Ectotherm, każde tak zwane zwierzę zimnokrwiste – to znaczy każde zwierzę, którego regulacja temperatury ciała zależy od źródeł zewnętrznych, takich jak światło słoneczne lub rozgrzana skała powierzchnia. Do ektoterm należą ryby, płazy, gady i bezkręgowce. Temperatura ciała ektotermy wodnej jest zwykle bardzo zbliżona do temperatury otaczającej wody. Ektotermy nie wymagają tak dużej ilości pożywienia jak zwierzęta stałocieplne (endotermy) tej samej wielkości, ale mogą mieć na nie większy wpływ wahania temperatury.
Ektotermy, które żyją w regionach, w których temperatury wahają się sezonowo, pozwalają uniknąć ekstremalnych zjawisk, szukając schronienia w norach lub podobnych miejscach lub przechodząc do pewnego stopnia w stan uśpienia (np. zimą ryby mogą odpoczywać w pobliżu dna zbiornika wodnego). Ponadto ektotermy wykorzystują strategie biochemiczne do zwalczania skutków ekstremalnych temperatur. Ponieważ nadmierne ciepło może uszkodzić białka w organizmie zwierzęcia, w okresach stresu cieplnego ektotermy uwalniają białka szoku cieplnego, które pomagają stabilizować inne białka, a tym samym zapobiegają ich denaturacji (modyfikacji struktury molekularnej białka).
W chłodniejszych środowiskach, gdzie ektotermy mogą być narażone na ujemne temperatury, niektóre gatunki mogą zmieniać chemię swojego ciała, aby ograniczyć wzrost kryształków lodu w swoich komórkach i tkankach lub całkowicie zapobiec ich powstawaniu. Wiele ektoterm może wytwarzać i zalewać swój krwiobieg i tkanki krioprotektantami – związkami hamującymi lód, takimi jak białka, cukry i alkohole cukrowe (np. Sorbitol i glicerol) – lub mogą wykorzystywać inne rozpuszczone substancje, takie jak sole, krwiobiegu. Takie adaptacje chronią komórki zwierząt przed zamarzaniem poprzez obniżenie temperatury zamarzania wody. Na przykład żaba drzewna (Lithobates sylvatica) przetrwa zimę, wytwarzając nadmiar cukrów (w szczególności przekształcając glikogen w glukozę), które chronią komórki i tkanki zwierzęcia, chociaż większość wody w ciele żaby może zamarznąć. Podobnie ryby płetwiaste zamieszkujące polarne środowiska morskie mają wysokie wewnętrzne stężenia soli, które hamują zamarzanie, i wytwarzają glikoproteiny, które służą jako krioochrony.