Grupowy portret zespołu, 24 umundurowanych mężczyzn, z których wielu to trzymający instrumenty muzyczne, Fort Monroe, VA, 1864. Noszą kapelusze z piórami.
(Kredyt: Buyenlarge / Getty Images)
W 1859 roku muzyk i wykonawca Daniel Decatur Emmett skomponował „Dixie”, piosenkę minstrela, w której znalazł się słynny refren „Precz, precz, daleko na południe w Dixie!” Piosenka była hitem w swoich czasach – Abraham Lincoln nazwał ją „jedną z najlepszych melodii, jakie kiedykolwiek słyszałem” – a później stała się de facto hymnem narodowym Konfederacji podczas wojny secesyjnej. spopularyzował „Dixie” jako pseudonim dla południowych stanów, ale nigdy nie twierdził, że sam ukuł to słowo. W rzeczywistości istnieją co najmniej trzy konkurujące ze sobą teorie dotyczące powstania tego terminu.
Najprostsze wyjaśnienie związku South-Dixie dotyczy Linii Masona i Dixona, granicy między Pensylwanią a Maryland, która została narysowana w 1767 przez angielskich geodetów Charlesa Masona i Jeremiaha Dixona. Linia została pierwotnie stworzona w celu rozstrzygnięcia sporu granicznego między dwiema koloniami, ale później stała się nieformalnym punktem rozgraniczającym między południowymi stanami niewolników a wolnymi stanami na północy. Mając to na uwadze, jest prawdopodobne, że „Dixie” i „Dixieland” po raz pierwszy pojawiły się jako slangowe określenia odnoszące się do terytorium na południe od granicy Jeremiaha Dixona.
Jeszcze inna teoria śledzi korzenie Dixie w Luizjanie. W latach przed wojną secesyjną stanowy Citizens ’Bank of New Orleans emitował dziesięciodolarowe banknoty z„ dix ”- francuskim słowem oznaczającym„ dziesięć ”- zapisanym po jednej stronie. Szeroko rozpowszechnione rachunki stały się znane jako „Dixies”, a niektórzy twierdzą, że termin ten został później zawłaszczony jako pseudonim geograficzny, najpierw dla Nowego Orleanu i Luizjany, a następnie dla całego Południa.
Trzecie powszechne wyjaśnienie Dixie pochodzenie wiąże się z właścicielem plantacji na Manhattanie imieniem „Dix” (lub może „Dixy”), który miał reputację szczególnie miłego dla swoich zniewolonych pracowników. Jak głosi historia, kiedy zniewolonych robotników później sprzedano i wysłano na południe czule z ich dawnym domem w „Dixies Land”, a termin ten wszedł do języka potocznego jako skrót oznaczający spokojną plantację. Opisy wyjaśnienia „Dix” sięgają lat sześćdziesiątych XIX wieku, ale wielu historyków obecnie odrzuca to jako mit.
CZYTAJ WIĘCEJ: Kultura wojny domowej