Jaki jest efekt wypychania?
Efekt wypychania to teoria ekonomiczna, która twierdzi, że rosnące wydatki sektora publicznego obniżają lub nawet eliminują wydatki sektora prywatnego.
Efekt wypychania
Kluczowe wnioski
- Efekt wypychania sugeruje, że rosnące wydatki sektora publicznego ograniczają wydatki sektora prywatnego.
- Istnieją trzy główne przyczyny zatłoczenia Efekt końcowy: ekonomia, opieka społeczna i infrastruktura.
- Z drugiej strony tłoczenie się sugeruje, że pożyczki rządowe mogą w rzeczywistości zwiększyć popyt.
Zrozumienie efektu wypychania
Jedna z najczęstszych form wypychania ma miejsce, gdy duży rząd, taki jak rząd Stanów Zjednoczonych, zwiększa zadłużenie i w ruchu łańcuch wydarzeń, który skutkuje ograniczeniem wydatków sektora prywatnego. Sama skala tego rodzaju pożyczek może prowadzić do znacznego wzrostu realnej stopy procentowej, co skutkuje absorbowaniem zdolności kredytowej gospodarki i zniechęcaniem przedsiębiorstw do inwestowania kapitału.
Firmy często finansują takie projekty częściowo lub całkowicie poprzez finansowanie i są teraz zniechęcane do tego, ponieważ koszt alternatywny pożyczania pieniędzy wzrósł, co sprawia, że tradycyjnie opłacalne projekty finansowane z pożyczek stają się zbyt kosztowne.
Zwiększanie zadłużenia przez duże rządy jest najczęstszą formą wypierania, ponieważ wymusza wyższe stopy procentowe.
Efekt wypychania był omawiany w różnych formach od ponad stu lat. Przez większość tego czasu ludzie myśleli, że kapitał jest ograniczony i ograniczony do poszczególnych krajów, co było w dużej mierze spowodowane mniejszymi wolumenami handlu międzynarodowego w porównaniu z dniem dzisiejszym, w związku z czym wzrosły podatki w przypadku projektów robót publicznych i wydatków publicznych można bezpośrednio powiązać ze zmniejszeniem możliwości prywatnych wydatków w danym kraju, ponieważ dostępnych było mniej pieniędzy.
Efekt wypychania kontra zatłoczenie
Z drugiej strony teorie makroekonomiczne, takie jak czartalizm i postkeynesowski, zakładają, że pożyczki rządowe, w nowoczesnej gospodarce działającej znacznie poniżej możliwości, mogą w rzeczywistości zwiększyć popyt, generując zatrudnienie, stymulując w ten sposób wydatki. Ten proces jest często określany jako „wbijanie się”.
Teoretyczne zatłoczenie zyskało popularność wśród ekonomistów w ostatnich latach po tym, jak zauważono, że podczas Wielkiej Recesji W latach 2007–2009 ogromne wydatki rządu federalnego na obligacje i inne papiery wartościowe faktycznie wpłynęły na obniżenie stóp procentowych.
Rodzaje efektów wypierania
Gospodarki
Redukcja wydatków kapitałowych może częściowo zrównoważyć korzyści wynikające z pożyczek rządowych, takich jak bodźce gospodarcze, chociaż jest to prawdopodobne tylko wtedy, gdy gospodarka działa z pełną mocą. Pod tym względem bodźce rządowe są teoretycznie bardziej skuteczne, gdy gospodarka jest poniżej możliwości.
Jeśli tak jest, może jednak nastąpić spowolnienie gospodarcze, zmniejszając dochody, które rząd zbiera. poprzez podatki i zachęcanie go do pożyczania jeszcze większych pieniędzy, co teoretycznie może prowadzić do błędnego koła pożyczania i wypierania.
Opieka społeczna
Wypychanie może mieć również miejsce ze względu na dobrobyt społeczny, choć pośrednio. Kiedy rządy podnoszą podatki w celu wprowadzenia lub rozszerzenia programów socjalnych, osoby fizyczne i firmy mają mniejszy dochód uznaniowy, co może zmniejszyć wpłaty na cele charytatywne. Pod tym względem wydatki sektora publicznego na opiekę społeczną mogą zmniejszyć wydatki sektora prywatnego na pomoc społeczną, równoważąc wydatki rządu na te same przyczyny.
Podobnie tworzenie lub ekspansja publicznych programów ubezpieczeń zdrowotnych, takich jak Medicaid, może skłonić osoby objęte ubezpieczeniem prywatnym do przejścia na opcję publiczną. Pozostawiając mniej klientów i mniejszą pulę ryzyka, prywatne firmy ubezpieczeniowe mogą być zmuszone do podniesienia składek, co prowadzi do dalszego zmniejszenia ubezpieczenia prywatnego .
Infrastruktura
Inna forma wypierania może wystąpić z powodu projektów rozwoju infrastruktury finansowanych przez rząd, co może zniechęcać prywatne przedsiębiorstwa do prowadzenia tego samego obszar rynku, czyniąc go niepożądanym lub nawet nierentownym, co często ma miejsce w przypadku mostów i innych dróg, ponieważ inwestycje finansowane przez rząd zniechęcają firmy do budowy płatnych dróg lub angażowania się w inne podobne projekty.
Przykład efektu wypychania
Załóżmy, że firma planuje projekt kapitałowy o szacunkowym koszcie 5 mln USD i zwrocie 6 mln USD, zakładając oprocentowanie pożyczek wynosi 3%. Firma spodziewa się zarobić 1 milion dolarów dochodu netto (NI). Jednak ze względu na chwiejną sytuację gospodarczą rząd ogłasza pakiet stymulacyjny, który pomoże potrzebującym firmom, ale także podniesie oprocentowanie nowych pożyczek firmy do 4%.
Ponieważ stopa procentowa, którą firma uwzględniła w rachunkach, wzrosła o 33,3%, jej model zysku gwałtownie się zmienia, a firma szacuje, że będzie musiała teraz wydać 5,75 miliona USD na projekt, aby zarobić te same 6 USD milion zwrotów. Prognozowane zarobki spadły o 75% do 250 000 USD, więc firma decyduje, że lepiej byłoby skorzystać z innych opcji.