Kiedy dana osoba gwałtownie traci przytomność przy zamkniętej głośni, zachodzą zmiany ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej, które dramatycznie wpływają na powrót żylny, rzut serca , ciśnienie tętnicze i tętno. Ten wymuszony wysiłek wydechowy nazywany jest manewrem Valsalvy.
Początkowo podczas Valsalvy ciśnienie wewnątrz klatki piersiowej (wewnątrzopłucnowe) staje się bardzo dodatnie z powodu ściskania narządów klatki piersiowej przez kurczenie się klatki piersiowej. To zwiększone ciśnienie zewnętrzne na serce i naczynia krwionośne klatki piersiowej ściska naczynia i komory serca poprzez zmniejszenie ciśnienia transmuralnego na ich ścianach. Ucisk żylny i towarzyszący mu duży wzrost ciśnienia w prawym przedsionku utrudnia powrót żylny do klatki piersiowej. Ten zmniejszony powrót żylny, a wraz z uciskiem komór serca, zmniejsza wypełnienie serca i napięcie wstępne, pomimo dużego wzrostu ciśnień wewnątrzkomorowych. Zmniejszone napełnianie i wstępne obciążenie prowadzi do spadku rzutu serca w wyniku mechanizmu Franka-Starlinga. Jednocześnie ucisk aorty piersiowej powoduje przejściowy wzrost ciśnienia w aorcie (faza I); jednakże ciśnienie w aorcie zaczyna spadać (faza II) po kilku sekundach, ponieważ spada rzut serca. Zmiany częstości akcji serca są odwrotne do zmian ciśnienia w aorcie w wyniku działania odruchu baroreceptorowego. Podczas fazy I częstość akcji serca spada, ponieważ ciśnienie w aorcie jest podwyższone; podczas fazy II częstość akcji serca wzrasta wraz ze spadkiem ciśnienia w aorcie.
Kiedy osoba zaczyna normalnie oddychać, ciśnienie w aorcie na krótko spada, gdy zewnętrzne ucisk na aortę zostaje usunięty, a tętno na krótko wzrasta odruchowo (faza III). Następnie następuje wzrost ciśnienia w aorcie (i odruchowe zmniejszenie częstości akcji serca), ponieważ rzut serca nagle wzrasta w odpowiedzi na gwałtowny wzrost wypełnienia serca (faza IV). Ciśnienie w aorcie wzrasta również powyżej normy z powodu baroreceptora, współczulnego wzrostu ogólnoustrojowego oporu naczyniowego, który wystąpił podczas Valsava.
Podobne zmiany zachodzą, gdy osoba wykonuje wydech siłowy w stosunku do zamkniętej głośni lub wysokiego ciśnienia płucnego. opór odpływu lub gdy mięśnie klatki piersiowej i brzucha są silnie skurczone. Może się to zdarzyć, gdy osoba napina się podczas wypróżniania. Podobne zmiany mogą również wystąpić, gdy osoba podnosi ciężary, wstrzymując oddech.
Poprawiono 28.04.2014