Jak uprawiać drzewa orzechowe

Corylus spp.

Jedną z rzeczy, których najbardziej pragnąłem, kiedy zostałem właścicielem domu, było to, że w końcu miałem miejsce i czas, aby uprawiać własne drzewa owocowe i orzechowe.

Byłem szczególnie podekscytowany, gdy się tego dowiedziałem pierwsze zbiory orzechów laskowych (znane również jako leszczyny) potrzebują tylko od trzech do pięciu lat.

Orzechy laskowe są stosunkowo są szybkie i łatwe w uprawie, nie wymagają tak dużo miejsca jak inne drzewa orzechowe i każdego lata produkują słodkie, pyszne orzechy.

Gotowy do uprawy własnych? Założę się, że tak!

Czytaj dalej, aby poznać tajniki uprawy orzechów laskowych.

Co to są drzewa orzechowe?

Istnieje kilka różnych gatunków w rodzaj Corylus, z których wiele produkuje jadalne orzechy, które znamy jako orzechy laskowe lub leszczyny.

Leszczyny są zazwyczaj klasyfikowane jako członkowie z rodziny brzozowatych Betulaceae, choć niektórzy botanicy podzielili je dalej na podrodzinę zwaną Corylaceae.

C. avellana, europejski lub pospolity orzech laskowy, C. maxima, często określany jako leszczyna olbrzymia, i C. americana, leszczyna amerykańska lub orzech laskowy, to tylko kilka z najczęściej uprawianych odmian.

W zależności od gatunku, orzechy laskowe mają zwykle od ośmiu do 20 stóp wysokości i 15 stóp szerokości i mogą być uprawiane jako krzewy lub małe drzewa w strefach odporności USDA 4-9.

Ponieważ są dość zwarte i można je łatwo przycinać, są doskonałym wyborem, jeśli nie masz dużo miejsca na rosnące drzewa.

Mają rozmyte, ząbkowane liście w kształcie serca, które mają kilka cali długości i tworzą efektowne żółte bazie wczesną wiosną, a następnie pokryte dużymi orzechami w papierowych łuskach późnym latem lub jesienią.

Uprawa i historia

Leszczyna występuje w wielu częściach półkuli północnej i rośnie dziko w chłodnych lasach liściastych.

Oni były symbolem mądrości i inspiracji w całej historii, z pisemnymi odniesieniami do leszczyny sprzed wieków.

Wspomina się o nich w Biblii ze względu na ich wartość odżywczą i uzdrawiające, a także w mitologii starożytnej Grecji i Rzymu .

Mówiono, że Hermes, posłaniec greckich bogów, nosił laskę wykonaną z drewna leszczyny, aby zapewnić mu mądrość i pokierować nim podczas podróży.

Dorastał komercyjnie głównie ze względu na orzechy, drewno jest również wykorzystywane do produkcji koszy, uchwytów narzędzi, ogrodzeń i lekkich łodzi typu coracle.

Olej z leszczyny pospolitej (C. avellana) jest również stosowany w produktach spożywczych i kosmetykach.

I oczywiście orzechy laskowe są kluczowym składnikiem tego, który może być najpopularniejszym na świecie czekoladowym środkiem do smarowania. Są również używane do wyrobu pralin i trufli czekoladowych oraz są składnikiem likieru Frangelico.

Rozmnażanie

Drzewa Filbert można rozmnażać na wiele sposobów. Możesz zacząć je od nasion, sadzonek do przeszczepów lub hodować je od rozłogów.

Z nasion

Jeśli masz dużo czasu i nie spieszysz się, aby przywieźć pierwsze zbiory, zaczynając od nasion, mogą być bardzo ekonomiczną opcją.

Jeśli znajdziesz dzikie nasiona z innego leszczyny, może to być nawet darmowe!

Przed wysianiem nasion możesz sprawdzić ich żywotność zanurzając je w wodzie. Odrzuć wszystko, co unosi się na wierzchu.

Następnie oceniaj nasiona, aby wspomóc kiełkowanie. Możesz to zrobić, używając pilnika, aby ostrożnie narysować małe nacięcie w zewnętrznej okrywie nasiennej.

Jesienią posadź nasiona w ogrodzie w odległości 15 stóp i dwóch cali głębokości, lekko spiczastą stroną skierowane w dół.

Chroń je na zimę zimną ramą lub grubą warstwą ściółki.

Jesienią możesz również sadzić nasiona w doniczkach. Posadź jedno nasiono na głębokość cala lub dwóch w ośmiocalowej doniczce wypełnionej ziemią doniczkową. Kiełkowanie trwa kilka miesięcy, więc bądź cierpliwy!

Trzymaj garnki na zewnątrz na zadaszonej werandzie lub w miejscu, w którym nie zostaną podmokłe.

Gdy wiosenna pogoda się ociepli, woda regularnie, aby utrzymać stałą wilgotność, a sadzonki powinny pojawić się po kilku tygodniach.

Alternatywnie możesz schłodzić nasiona w pomieszczeniu, umieszczając je w zamykanej na zamek torebce wypełnionej jedną częścią piasku i jedną częścią mchu torfowego.

Przechowuj go w lodówce na zimę, a następnie przenieś torbę w ciepłe miejsce w domu na kilka dni lub do momentu, gdy zobaczysz oznaki kiełkowania.

Po nasionach wykiełkowały, posadź każdą sadzonkę w ośmiocalowej doniczce wypełnionej ziemią doniczkową.

Kontynuuj uprawianie sadzonek w doniczkach przez całe lato, utrzymując je w częściowym cieniu, a jesienią przesadzaj do ziemi gdy sadzonki osiągną wysokość od 8 do 10 cali.

Z sadzonek lub przesadzania

Sadzonki zakupione jako materiał szkółkarski lub rozpoczęte z nasion w poprzednim roku można sadzić w ziemi późną jesienią lub zimą podczas spoczynku, aby zapobiec stresowi cieplnemu i zmniejszyć potrzeba podlewania.

Przeszczepy należy umieścić w odległości od 15 do 20 stóp i sadzić w dołkach wykopanych na głębokość korzeni i dwukrotnie szerszych

Od biegaczy

Możesz również rozmnażać leszczyny z odrostów, które pojawiają się wokół podstawy istniejącego krzewu lub z podziemnych rozłogów.

Podczas wczesnego spoczynku późną jesienią wykop przyssawkę i przyczepione korzenie. Ponowne posadzenie biegaczy w odległości około 15 stóp od siebie na stopę poniżej linii gleby.

Stołowanie lub układanie kopców to metoda, która obejmuje układanie gleby wokół podstawy ustalonego krzewu, pozostawianie go na miejscu przez rok, a następnie dzielenie nowych ukorzenionych łodyg, które rozwinęły się do ponownego sadzenia.

Ta technika jest powszechna w uprawie komercyjnej, chociaż z pewnością może zrobić w przydomowym ogrodzie.

Jak uprawiać

Znajdź miejsce w pełnym słońcu lub w półcieniu, jeśli klimat jest gorący i suchy.

Z reguły leszczyny potrzebują co najmniej czterech godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, aby uzyskać dobrą produkcję orzechów i około 15 do 20 stóp przestrzeni, aby się rozłożyć, więc upewnij się, że rośliny są odpowiednio rozmieszczone.

Orzechy laskowe są jednopienne, co oznacza, że na tym samym drzewie wytwarzają zarówno męskie, jak i żeńskie kwiaty, chociaż mogą nie kwitnąć w tym samym czasie.

Podczas gdy amerykańskie orzechy laskowe mogą się samozapylać, europejskie leszczyny Są samo-niekompatybilne, co oznacza, że chociaż pojedyncza roślina ma zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie, nie są one w stanie samozapylać.

Ponadto nie wszystkie odmiany będą się zapylać. Przy wyborze odmian ważne jest, aby sadzić więcej niż jedną odmianę i zwracać szczególną uwagę na zalecenia dotyczące zgodności przy zapylaniu.

Nawet w przypadku sadzenia gatunków samozapylających, nadal zaleca się sadzenie więcej niż jednej odmiany. zwiększyć plony.

Aby posadzić sadzonki z gołymi korzeniami lub krzewy doniczkowe zakupione ze szkółki, przed sadzeniem należy dokładnie zwilżyć korzenie, a następnie wykopać dołek głęboki i dwa razy szerszy niż kula korzeniowa i umieścić go w otwór.

Uzupełnij otwór, mieszając w równych częściach kompost i piasek lub mech torfowy, jeśli pracujesz na ciężkiej gliniastej glebie.

Ubijaj podczas wypełniania otworu, aby usunąć kieszenie powietrzne. Linia gleby powinna być równa z otaczającą glebą.

Podlewać głęboko po posadzeniu.

Gdy orzechy laskowe zaczną rosnąć, mogą naprawdę szybko rosnąć, średnio 13-24 cali rocznie!

Potrzeby glebowe i klimatyczne

Leszczyny mogą rosnąć w większości typów gleb, o ile są dobrze drenujące. Nie radzą sobie dobrze na bagnistych, podmokłych obszarach i najlepiej sadzić je na glebach lekkich o pH od 5,5 do 7,5.

ƒGleba zbyt bogata w składniki odżywcze spowoduje rozkwit roślinności kosztem owoców.

Są przystosowane do stref odporności 4-9 USDA, a niektóre odmiany mogą być uprawiane nawet w strefie 3, chociaż wiosenne temperatury spadające poniżej 15 ° F po zakwitnięciu kwiatów mogą prowadzić do plonów

Potrzeby podlewania

Podczas gdy dojrzałe drzewa są odporne na suszę, młode krzewy wymagają stałej wilgoci i nigdy nie powinny całkowicie wysychać.

Podlewać każdy tydzień w sezonie wegetacyjnym, dopóki nie ustabilizują się, zwracając szczególną uwagę na głębokie podlewanie podczas suchej pogody.

Staraj się podlewać około cala wody co około 10 dni przez pierwsze dwa sezony po posadzeniu.

Przycinanie i konserwacja

Jedną fajną rzeczą w orzechach laskowych jest to, że można je kształtować w krzewy lub drzewa, w zależności od preferencji i dostępnej przestrzeni.

Jeśli rośnie jako krzewów, nie wymagają dużego przycinania, poza usunięciem odrostów wyrastających z podstawy rośliny na wiosnę.

Pomaga to skupić energię rośliny na głównej łodydze.

Jeśli przekształcasz się w drzewo, usuń dolne i zwisające gałęzie, trzymając trzy do pięciu łodyg na szczycie głównego „pnia ”Lub lider.

Zimą w pierwszym sezonie wzrostu, kiedy roślina jest jeszcze w stanie spoczynku, wybierz kilka z najsilniejszych, największych i najbardziej równomiernie rozmieszczonych gałęzi. Odetnij wszystkie inne gałęzie i odetnij wszelkie inne odrosty u podstawy.

Kontynuuj usuwanie kolejnych nowych gałęzi każdego roku późną zimą lub wiosną przez kilka następnych sezonów, aż gałąź wiodąca osiągnie odpowiednią wysokość .

Wskazówki dotyczące uprawy

• Wybierz co najmniej dwie odmiany do zapylania.
• Wybierz miejsce nasłonecznione lub częściowo zacienione z co najmniej czterema godzinami bezpośredniego światło słoneczne dziennie.
• Przycinaj, aby usunąć przyssawki, lub usuń niższe i wiszące gałęzie, aby uformować drzewo.

Odmiany i gatunki do wyboru

Rodzaj Corylus obejmuje 26 różnych gatunków, a także wiele mieszańców uprawianych w celu produkcji orzechów, odporności na choroby i ozdobnych wartość.

Na przestrzeni lat hodowcy opracowali szereg mieszańców między gatunkami C. avellana, C. maxima i C. americana, aby stworzyć odmiany, które mają najlepsze cechy każdego z nich, wybierając dla dużych smaczne orzechy typu europejskiego i odporne na choroby odmiany amerykańskie.

Corylus Avellana

Leszczyna zwyczajna, zwana także leszczyną pospolitą, orzechami laskowymi lub kolbami piękny krzew liściasty, często spotykany dziko rosnący na skraju lasów, na zalesionych zboczach i wzdłuż brzegów strumieni.

Jest łatwy w uprawie jako krzew i atrakcyjny przez cały rok, produkując efektowne żółte bazie wczesną wiosną i duże, słodkie orzechy jesienią.

Dostępnych jest kilka odmian:

Barcelona

Ta odmiana jest bardzo popularna lar dla domowego ogrodnika, jak również do produkcji komercyjnej. Produkuje ogromne plony bogatych i aromatycznych orzechów i może być łatwo uprawiany jako krzew lub drzewo.

Zarządzanie szkodnikami i chorobami

Chociaż uprawa leszczyny jest stosunkowo łatwa, istnieje kilka typowych problemów, na które należy uważać. Oto kilka zwierząt, szkodników i chorób, na które możesz się natknąć.

Roślinożerne

Orzechy laskowe są pyszne! Jeśli nie chcesz dzielić się swoimi orzechami z leśnymi przyjaciółmi, miej oko na duże i małe stworzenia, które mogą chcieć dostać się do Twojej uprawy.

Jelenie i króliki lubią chrupać liście, gałęzie i bazie.

A wiewiórki uwielbiają jeść orzechy. Chociaż nie jest łatwo utrzymać je z dala od drzew, warto zachować czujność i spróbować zrywać orzechy, zanim zrobią to wiewiórki!

Druciane klatki mogą być również bardzo przydatne do ochrony młodych drzew od głodnych roślinożerców.

Owady

Istnieje wiele owadów, które również lubią jeść orzechy laskowe. Miej oko na te powszechne szkodniki, aby zmniejszyć szkody w uprawach.

Filbert Worm aka Acorn Moth (Cydia latiferreana)

Dorosłe osobniki to małe czerwono-brązowe ćmy z cienkim brązowym paskiem biegną przez skrzydła, a larwy mają około 1/2 cala długości z ciemnobrązową głową i ciałem od beżowego do różowego.

Larwy zimują w glebie, wyłaniając się na wiosnę jako ćmy i składają jaja na łupinach orzechów laskowych.

Młode larwy, które wyłaniają się, następnie wchodzą i żerują na rozwijających się orzechach, przebijając się przez tunel i całkowicie niszcząc jądra.

Orzechy mogą również zostać zainfekowane przez wtórne patogeny bakteryjne lub grzybicze.

Drapieżne owady, takie jak pasożytnicze osy, będą szczęśliwie zjadać larwy.

Spróbuj użyć wielu kwitnące byliny, takie jak koper, stokrotki i nagietki, aby zachęcić do obecności pożytecznych owadów i zmniejszyć szkodniki.

Hodowcy na dużą skalę często używają feromonów zakłócających proces krycia w celu zmniejszenia populacji żołędzi w swoich sadach.

Orzechowe wołki (Curculio nucum)

Ten chrząszcz charakteryzuje się wydłużonym pyskiem i wielkością od około 1/4 do 1/2 cala.

Dorosłe chrząszcze chrupią pąki i liście wiosną, uszkadzając liście, a wczesnym latem składają jaja w rozwijających się orzechach.

Larwy pojawiają się późnym latem, aby pożywić się orzechami, tworząc dziury w skorupkach.

Zainfekowane orzechy nie spadają i często są zbierane wraz ze zdrową pozostałością plonu, co w najlepszym przypadku jest uciążliwe dla zbioru, aw najgorszym skutkuje niszczyć plony.

Jednym ze sposobów naturalnego usunięcia ryjkowców jest umieszczenie plandeki pod drzewami późnym latem po burzy i potrząsanie każdym drzewem, aż dorosłe ryjkowce opadną na ziemię.

Po upadku pozostaną nieruchome przez kilka minut, po czym można je zebrać do wiadra z mydłem i wyrzucić.

Możesz kontynuować tę metodę aż do wczesnej jesieni.

Choroba

Choroby, które nękają leszczyna, to te, które rozwijają się w wilgotnych glebach. Możesz wiele zrobić, aby zmniejszyć ryzyko choroby, sadząc drzewa w miejscach, które nie są podmokłe, z dobrze przepuszczalną glebą.

Eastern Filbert Blight

Grzyb Anisogramma anomala powoduje raki tworzą się na gałęziach i kwiatach, co prowadzi do szybkiego więdnięcia i zamierania liści i gałęzi.

Jest to poważny problem dla europejskiego gatunku, w szczególności C. avellana.

Pojawiają się rany jako ciemne, wypukłe grudki na zainfekowanej tkance roślinnej. Usuń i zutylizuj gałęzie z rakami.

Więcej informacji na temat zarazy leszczyny wschodniej można znaleźć w naszym przewodniku.

Zgnilizna korzeni Armillaria

Zgnilizna korzeni Armillaria jest przyczyną przez grzyb Armillaria mellea, znany również jako grzyb korzeni dębu.

Liście zakażone tym grzybem odbarwią się i opadną, po czym nastąpi zamieranie gałęzi i ostatecznie śmierć całej rośliny. U podstawy rośliny mogą również pojawić się żółte grzyby.

Gdy choroba się rozwinie, rośliny należy usunąć i wyrzucić. Najlepszym sposobem zapobiegania pancernikom jest stosowanie podkładek odpornych na rośliny.

Zaraza bakteryjna

Ta choroba bakteryjna powoduje uszkodzenia młodych gałęzi, a także obumieranie pąków i liści.

Spowodowany przez bakterię Xanthomonas campestris pv. corylina, przenosi się z zakażonego materiału szkółkarskiego i może zimować w zmianach na gałęziach lub pniach.

Jest to szczególnie problematyczna choroba występująca na północno-zachodnim Pacyfiku. Usuń i pozbądź się chorych gałęzi.

Bacterial Canker

Bakteryjny rak, wywoływany przez Pseudomonas avellanae, to szczególny problem europejskich orzechów laskowych.

Nowy wzrost więdnie, a pąki i liście giną, pozostając przyczepionymi do drzewa po opadnięciu zdrowych liści jesienią. Można również zobaczyć rowy, które pojawiają się jako szare obszary na korze.

Wytnij i pozbądź się zainfekowanej rośliny, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się.

Zbiór

To drzewo potrzebuje około czterech lat, aby wyprodukować orzechy.

Kiedy roślina jest wystarczająco dojrzała do pierwszych zbiorów, orzechy opadną z gałęzi, gdy dojrzewają jesienią.

Wszystko, co musisz zrobić, to zgarnąć je na stos lub położyć brezent pod drzewem, aby je zebrać.

Zobacz nasze kompletny przewodnik dotyczący zbioru orzechów laskowych tutaj.

Konserwowanie

Osuszyć orzechy, kładąc je na tackach i umieszczając w ciepłym miejscu z dala od słońca na kilka tygodni, obracając co kilka dni.

Po całkowitym wyschnięciu zdrap papierowe łupiny. Możesz je obłupać lub przechowywać w muszlach.

W muszli będą przechowywać w temperaturze pokojowej przez kilka miesięcy. Zjedz orzechy w łupinach w ciągu kilku tygodni lub przechowuj je w lodówce nawet przez rok.

Przepisy i pomysły na gotowanie

Niezależnie od tego, czy są pieczone na otwartym ogniu, opiekane i podawane na sałatce, czy rozgniatane i posypane dekadenckim ciastem czekoladowym, mając w kuchni zapas własnoręcznie wyhodowanych orzechów laskowych, z pewnością otwiera się ciekawe możliwości kulinarne!

Na obfity obiad z orzechami laskowymi wypróbuj ten zdrowy kamut z dyni z pecorino i orzechami laskowymi.

Kamut to ciągliwe pełne ziarno, bogate w białko, a to danie przypomina risotto.

Do góry Z odrobiną świeżego tartego sera i prażonymi orzechami laskowymi ten obfity posiłek z pewnością Cię usatysfakcjonuje.Znajdź przepis na naszej siostrzanej witrynie Foodal.

Jeśli masz ochotę na dekadencki smakołyk, nie szukaj dalej niż ten pyszny przepis na trufle z ciemnej czekolady i orzechów laskowych.

Tylko cztery składniki i 25 minut potrzeba na stworzenie nieodpartego deseru, którym można się po prostu podzielić. Sprawdź przepis, również w Foodal.