Himalaje są najlepszym przykładem tego, jak ruch płyt tektonicznych może manipulować ziemią w niezwykły sposób. Te zderzające się płyty doprowadziły do powstania najwyższego pasma górskiego na planecie.
Mocą moich konwekcji
Nasze kontynenty są unoszone przez serię płyt tektonicznych znajdujących się w ziemskiej litosfera. Płyty te zderzają się ze sobą i oddzielają się od siebie z różną szybkością określoną w procesie znanym jako konwekcja. Bezpośrednio pod litosferą znajduje się wewnętrzny płaszcz znany jako estenosfera. Prądy konwekcyjne są generowane w wewnętrznym płaszczu Ziemi w postaci stopionej skały w wyniku radioaktywnego rozpadu pierwiastków. Podczas produkcji gorącego gazu i cieczy przemieszczają się one w górę, wypierając chłodniejszy i gęstszy gaz i ciecz. W trakcie tego procesu konwekcji cyrkulacje te popychają płyty litosfery (i siedem znajdujących się na nich kontynentów), powoli zmieniając w czasie krajobraz globu. Kierunek i szybkość ruchu są całkowicie zależne od tego, jakie rodzaje prądów konwekcyjnych działają poniżej.
Tworzenie Himalajów: 250 milionów lat w 250 słowach
Kiedyś cały ląd świata został połączony, tworząc jeden super-kontynent znany jako Pangea. Około 200 milionów lat temu siły tektoniczne rozbiły ten gigantyczny kontynent na kawałki, ostatecznie tworząc kontynenty, które znamy dzisiaj. Ponieważ prądy konwekcyjne działały niezależnie na płytach powiązanych z tymi nowymi częściami kontynentu, płyty i odpowiadające im kontynenty zaczęły dryfować po całym świecie do ich obecnych lokalizacji geograficznych.
80 milionów lat temu Indie były mniej więcej 6400 km (3968 mil) na południe od płyty Eurazji. Oddzieliło je morze Tetydy. Płyta tektoniczna indo-australijska – obejmująca kontynent Australii, subkontynent indyjski i otaczający ocean – została wypchnięta na północ przez prądy konwekcyjne generowane w płaszczu wewnętrznym. Przez miliony lat Indie przemierzały morze w kierunku płyty eurazjatyckiej. Kiedy Indie zbliżyły się do Azji, około 40 milionów lat temu, Morze Tetydy zaczęło się kurczyć, a jego dno powoli unosiło się w górę. Morze Tetydy zniknęło całkowicie około 20 milionów lat temu, a osady z jego dna utworzyły pasmo górskie. Kiedy Indie i Tybet zderzyły się, zamiast zejść z płytą, stosunkowo lekka skała osadowa i metamorficzna, która tworzy subkontynent indyjski, pchnęła Tybet, wypychając go w górę, tworząc masywną fałdę górską. Himalaje.
Ten proces nie ustał. Płyta indo-australijska wciąż porusza się w kierunku Eurazji, wciąż pchając Tybet w górę. Himalaje nadal rosną średnio o 2 cm rocznie. Najwyższe góry stają się coraz wyższe.