Dorothea Orem – teoretyk pielęgniarstwa

W swojej karierze otrzymała również wiele nagród: Katolickiego Uniwersytetu Ameryki za osiągnięcia dla absolwentów teorii pielęgniarstwa w 1980 r., Linda Richards Award od National League for Nursing w 1991 r., Aw 1992 r. Został mianowany honorowym członkiem Amerykańskiej Akademii Pielęgniarstwa.

Jedna z prac napisanych przez Dorotheę Orem to:

  • Pielęgniarstwo: Pojęcia praktyki
  • Dorothea Orem: Teoria deficytu samoopieki (uwagi na temat teorii pielęgniarstwa)

Dorothea E. Orems Contribution to Nursing Theory: Self-Care Deficit Nursing Theory (SCDNT)

The Self-Care Deficit Nursing Theory, znana również jako Orem Model of Nursing , została opracowana przez Dorotheę Orem w latach 1959–2001. Uważa się ją za wielką teorię pielęgniarstwa, co oznacza, że obejmuje ona szeroki zakres z ogólnymi koncepcjami, które można zastosować we wszystkich przypadkach pielęgniarstwa.

Centrum l Filozofia Teorii Pielęgniarstwa z Deficytem Samoopieki polega na tym, że wszyscy pacjenci chcą dbać o siebie i są w stanie szybciej i całościowo odzyskać zdrowie, wykonując swoją własną samoopiekę tak często, jak to tylko możliwe. Teoria ta jest szczególnie używana w rehabilitacji i podstawowej opiece zdrowotnej lub w innych miejscach, w których pacjenci są zachęcani do niezależności.

Wymagania dotyczące samoopieki określone przez Dorotheę Orem należą do jednej z trzech kategorii. Pierwszą z nich są uniwersalne wymagania dotyczące samoopieki, czyli potrzeby wszystkich ludzi. Obejmują one takie rzeczy, jak powietrze, woda, jedzenie, aktywność i odpoczynek oraz zapobieganie zagrożeniom. Drugi to rozwojowe wymagania dotyczące samoopieki, które dzielą się na dwie podkategorie: dojrzewające, które prowadzą pacjenta do wyższego poziomu dojrzewania lub sytuacyjne, które zapobiegają szkodliwym skutkom rozwoju. Trzecia kategoria to odchylenia zdrowotne, czyli potrzeby, które pojawiają się w zależności od stanu pacjenta. Jeśli pacjent nie jest w stanie sprostać wymaganiom dotyczącym samoopieki, pojawia się „deficyt samoopieki”. W takim przypadku pielęgniarka pacjenta stosuje sposób wsparcia, którym może być całkowita rekompensata, częściowa rekompensata lub edukacja i wsparcie.

Jedną z zalet teorii pielęgniarstwa z deficytem samoopieki Dorothei Orem jest to, że można ją łatwo zastosować do różnych sytuacji pielęgniarskich i pacjentów. Ogólność jej zasad i koncepcji sprawia, że można ją łatwo dostosować do różnych warunków, a pielęgniarki i pacjenci mogą współpracować, aby zapewnić pacjentom najlepszą możliwą opiekę, ale także zadbać o siebie.Dzięki oddaniu Dorothei Orem pielęgniarstwu, a także jej ciężkiej pracy w terenie, pielęgniarki mogą wykorzystać jej teorię dzisiaj do opieki nad pacjentami i znacznie płynniejszego przejścia ze szpitala lub placówki opieki dziennej do własnego domu.

Bardziej szczegółowe informacje: Teoria pielęgniarstwa z deficytem samoopieki Orem

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *