Czym są usługi pomocnicze?
W świecie medycyny usługi pomocnicze, zwane również opieką pomocniczą, odnoszą się do szerokiego zakresu świadczonych usług diagnostycznych i wsparcia pomoc w pracy lekarzy, pielęgniarek i dentystów. Usługi dodatkowe to usługi, o które mogą poprosić lekarze, aby pomóc w leczeniu i rozpoznaniu choroby lub urazu. Bez usług pomocniczych lekarze pierwszego kontaktu nie byliby w stanie funkcjonować efektywnie.
Głębsza definicja
Usługi pomocnicze to jeden z najszybciej rozwijających się sektorów branży opieki zdrowotnej, stanowiący prawie 30 procent dzisiejszych wydatków medycznych. Wraz ze wzrostem kosztów opieki zdrowotnej świadczeniodawcy usług pomocniczych są często rozważną i opłacalną alternatywą dla ambulatoryjnych usług szpitalnych i lekarskich.
Usługi pomocnicze to środki diagnostyczne lub wspomagające, które lekarze mogą stosować w celu leczenia pacjentów. Na przykład podczas pobytu w szpitalu wszystko, co nie obejmuje pokoju i wyżywienia ani bezpośredniej opieki pielęgniarki lub lekarza, ma charakter pomocniczy. Fizjoterapia, zdjęcia rentgenowskie, testy laboratoryjne i ultradźwięki to przykłady usług pomocniczych.
Usługi pomocnicze są zazwyczaj zlokalizowane w trzech różnych obiektach: szpitalach, gabinetach lekarskich lub wolnostojących placówkach diagnostycznych. Przykładem usługi pomocniczej w szpitalu jest apteka. Innym przykładem jest sytuacja, gdy lekarz przeprowadza badanie we własnym gabinecie, np. Mierzenie poziomu trójglicerydów we krwi pacjenta. W warunkach medycznych lekarze mogą prowadzić pomocniczą praktykę usługową. Z drugiej strony, wolnostojące centra diagnostyczne mają własny personel medyczny, który może świadczyć dodatkowe usługi podobne do tych świadczonych w szpitalach i gabinetach lekarskich.
Przykłady usług pomocniczych
Istnieją trzy kategorie usług pomocniczych:
- Pomocnicze usługi diagnostyczne są zwykle świadczone w gabinecie lekarskim lub jako wsparcie dla lekarzy pierwszego kontaktu w szpitalach, ambulatoryjnych centrach obsługi lub wolnostojących ośrodkach badań diagnostycznych. Obejmują one usługi radiologiczne, audiologiczne, badania płucne i kliniczne usługi laboratoryjne.
Większość lekarzy nie prowadzi własnych badań obrazowych, moczu lub krwi; zazwyczaj kierują pacjentów do placówki, w której lekarze specjalizują się w tych czynnościach, aby uzyskać natychmiastowe i dokładne wyniki. W szpitalu lekarze mogą żądać usług dla przyjętych pacjentów, aby zdiagnozować i monitorować możliwe objawy powikłań.
- Pomocnicze usługi terapeutyczne pomagają poprawić zdrowie i samopoczucie pacjentów. Przykładami dodatkowych usług terapeutycznych są fizjoterapia, logopedia, psychoterapia i terapia zajęciowa.
Jeśli pacjent potrzebuje usług, takich jak edukacja żywieniowa lub pomoc w nauce radzenia sobie z przewlekłą chorobą, doradca zdrowia może zaoferować pomocniczą usługę, zapewniając pacjentowi wsparcie na żądanie lekarza pierwszego kontaktu. Zgodnie z niektórymi definicjami usługi kosmetyczne, takie jak zabiegi na twarz, leczenie botoksem i porady dotyczące pielęgnacji skóry, mogą również stanowić część pomocniczych usług terapeutycznych.
- Opiekuńcze usługi dodatkowe obejmują hospicjum, domową opiekę zdrowotną lub domy opieki. Pacjenci mogą potrzebować tych dodatkowych usług podczas rekonwalescencji po przewlekłej chorobie lub urazie lub do końca życia z powodu choroby lub niepełnosprawności.
Osoby pracujące w tym sektorze medycyny wspierają pacjentów i utrzymują ich jako niezależnych jak to możliwe. Mogą zapewnić opiekę zastępczą członkom rodziny, którzy nie są w stanie zapewnić całodobowej opieki osobom niepełnosprawnym, urazowym lub chorym.
Usługi pomocnicze pozwalają lekarzom pracować bezpośrednio z pacjentami i zapewnić najlepszą możliwą opiekę. Niemniej jednak stany mają przepisy dotyczące dostawców usług pomocniczych i ich wyposażenia. Określają, jakie kierunki medyczne, konsultacje i nadzór są potrzebne. Stany zazwyczaj wymagają certyfikacji dla pokrewnych pracowników służby zdrowia, takich jak terapeuci. Chociaż lekarze są zobowiązani do przepisywania usług rehabilitacji kardiologicznej, nie muszą być obecni podczas świadczenia tych usług. Jednak w przypadku diagnostycznych badań kardiologicznych zwykle obecni są lekarze.