjnie ostrożnie postępować urologicznie. Konieczne są dalsze badania w celu określenia optymalnego czasu trwania cewnikowania, aby zminimalizować ryzyko infekcji dróg moczowych.

Konflikt interesów

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów w związku z publikacją tego artykułu.

Podziękowania

Autorzy pragną podziękować Jeong Hee Lee, RN, za zebranie danych. Badania te były wspierane przez Ministerstwo Handlu, Przemysłu i Energii Korei (nr grantu 10049711 i 10045220).