Iris stoi za siedzącą Juno (po prawej) na fresku z Pompei
Posłaniec bogówEdytuj
W niektórych dokumentach Iris jest bratnią bliźniaczką Titaness Arke (arch), która wyleciała z towarzystwa bogów olimpijskich aby dołączyć do Tytanów jako ich bogini posłańca podczas Titanomachy, czyniąc obie siostry wrogimi boginiami posłańcami. Mówiono, że Iris ma złote skrzydła, podczas gdy Arke ma opalizujące. Mówi się również, że podróżuje po tęczy, niosąc wiadomości od bogów śmiertelnikom. Podczas wojny z Tytanami Zeus oderwał od niej opalizujące skrzydła Arke i podarował je Nereid Thetis na jej ślubie, która z kolei podarowała je swojemu synowi Achillesowi, który nosił je na nogach. Achilles był czasami znany jako podarkes (stopy jak Arke). Podarces było również oryginalnym imieniem Priama, króla Troi.
Iris jest często wymieniana jako boska posłaniec w Iliadzie, którą przypisuje się Homerowi. pojawiają się jednak w Odysei, w której jej rolę pełni Hermes. Podobnie jak Hermes, Iris niesie kaduceusz lub skrzydlaty laskę. Na rozkaz Zeusa, króla bogów, nosi dzban wody ze Styksu, z który usypia wszystkich, którzy sami krzywoprzysięstwo. W księdze XXIII dostarcza modlitwę Achillesa do Boreasa i Zefyrusa, aby zapalić stos pogrzebowy Patroklosa.
Irys pojawia się również kilka razy w Eneidzie Wergiliusza, zwykle jako agentka Junony. W Księdze 4 Juno wysyła ją, by wyrwała kosmyk włosów z głowy Królowej Dydony, może umrzeć i wejść do Hadesu. W książce 5 Iris, przybierając postać kobiety trojańskiej, podburza inne matki trojańskie do podpalenia czterech statków Eneasza, aby uniemożliwić im opuszczenie Sycylii.
Według Rzymski poeta Owidiusz, po tym, jak Romulus został deifikowany jako bóg Kwirynus, jego żona Hersilia błagała bogów, aby pozwolili jej również stać się nieśmiertelną, aby mogła znowu być z mężem. Junona wysłuchała jej prośby i wysłała do niej Iris. jednym palcem Iris dotknęła Hersilii i przekształciła ją w nieśmiertelną boginię. Hersilia poleciała na Olimp, gdzie została jednym z Horae i pozwolono jej mieszkać z mężem na zawsze.
Inne mityEdytuj
Zgodnie z „Homeryckim hymnem do Apolla”, kiedy Leto rodził przed urodzeniem Apolla i jego siostry bliźniaczki Artemidy, wszystkie boginie były obecne oprócz dwóch, Hery i Ilithyia, bogini porodu. w dziewiątym dniu porodu Leto powiedział Iris, by przekupiła Ilithyię i poprosiła ją o pomoc w irth do swoich dzieci, nie pozwalając Herze się dowiedzieć.
Według Apolloniusa Rhodiusa, Iris zawróciła Argonautów Zetes i Calais, którzy ścigali Harpie do Strophades („Islands of Turning”). Bracia wypędzili potwory z udręki proroka Fineusa, ale nie zabili ich na prośbę Iris, która obiecała, że Harpie już więcej nie będą przeszkadzały Fineusowi.
W sztuce Eurypidesa Herakles, Iris pojawia się u boku Lyssy, przeklinając Heraklesa w przypływie szaleństwa, w którym zabija swoich trzech synów i jego żonę Megarę.