Detrek Browning pozostał wierny FMU i został najlepszym strzelcem wszech czasów w szkole

We wczesnym styczniowym meczu przeciwko Clayton State Detrek Browning czekał spokojnie za linią za trzy punkty, podczas gdy jego kolega z drużyny Brandon Parker walczył o luźną piłkę na torze. W końcu Parker skierował piłkę w stronę Browninga, który zebrał ją, zatrzymał się, by usiąść i od niechcenia przewrócił trójpunktową wskazówkę, która wyryła jego nazwisko w widocznym miejscu w księgach FMU. Z tym stosunkowo nie wyróżniającym się koszykiem Browning stał się kimś całkiem niezwykłym – czołowym strzelcem w prawie 50-letniej historii szkoły.

Nie jest zaskakujące, że rekordzista zagrał w rutynowej grze. Wizytówką Browninga jako gracza jest jego zdolność do zdobywania punktów, pozornie bez wysiłku; aby wyjątkowa umiejętność znajdowania sposobów na umieszczenie kosza wydawała się całkiem zwyczajna.

Niezwykłe w tej grze było to, że Browning w ogóle to robił.

Dynamika koszykówki uniwersyteckiej na wszystkich poziomach zmieniła się dramatycznie w Poprzednia dekada. Gracze poruszają się regularnie i łatwo ze szkoły do szkoły, szukając kolejnego kawałka nieco bardziej zielonej trawy; i niewiele jest ciężko pracujących trenerów, a szkoły mogą to zrobić. Ich droga jest pełna niebezpieczeństw.

Jeśli zbyt wolno poprowadzisz gracza, wyjdzie on do sytuacji, w której będzie mógł częściej grać / strzelać / zaczynać. Ale zabierz je ze sobą zbyt szybko, za dobrze je rozwijaj – i jest to szczególnie prawdziwe w przypadku programów w szkołach Division II, takich jak FMU – a większe szkoły będą dzwonić. Nie mogą zwerbować gracza jako takiego, dopóki nie umieści swojego nazwiska na oficjalnej liście transferowej NCAA (która co roku liczy się w tysiącach), ale wieści się rozchodzą. Pssst. Jeśli twoje nazwisko jest na tej liście. …

Po tym, jak zdobył średnio 20,1 punktu w meczu dla FMU w sezonie 2015-16, oficjalnie w swoim drugim sezonie, wieść dotarła do Browninga. Były tam szkoły – szkoły I klasy – które były zainteresowane. A Browning znał zasady. Przyjaciele, wrogowie, a nawet niektórzy koledzy z jego drużyny poszli tą drogą.

„Słyszałem od kilku osób” – mówi Browning – „a ludzie byli mi w uchu, mówiąc, żebym poszedł, była moją wielką szansą. Ale… ”

Ale?

Browning kręci głową, wzrusza ramionami. Mówi, że poważna decyzja nie była żadną decyzją.

„Człowieku, w końcu (FMU) zrobiło dla mnie… mam na myśli to, że byli tam dla mnie, kiedy nikt inny nie był” – mówi Browning. ”A ludzie tutaj zawsze byli wspaniali. To jest moje miejsce. Nigdzie się nie wybierałem. Myślę, że może trener był zmartwiony, ale ja nie odchodziłem. „

Gary Edwards, trener Browning w FMU, przyznaje się do pewnego zdenerwowania podczas omawianej wiosny. Ale te dni już dawno minęły, a ich przypomnienie teraz wywołuje uśmiech na twarzy Edwardsa.

„Detrek zrobił tu wiele fajnych rzeczy, zagrał wiele świetnych sztuk i zawsze będzie jednym z moich ulubionych”, mówi Edwards, „ale jeśli zapytasz mnie, co zapamiętam najbardziej, to wszystko. lojalność, którą okazał Detrek. To rzadka cecha. Jest lepsza niż wszystkie te punkty, które zdobył. ”

Coś się dzieje

Może Detrek Browning nigdy nie powinien był znaleźć się w FMU w pierwszej miejsce.

Nie był tajemnicą, że wyszedł z liceum Irmo (Karolina Południowa), na północ od Kolumbii. Irmo, prowadzony przez legendarnego trenera Tima Whipplea, jest jednym z najlepszych programów koszykówki w liceum w Karolina Południowa i Detrek Browning nie zrobili nic w swoim czasie z Yellowjackets, aby to zmniejszyć.

Browning grał przez trzy sezony w Irmo i pomógł drużynie wygrać dwa mistrzostwa stanowe. W zeszłym roku Irmo wygrał 29-0 – jedyny niepokonany skład Whipplea od 37 lat u steru – i zdobył piąty stanowy tytuł Whipplea.

Browning mógł nie być – może być kluczowym słowem – najlepszym graczem na zespół, w skład którego wchodził także rekrut z Uniwersytetu Południowej Karoliny, Justin McKie. Ale nie był tajemnicą. W młodszym roku zwrócił na niego znaczną uwagę rekrutacyjną i miał kilka programów w Dywizji I, dzięki czemu wyglądał na niego długo.

Ale… coś się wydarzyło. Jeden program, który wydawał się pewny, podpisał kontrakt z innym strażnikiem i nigdy więcej nie zadzwonił do Browninga. Inny zmienił trenerów. I tak dalej.

Whipple mówi, że było dla niego jasne – wtedy i teraz – że Browning należał do składu Division I.

„Och, nie ma wątpliwości, że mogą grać w na tym poziomie ”- mówi Whipple -„ Ale wiesz, trenerzy patrzą na rzeczy… to trudne. On (Browning) był może trochę mały, w pewnym sensie znalazł się w tej pozycji pośredniej. Czy był rozgrywającym czy strzelcem? Nie odegrał dla nas wiele uwagi aż do ostatniego roku. Ale może jest trochę za mały jak na strażnika DI, może nie jest taki szybki… Więc… ”

Na początku tego roku jeden z asystentów Edwardsa z FMU zobaczył grę Browninga i zasugerował, aby Patrioci uciekli na niego.Edwards zobaczył go i szybko się zgodził – „najlepszy rozgrywający, jakiego widziałem przez cały rok” – powiedział Edwards.

Edwards dowiedział się, że rekrutacja Browninga przybrała dziwny obrót i włączyła pełną prasę na korcie. Kiedy Browning przyszedł po jego z oficjalną wizytą Edwards zaproponował mu pełne stypendium na miejscu.

Browning wytrzymał chwilę, czekając na „lepszą” ofertę, która nigdy nie nadeszła. W końcu jego własny zdrowy rozsądek – wszyscy, którzy go znają, postrzegają go jako wyjątkowo ugruntowaną osobę – i odrobina hektary ze strony jego mamy uczyniły go Patriotą.

„Ciągle myślałem:„ może większa szkoła będzie zaproponuj mi coś ”- mówi Browning.„ Tymczasem mama mówi: „zwariowałeś? Oferują ci pełne stypendium. Oni naprawdę cię chcą. Wiesz co? Miała rację. ”

Łzy w czerwonej koszulce

Pozostał jeszcze jeden test.

Browning, który był znakomitym zawodnikiem pierwszego roku, przybył do kampusu FMU, aby znajdź Evrika Garyego – trzeciego strzelca w historii szkoły – już zagrał w roli rozgrywającego. Edwards i ekipa Patriota przekonali Browninga, że jedyne, co należy zrobić, to przeczekać – terminem jest redshirt – jego pierwszy sezon, tak jak zrobił to Gary.

Ten ruch miał sens, ale łatwiej powiedzieć niż zrobić. Czerwone koszulki spędzają cały czas treningowy niż zwykli gracze, ale nie biorą udziału w meczach, nie mogą nawet podróżować z drużyną na zawody wyjazdowe.

„Naprawdę dużo jesteś sam razy i musisz być skupiony, aby pracować nad rzeczami i stawać się coraz lepszymi samemu ”- mówi Browning.„ To dobrze. Do przejścia z liceum do collegeu trzeba się przyzwyczaić. Pomogło w koszykówce, w szkole, we wszystkim. Mówię teraz wszystkim: „Redshirt. To jest sposób na zrobienie tego. To najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem ”. Ale to nie jest łatwe. Muszę powiedzieć, że było kilka nocy, podczas których uroniono kilka łez. „

Oszczędzanie energii

Jeden punkt – nie pierwszy, ale mimo wszystko punkt – który Browning zrobiłby na temat swojej gry, sposobu, w jaki gra w koszykówkę, to fakt, że potrafi zanurz piłkę.

„Zdecydowanie” – mówi Browning. „Właściwie mam dwa wsady w grach (na FMU). Myślę, że mogło być ich więcej – fani by tego chcieli – ale to nie jest coś, czym zawsze byłam podekscytowana. Wiadro to wiadro. Wolę oszczędzać energię . ”

Dobra w oszczędzaniu energii. Teraz jest kwestia, która nie pojawia się w wielu raportach zwiadowczych. Ale ten aspekt Detreka Browninga, koszykarza, mówi o jego grze tyle samo, co inne. szybuje po boisku, pod kontrolą, przemieszczając się z miejsca na miejsce – przemieszczając się z właściwego miejsca na właściwe miejsce – z wystudiowaną nonszalancją, która usypia przeciwników, fanów, a nawet własnego trenera, w stan braku zainteresowania.

„To jeden z tych facetów”, mówi Edwards z FMU, „gdzie później podnosisz arkusz statystyk i mówisz:„ Dwadzieścia pięć punktów? Jak on to zrobił? Nie widziałem tego. ”On jest bardzo, bardzo gładka. ”

Główna umiejętność Browninga jest absolutnie nieuchwytna. Ma wrodzone zrozumienie gry, które pozwala mu zobaczyć zagrania, zanim się rozwiną.

„ To nie jest tak się stanie ”- wyjaśnia Browning. „Miałem kilku bardzo dobrych trenerów. I myślę o wszystkich zagrywkach. Po prostu myślę o nich pięć lub 10 sekund przed nimi.”

Co oznacza pięć lub 10 (lub więcej) sekund przed większością.

Szybkość, zabójstwo strzeleckie

Nagrody i wyróżnienia szybko piętrzą się w ostatnim sezonie Browning. Cztery razy był graczem tygodnia konferencji Peach Belt (do stycznia ), wyznaczył punktację FMU w pojedynczej grze (41 punktów) na początku stycznia i jest wyraźnie gotowy na wyróżnienia także po sezonie.

To wszystko zasłużone, ale wciąż zaskakujące dla Browninga rzadko wygląda jak najlepszy atleta na parkiecie. 180-funtowy 6-0 jest trochę krępy jak koszykarze i nie ma wyrzeźbionej muskulatury niektórych. Jego dwa wsady na bok, nie jest świetnym skoczkiem i prawdopodobnie nie jest też najszybszym facetem w okolicy, chociaż jak poświadczyłyby dziesiątki często poparzonych przeciwników konferencji Peach Belt, jest wystarczająco szybki.

Browning pochodzi z bardzo wysportowanej rodziny . Jego mama (Carlissa), różni wujowie, ciotki i kuzyni wszyscy uprawiali sporty w collegeu. Jego brat jest trochę cięższy od Detreka, „ale wciąż może pokonać mnie w wyścigu. Potrafi latać.

” Mój wujek (Milton Kershaw), który grał w piłkę nożną na studiach i jest po prostu szalony szybko, uczył mnie wcześnie na tej szybkości zabija ”- mówi Browning. „To najważniejsza część większości sportów. Ale niekoniecznie chodzi o to, kto jest najszybszy. To kto może być szybki, kiedy trzeba.”

Browning jest dobrym obrońcą (zakończy karierę wśród FMU lider wszechczasów także w przechwytach), ale to, co go wyróżnia, to umiejętności ofensywne W opinii Browninga – dobrego miejsca do rozpoczęcia analizy koszykówki – kluczową umiejętnością jest strzelanie.Ma prostą mechanikę i wyczuwa strzał, który przyszedł do niego niemal od momentu rozpoczęcia gry – uderzył w długi brzęczyk, aby wygrać mecz o mistrzostwo w swoim pierwszym roku zorganizowanej koszykówki w wieku 12 lat.

„Jeśli potrafisz strzelać do koszykówki, to znaczy naprawdę strzelać, jesteś w zasadzie nie do obrony”, mówi Browning. „Spróbuj zatrzymać strzał, a to fałszywe, a ja jestem przy tobie za podciągnięcie (skoczek) lub lay-up. Spróbuj to zatrzymać i…. „

Jego głos ucichł. Kolejna myśl koszykówki pojawiła się w umyśle, który przetwarza takie informacje w zdumiewającym tempie.

” Zawsze zdumiewa mnie liczba koszykarzy – Division Ja, gracze – naprawdę nie mogę strzelać ”- mówi Browning. „Taki właśnie jest sens gry, prawda?”

Plan Garyego

Browning planuje podążać śladami swojego byłego kolegi z drużyny Garyego i profesjonalnie grać w koszykówkę tak długo, jak tylko może. Odkąd opuścił FMU, Gary brał udział w dziwacznej trasie koncertowej – Luksemburg, Bułgaria, Dubuque, Iowa, a teraz Cypr – ale ma walizkę pełną niezapomnianych wrażeń i… nadal gra. Marzenie wciąż żyje .

Browning rozumie. Wie, że potrafi grać na bardzo wysokim poziomie i chętnie to udowodni, nawet jeśli oznacza to podróżowanie dziwnymi drogami i uczenie się jeszcze większej cierpliwości.

Zawsze to już zrobione, Browning podejrzewa, że jego długofalowa przyszłość leży … w coachingu. Jest studentem z listy dziekanów, który w maju ukończy studia na wydziale psychologii i posiada wiedzę, która według niego dobrze się przełoży w tej dziedzinie.

„Wydaje mi się, że całkiem dobrze rozumiem koszykówkę” – mówi Browning. „Myślę, że (coaching) może się udać”.

Rzeczywiście.