George Wallace, w całości George Corley Wallace, zwany także George C. Wallace (urodzony 25 sierpnia 1919 r. W Clio, Alabama, USA – zmarł 13 września 1998 r., Montgomery), polityk amerykańskiej Partii Demokratycznej i czterokrotny gubernator stanu Alabama, który w latach 60. przewodził walce Południa z integracją rasową zarządzoną przez władze federalne.
Wallace, syn rolnika, przeszedł przez University of Alabama Law School, którą ukończył w 1942 r. Po odbyciu służby wojskowej podczas II wojny światowej pełnił funkcję asystenta prokuratora stanowego (1946), po czym został wybrany na dwie kadencje w stanowym ustawodawstwie. Został wybrany sędzią Trzeciego Okręgu Sądowego w Alabamie w 1953 r., Aw 1958 r. Bezskutecznie ubiegał się o urząd gubernatora, tracąc nominację Demokratów (co było równoznaczne z wyborem) kandydatowi działającemu na segregację, popartemu przez Ku Klux Klan. Porzucając swoje umiarkowane stanowisko w sprawie integracji, Wallace wkrótce stał się znany jako „sędzia walczący” z powodu sprzeciwu wobec śledztwa prowadzonego przez Komisję Praw Obywatelskich Stanów Zjednoczonych w sprawie dyskryminacji w prawach wyborczych Czarnych. Pełnił funkcję sędziego do 1959 roku.
Wallace zdobył gubernatorstwo Alabamy w 1962 roku na platformie kładącej nacisk na segregację i kwestie ekonomiczne. W ciągu pierwszego roku urzędowania dotrzymał obietnicy „stanąć w drzwiach szkoły”, blokując zapisanie czarnoskórych studentów na University of Alabama ( Czerwiec 1963). Deklarując, że rząd federalny uzurpował sobie władzę państwową w dziedzinie edukacji, ustąpił tylko w obliczu federalnej Gwardii Narodowej. Dalsze konfrontacje w Tuskegee, Birmingham, Huntsville i Mobile uczyniły z niego ogólnokrajowy symbol nieustępliwości w kierunku integracji rasowej w szkołach.
Chociaż w tym okresie był segregacjonistą, to Wallace można było dokładniej określić mianem populisty, który wykorzystał kwestie, które przemawiały do większości jego białych wyborców. Kwestia praw obywatelskich była dla niego środkiem do znalezienia się w centrum uwagi kraju. Ponieważ Wallace z prawnego punktu widzenia nie kwalifikował się do reelekcji, jego pierwsza żona, Lurleen, z powodzeniem kandydowała na gubernatora w 1966 r., Ale zmarła na stanowisku w 1968 r. W tym roku Wallace był energicznym, ale nieudanym kandydatem na prezydenta USA, zdobywając 13 procent głosowanie i pięć południowych stanów jako kandydat antyliberalnej Amerykańskiej Partii Niepodległej. Popierał go głównie białych południowców i robotników rozczarowanych polityką Demokratów.
Wallace ponownie zdobył gubernatorstwo Alabamy w 1970 roku, ale w 1972 roku, podczas kampanii o nominację na prezydenta Demokratów, został ranny i trwale sparaliżowany poniżej pasa w zamachu 15 maja , 1972, w Laurel w stanie Maryland. Został ponownie wybrany na gubernatora w 1974 roku i ponownie prowadził kampanię na rzecz demokratycznej nominacji na prezydenta w 1976 roku. W latach 80. Wallace wyrzekł się ideologii segregacji i szukał pojednania z przywódcami praw obywatelskich. W 1982 roku ubiegał się o nową kadencję jako gubernator i wygrał wybory przy znacznym poparciu czarnych wyborców. Odszedł z polityki w 1987 roku z powodu złego stanu zdrowia.
Chociaż Wallace nigdy nie objął urzędu krajowego, wielu analityków politycznych uważa, że jego kampania prezydencka miała duży wpływ na amerykańską politykę. Wielu (w tym sam Wallace) twierdziło, że populistyczne prezydencje USA z anty-waszyngtońskimi skłonnościami – takie jak prezydencje Jimmyego Cartera i Ronalda Reagana – były wspierane przez idee, które George Wallace zapoznał amerykańską opinię publiczną.