Camp CarsonEdit
Camp Carson powstał w 1942 roku po ataku Japonii na Pearl Harbor. Miasto Colorado Springs w Kolorado zakupiło ziemię na południe od miasta i przekazał go Departamentowi Wojny. Budowa rozpoczęła się natychmiast, a pierwszy budynek, siedziba obozu, został ukończony 31 stycznia 1942 r. Obóz Carson został nazwany na cześć legendarnego zwiadowcy armii, generała Christophera „Kita” Carsona, który zbadał większość na Zachodzie w XIX wieku.
W szczytowym okresie budowy w nowym obozie zatrudnionych było prawie 11 500 pracowników. Pomieszczenia otrzymało 35 173 żołnierzy, 1818 oficerów i 592 pielęgniarki. Prawie wszystkie budynki były konstrukcjami mobilizacyjnymi, z zewnętrznymi drewnianymi ścianami. Kompleks szpitalny został zbudowany z betonowego bloku i uznany za półstały i miał miejsce na 1726 łóżek z możliwością rozbudowy do 2000 łóżek.
Szkolenie na armacie przeciwpancernej 37 mm w Camp Carson.
89. Dywizja Piechoty była pierwszą dużą jednostką aktywowaną w Camp Carson . Podczas II wojny światowej w Camp Carson przeszkoliło ponad 100 000 żołnierzy. Wraz z trzema innymi dywizjami piechoty – 71 Dywizją Piechoty, 104 Dywizją Piechoty i 10 Dywizją Górską – ponad 125 jednostek zostało aktywowanych w Camp Carson, a ponad 100 innych zostało przeniesionych na posterunek z innych instalacji.
Pielęgniarki, kucharze, muły pakujące, bataliony czołgów, grecki batalion piechoty i włoska kompania zbrojeniowa szkolona w Camp Carson w latach wojny. Obóz Carson był także domem dla prawie 9 000 jeńców wojennych państw Osi – głównie Włochów i Niemców. Obóz internowania w Camp Carson został otwarty pierwszego dnia 1943 roku. Jeńcy ci złagodzili niedobór siły roboczej w Kolorado, wykonując ogólne prace na farmie, konserwując pomidory, ścinając kukurydzę i pomagając w wycinkach na zachodnim zboczu Kolorado.
W latach 1942–1956 juczne muły były częstym widokiem w Camp Carson. Pierwszy transport przybył pociągiem z Nebraski w lipcu 1942 r. Muły były używane przez bataliony artylerii polowej (Pack) do przewożenia sprzętu, broni i zapasów po górach Najbardziej znanym z tych zwierząt był Hambone, duma 4. Batalionu Artylerii Polowej. Przez 13 lat przewoził pierwszych sierżantów na przełęcz Ute do Camp Hale. Obóz Hale, położony niedaleko Leadville w Kolorado, był miejscem, w którym armia prowadziła zimną szkolenie w zakresie pogody i walki w górach. Hambone zmarł w marcu 1971 roku i został pochowany z pełnymi honorami wojskowymi.
W kwietniu 1946 roku powojenna siła militarna w obozie wynosiła około 600, a 16 grudnia 1949 roku Strategic Air Dowództwo otworzyło Survi szkoła val w Camp Carson do szkolenia w górzystym terenie (przeniesiona do Stead Air Force Base w Nevadzie w 1952 r.)
Wyznaczony Fort CarsonEdit
Camp Carson został wyznaczony jako Fort Carson w 1954 roku. W latach sześćdziesiątych do fortu przydzielono jednostki zmechanizowane i został on powiększony do obecnych 137 000 akrów (55 000 ha). Butts Army Air Field w forcie zostało zbudowane w latach 1963-1966 z pasem startowym o długości 4573 stóp (1394 m) dla lekkich samolotów stałopłatowych (por. Samoloty USAF C-130 w pobliskiej Bazie Sił Powietrznych Peterson).
W całej swojej historii Fort Carson był siedzibą dziewięciu oddziałów. Dodatkowy obszar treningowy, obejmujący 235 000 akrów (95 000 ha), został zakupiony we wrześniu 1983 r. Nazwany polem manewrowym w kanionie Piñon, ten obszar treningowy znajduje się około 150 mil (240 km) mil drogowych na południowy wschód i jest używany do dużych sił zbrojnych. -szkolenie manewrowe na siłę. Kompleksowe manewry i szkolenia na żywo również odbywają się w Fort Carson.
Ćwiczenia i rozlokowanie nieustannie doskonalą umiejętności żołnierzy Fort Carson. Gdy żołnierze nie są rozmieszczeni, co roku trenują w miejscu manewrów w kanionie Piñon oraz w National Training Center niedaleko Barstow w Kalifornii. Dodatkowo jednostki uczestniczą we wspólnych ćwiczeniach na całym świecie, m.in. w Afryce Środkowej i Południowej, Europie i Azji Południowo-Zachodniej. W 2003 roku większość jednostek Fort Carson została rozmieszczona w celu wsparcia Operations Enduring Freedom i Iraqi Freedom. Żołnierze z 984 Dowództwa Żandarmerii Wojskowej, 759 Żandarmerii Wojskowej BN zostali również wysłani w celu wsparcia misji straży w bazie morskiej Guantanamo na Kubie. Prezydent George W. Bush zwrócił się do żołnierzy i członków ich rodzin na poczcie 24 listopada 2003 r., Chwaląc ich determinację i poświęcenie ich rodzin.
Malownicze położenie Fort Carson sprawiło, że jedna z najbardziej pożądanych stacji w armii amerykańskiej. Jest uważana za drugą najpopularniejszą stację dyżurną CONUS, po Fort Lewis w Waszyngtonie, i przyjęła jako swoje motto „Najlepsze miasto w armii” w 2007 roku.
Budowa w 2007 i 2008 roku poprzedziła powrót czwartej Dywizja Piechoty (4ID) z Fort Hood po rozmieszczeniu w 2008 roku operacji Iraqi Freedom (ok. 5000 dodatkowych żołnierzy).
ControversyEdit
14 lutego 2007 r. Stany ZjednoczoneArmia ogłosiła, że posuwa się naprzód z planem rozbudowy miejsca manewrów w kanionie Piñon w południowo-wschodnim Kolorado. W przypadku rozbudowy Kanion Piñon stałby się największym pojedynczym obszarem szkoleniowym armii w kraju, potrajając rozmiar obecnego miejsca poprzez dodanie 418 000 akrów (1690 km2) prywatnych terenów ranczo. Na powierzchni 650 000 akrów (2630 km2) byłoby to prawie wielkości stanu Rhode Island.
Wielu miejscowych cywilów jest przeciwnych temu planowi, ponieważ duża część gruntów na obszarach wiejskich, które zostałyby dodane do terenu szkolenia, to ranczo należące do cywilów ziemi, a wielu obecnych właścicieli ziemskich nie chce zostać zastąpionych, niezależnie od oferowanej rekompensaty. Koalicja Opozycji Ekspansji Kanionu Pinon, grupa aktywistów sprzeciwiająca się planom, twierdzi, że poprzednie mapy uzyskane od armii wskazywały „obszar przyszłej ekspansji „znacznie większe, niż się obecnie rozważa. Armia stoi na stanowisku, że ekspansja jest niezbędna do przygotowania żołnierzy do walki w rozrastających się teatrach, takich jak Afganistan i Bliski Wschód.
25 listopada 2013 r. Stany Zjednoczone Armia to ogłosiła plan rozbudowy miejsca manewru Piñon Canyon został odwołany.
W odpowiedzi na kongresowy zakaz finansowania przez armię planu ekspansji, Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych wprowadziły się z planem wykorzystania tego obszaru dla V -22 loty Osprey.
Znani byli żołnierze Fort CarsonEdit
- John E. Butts (1922-1944), zdobywca Medalu Honoru, na cześć którego nazwano lotnisko Fort Carson
- Wesley Clark (1944-), Supreme Allied Commander Europe
- Martin Dempsey (1952-), Przewodniczący Połączonych Szefów Sztabów
- Andrew Maynard (1964- ), złoty medalista bokser (Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988)
- Boyd Melson (1981-), bokser
- Colin Powell (1937-), przewodniczący połączonych szefów sztabów i sekretarz Stan
- Dennis Reimer (1939-), szef sztabu armii USA
- Lionel Rivera (1956-), burmistrz Colorado Springs
- Bernard W. Rogers ( 1921-2008), szefa sztabu armii amerykańskiej i naczelnego dowódcy NATO w Europie i głównodowodzącego, Europejskie Dowództwo USA
- John William Vessey, Jr. (1922–2016), generał armii USA i przewodniczący połączonych szefów sztabu w latach 1982–1985.