W przypadku wystąpienia gorączki należy skonsultować się z pediatrą. U wszystkich dzieci, a zwłaszcza tych poniżej 3 roku życia, zaleca się, aby pediatra badał dziecko w czasie utrzymywania się gorączki co 24 godziny. Jednak wysoka presja zdrowotna, którą wspiera nasz system opieki zdrowotnej, sprawia, że kontrola co 24 godziny w gorączkowych procesach jest prawie niemożliwa.
Z tego i innych powodów w szpitalu Czerwonego Krzyża w Kordobie mamy nagłe przypadki pediatryczne, 365 dni w roku, z fizyczną obecnością pediatry.
Co to jest gorączka?
Gorączkę u dzieci definiuje się jako temperaturę w odbycie wyższą niż 38 ° C. Gorączka jest odpowiedzią na bodziec, zwykle zakaźny, i to samo w sobie nie jest niebezpieczne, z wyjątkiem rzadkich przypadków. Jest to spowodowane przez cząsteczki produkowane przez komórki naszego układu odpornościowego jako mechanizm obronny przed mikroorganizmami.
Jest to zatem znak, że układ odpornościowy organizmu „walczy” z mikroorganizmem.
Powikłania
Czy dziecko z gorączką może mieć konwulsje?
Gorączka, której źródło jest zakaźne, nie jest sama w sobie niebezpieczna i nie pozostawia następstw w ośrodkowym układzie nerwowym, nawet w przypadku wysokiej gorączki (> 39ºC). Wzrost temperatury ciała jest potencjalnie niebezpieczny w przypadkach, gdy organizm traci zdolność samoregulacji temperatury, jak to ma miejsce w udarze cieplnym, w którym osiągane są temperatury powyżej 41ºC.
Napady gorączkowe
Drgawki gorączkowe występują z epizodami gorączkowymi, na ogół ze zmianami nagłej temperatury, zarówno przy wzroście, jak i spadku temperatury, u dzieci ” pred isposed ”. Początek choroby wynosi zwykle od 5 miesięcy do 5 lat.
U większości dzieci z napadami gorączkowymi nie występują żadne następstwa, a ryzyko wystąpienia epilepsji w wieku dorosłym jest tylko nieznacznie zwiększone w porównaniu z populacją ogólną.
Leki przeciwgorączkowe pomagają kontrolować gorączkę, ale nie zapobiegają napadom gorączkowym. Bardzo często napady gorączkowe występują na początku epizodu gorączkowego i niekoniecznie przy wysokich temperaturach.
W przypadku napadu gorączkowego dziecko należy położyć na boku i udać się do Oddział ratunkowy.
Temperatura ciała u dzieci, jak ją mierzyć?
Normalna temperatura ciała to około 36ºC do 37ºC. U niemowląt zalecaną metodą pomiaru temperatury jest doodbytnicza.
Zwykle w odbytnicy temperatura jest o 0,5ºC wyższa niż pod pachą lub na czole. U dzieci w wieku powyżej jednego roku, a szczególnie u tych powyżej drugiego roku życia, nie ma konieczności mierzenia temperatury doodbytniczo. W zależności od temperatury ciała możemy rozróżnić:
-
Niska gorączka: temperatura ciała między 37ºC a 38ºC
-
Gorączka: wyższa temperatura ciała przy 38ºC
-
Hipotermia: temperatura ciała poniżej 35ºC (zwykle z powodu chwilowych dreszczy i zwykle nie wskazuje na patologię)
Jak wspomnieliśmy wcześniej, w większości przypadków gorączka jest oznaką, że organizm walczy poprzez swój układ odpornościowy z mikroorganizmem, zwykle infekcją wirusową, która nie wymaga specjalnego leczenia.
Jednak młodsze dziecko i im bardziej niedojrzały układ odpornościowy, tym większe ryzyko, że gorączka jest spowodowana potencjalnie poważną chorobą bakteryjną.
Dlatego z praktycznego punktu widzenia, kiedy mając do czynienia z gorączką, dzieci są podzielone według wieku:
-
Poniżej 3 miesięcy:
Ryzyko q Gorączka spowodowana potencjalnie poważną chorobą bakteryjną jest wysoka. We wszystkich przypadkach konieczne jest wykonanie badań uzupełniających, a czasem hospitalizacja. Dlatego ważne jest, aby natychmiast udać się na pogotowie z hospitalizacją.
-
Od 3 miesięcy do 3 lat:
Chociaż ryzyko potencjalnie poważnej choroby bakteryjnej zmniejsza się w porównaniu z dziećmi poniżej 3 miesiąca życia, pozostaje wyższe niż u dorosłych. Dlatego wszystkie dzieci w tej grupie wiekowej z gorączką powinny skonsultować się z pediatrą, najlepiej w ciągu pierwszych 24 godzin od epizodu. U tych pacjentów za kryterium ciężkości uważa się wysoką gorączkę, przy czym większość autorów zgadza się co do określenia 39ºC jako punktu odcięcia, od którego wzrasta ryzyko wystąpienia potencjalnie poważnej choroby bakteryjnej.
-
Ponad 3 lata:
U osób powyżej 3 roku życia procedura działania jest podobna do tej u dorosłych , ze względu na zmniejszone ryzyko wystąpienia potencjalnie poważnej choroby bakteryjnej. Konieczne jest jednak skonsultowanie się z pediatrą, najlepiej w ciągu pierwszych 24 godzin gorączki.
Gorączka u niemowląt: kiedy występuje gorączka lub niska gorączka?
Gorączka jako ogólna zasada, występuje w odpowiedzi na infekcję, która w większości przypadków jest trywialna i nie wymaga specjalnego leczenia z wyjątkiem leków przeciwgorączkowych, a czasami, gdy źródłem gorączki są bakterie, antybiotyki.
¿Jak obniżyć gorączkę u dzieci?
Leczenie gorączki jest zalecane, gdy temperatura ciała wynosi 38ºC lub więcej. Trzy leki stosowane w pediatrii jako leki przeciwgorączkowe to:
Leki przeciwgorączkowe
Paracetamol
Można go podawać od urodzenia. Posiada właściwości przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Ze względu na dobrą tolerancję jest referencyjnym lekiem przeciwgorączkowym. Czas działania wynosi od 4 do 6 godzin.
Ibuprofen
Nie zaleca się stosowania przed upływem 6 miesięcy. Ma właściwości przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Mogą powodować komplikacje trawienne, ale są bardzo rzadkie w zwykłych dawkach i podczas krótkotrwałego leczenia. Z tego powodu nie będziemy go stosować, gdy gorączce towarzyszą wymioty lub bóle brzucha. Gdy z jakiegoś powodu musimy go stosować przez kilka dni z rzędu, wskazane jest, aby towarzyszyć mu ochraniacz żołądka taki jak Omeprazol. Czas działania jest dłuższy niż paracetamolu, 6-8 godzin. Jest szczególnie wskazany, gdy gorączce towarzyszy stan zapalny, np. W zapaleniu migdałków czy zapaleniu ucha.
Metamizol
Zalecany tylko przy bardzo wysokiej gorączce ze względu na silne działanie przeciwgorączkowe, i większe ryzyko działań niepożądanych niż paracetamol, głównie niedociśnienia. Ma właściwości przeciwgorączkowe i przeciwbólowe lepsze od paracetamolu i ibuprofenu, ale nie ma działania przeciwzapalnego.
Antybiotyki i inne zalecenia
– Antybiotyki: generalnie nie jest to konieczne ani zalecane. Stosuje się je tylko wtedy, gdy źródło zakażenia jest bakteryjne, jak w przypadku infekcji dróg moczowych, zapalenia migdałków rumieniowych, ostrego zapalenia ucha środkowego lub zapalenia płuc. W procesach wirusowych antybiotyki nie są skuteczne i źle zarządzane, mogą generować oporność mikroorganizmów na antybiotyki, co może powodować problemy w późniejszych infekcjach.
– Środki fizyczne: muszą być racjonalne. Unikaj przegrzania, trzymaj dziecko lekko ubrane, aby sprzyjać utracie temperatury, nie nakładaj płaszcza, a w niektórych wyjątkowych przypadkach wilgotne szmatki lub ciepłe kąpiele w temperaturze tylko 1 lub 2 ° C poniżej temperatury ciała w takim przypadku. Moment gorączki (a zatem większy niż 37 ° C). Chłodzenie zimną wodą jest przeciwwskazane, o ile przyczyną gorączki jest infekcja.
Kiedy zgłosić się do pediatry lub na pogotowie pediatryczne?
W każdym gorączkowym procesie należy skonsultować się z pediatrą. U wszystkich dzieci, a zwłaszcza tych poniżej 3 roku życia, zaleca się, aby pediatra badał dziecko, gdy gorączka utrzymuje się co 24 godziny.
Jednak duża presja zdrowotna, jaką wywiera nasz system zdrowia, praktycznie uniemożliwia kontrolę co 24 godziny w procesach gorączkowych. Z tego i innych powodów w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Kordobie codziennie przez 365 dni w roku odbywają się konsultacje pediatryczne i nagłe przypadki pediatryczne z fizyczną obecnością pediatry.
Konieczne jest udanie się do pediatry nagłych wypadkach i nie czekaj na wizytę u pediatry w przypadku gorączki oraz kiedy:
-
Jest zły stan ogólny
-
Bardzo słabo ustępuje z lekami przeciwgorączkowymi
-
Towarzyszą mu zmiany skórne
-
Zawsze u dzieci poniżej 3 miesiąca życia, nawet jeśli są w dobrym stanie ogólnym