Kontynuacja z góry …
Przewód deferens to cienki kanalik o średnicy mniejszej niż ćwierć cala (5 mm), ale więcej niż jedna stopa (30 cm). Rozpoczyna się jako kontynuacja ogona najądrza w tylnej części moszny. W porównaniu z najądrzem przewód nerwowy jest znacznie szerszy i mniej zawiły, z większością fałd na przejściach między dwiema strukturami. Z najądrza przewód wznosi się do tyłu do jąder i wchodzi do przewodu nasiennego, który łączy jądra z resztą ciała. Kontynuuje ze sznurkiem nasiennym, opuszczając mosznę i wchodząc do jamy ciała miednicy w kanale pachwinowym. Wewnątrz jamy miednicy przewód przechodzi do przodu w stosunku do kości miednicy, po czym obraca się o 90 stopni w kierunku tylnym i przechodzi przez brzeg miednicy w kierunku pęcherza moczowego. Ciągnie się wokół boku pęcherza i przechodzi powyżej moczowodów, zanim obróci się o 90 stopni w kierunku dolnym i zejdzie wzdłuż tylnego końca pęcherza do gruczołu krokowego. Pomiędzy moczowodami a gruczołem krokowym przewód deferens znacznie rozszerza swoją średnicę w obszarze zwanym bańką przed zwężeniem i połączeniem się z pęcherzykami nasiennymi w przewodzie wytrysku wewnątrz gruczołu krokowego.
Struktura tkankowa przewodu deferens zawiera wewnętrzną wyściółkę tkanki nabłonkowej; środkowa warstwa tkanki łącznej i mięśnia trzewnego; i zewnętrzną warstwę przydanki.
- Pseudostratyfikowany nabłonek walcowaty stanowi wewnętrzną wyściółkę przewodu pokarmowego i zawiera wiele chłonnych stereocilia. Ta warstwa absorbuje nadmiar płynnych i martwych plemników, jednocześnie wydzielając składniki odżywcze, aby wspierać plemniki podczas ich przechowywania i transportu.
- Środkowa warstwa przewodu pokarmowego jest zdecydowanie najgrubszą warstwą i zawiera wiele włókien elastyny i ułożonych komórek mięśni trzewnych w wiązkach podłużnych i okrągłych. Skurcz mięśnia trzewnego napędza plemniki wzdłuż przewodu, podczas gdy włókna elastyny umożliwiają rozszerzanie się i kurczenie ściany kanalika wraz z komórkami mięśniowymi.
- Wreszcie zewnętrzna przydanka składa się z tkanki łącznej otoczki który zakotwicza przewód jest związany z otaczającymi tkankami, dzięki czemu pozostaje nieruchomy przez całe życie człowieka i poprzez niezliczone fale perystaltyki.
Przewód deferens pełni podwójną funkcję w męskim układzie rozrodczym:
- Transport plemników z jąder do przewodu ejakulacyjnego i cewki moczowej
- Przechowywanie nasienia do czasu, aż będzie gotowe do wytrysku.
Sperma przechodząca przez przewód nie jest jeszcze ruchliwy ani nie jest w stanie pływać, a zatem musi być przenoszony przez perystaltykę. Gładka tkanka mięśniowa w ścianach przewodu pokarmowego zwalnia fale perystaltyki, aby powoli przemieszczać plemniki wzdłuż jego długości. Po tym, jak plemnik dotrze do odległego końca przewodu pokarmowego, można go przechowywać w rozszerzonej bańce przez kilka miesięcy w oczekiwaniu na wytrysk. Starsze i uszkodzone plemniki, które nie są zdolne do życia, są wchłaniane przez nabłonkową wyściółkę bańki i rozkładane przez organizm i jego części ponownie wykorzystywane w innych komórkach.