inwersja temperatury, stan, w którym temperatura atmosfery rośnie wraz z wysokością w przeciwieństwie do normalnego spadku wraz z wysokością. Kiedy następuje inwersja temperatury, zimne powietrze znajduje się pod cieplejszym powietrzem na wyższych wysokościach. Odwrócenie temperatury może nastąpić podczas przejścia zimnego frontu lub w wyniku inwazji morskiego powietrza przez chłodniejszą bryzy z lądu. Nocne, radiacyjne chłodzenie powietrza powierzchniowego często powoduje nocną inwersję temperatury, która jest rozpraszana po wschodzie słońca przez ocieplenie powietrza przy ziemi. Dynamika dużych systemów wysokiego ciśnienia przedstawionych na mapach pogodowych towarzyszy bardziej długowiecznej inwersji temperatury. Zstępujące prądy powietrza w pobliżu środka układu wysokiego ciśnienia powodują ocieplenie (przez kompresję adiabatyczną), powodując, że powietrze na średnich wysokościach staje się cieplejsze niż powietrze powierzchniowe. Wznoszące się prądy chłodnego powietrza tracą swoją wyporność i przez to nie mogą się dalej wznosić, gdy docierają do cieplejszego, mniej gęstego powietrza w górnych warstwach inwersji temperatury. Podczas inwersji temperatury zanieczyszczenie powietrza uwalniane do najniższej warstwy atmosfery jest tam uwięzione i może być usunięte tylko przez silne wiatry poziome. Ponieważ systemy wysokociśnieniowe często łączą warunki inwersji temperatury i niskie prędkości wiatru, ich długi czas przebywania na terenie przemysłowym zwykle skutkuje epizodami silnego smogu.