Dlaczego Julius i Ethel Rosenberg zostali straceni za szpiegostwo u szczytu czerwonego strachu

Czy proces i egzekucja Juliusa i Ethel Rosenbergów usprawiedliwiona – czy też była wynikiem zbiorowej paranoi narodu?

Niewiele epizodów jest bardziej emblematycznych dla amerykańskiej paranoi zimnowojennej i histerii czerwonego strachu niż proces i egzekucja Julius i Ethel Rosenbergowie.

Po aresztowaniu za przekazanie Sowietom tajemnic atomowych w 1950 roku, młoda nowojorska para z powiązaniami komunistycznymi została wkrótce wciągnięta w sensacyjny proces, który zafascynował i przestraszył miliony Amerykanów, którzy już byli przerażony zarówno bombą, jak i komunistami.

Gdy senator Joseph McCarthy przewodził Czerwonej Scare na Kapitolu w nadziei, że uda mu się wyrzucić podejrzanych komunistów z rządu Stanów Zjednoczonych, naród stanął przed myślą, że ładne młode małżeństwo, takie jak Rosenbergowie byli nie tylko Czerwoni, ale mogli przekazać Związkowi Radzieckiemu sekrety broni jądrowej.

Po skazaniu za te zarzuty w 1951 roku Julius i Ethel Rosenbergowie mieli szansę uchronić się przed wyrokiem śmierci, gdyby się przyznali , ale mąż i żona odmówili i utrzymali swoją niewinność.

Do dziś ich skazanie i egzekucja w 1953 roku pozostają kontrowersyjne ze względu na brak twardych dowodów przeciwko nim i grupie świadków, którzy odwołali i zmienili oświadczenia zarówno podczas procesu, jak i długo po nim.

Czy Julius i Ethel Rosenbergowie byli najbardziej zdradzieckimi szpiegami, ofiarami paranoi zimnowojennej, czy też obydwoma? Oto zagmatwana historia, która wstrząsnęła narodem.

Julius i Ethel Rosenberg przed wojną

Ethel Greenglass urodziła się w żydowskiej rodzinie w Nowym Jorku 25 września 1915 roku. Początkowo aspirowała do zostania aktorką. Zamiast tego została sekretarką w firmie przewozowej na Manhattanie. Następnie wstąpiła do Ligi Młodych Komunistów, gdzie w 1936 roku poznała swojego przyszłego męża Juliusa Rosenberga.

Nowojorski Julius Rosenberg urodził się 12 maja 1918 r. W rodzinie żydowskich imigrantów, którzy przenieśli się z ZSRR Rosenberg na Manhattanie w Lower East Side, gdy miał 11 lat. Kiedy pracował w lokalnych sklepach, aby zarobić na życie, Rosenberg uczęszczał do Seward Park High, a następnie do City College of New York, gdzie studiował elektrotechnikę.

Bettmann / Getty Images Trzydziestoczteroletnia Ethel Rosenberg zmywa naczynia w swoim domu w Knickerbocker Village dzień po aresztowaniu męża. 18 lipca 1950 r.

To w czasie Wielkiego Kryzysu, kiedy był jeszcze na studiach, Julius Rosenberg został liderem Ligi Młodych Komunistów i poznał miłość swojego życia.

Trzy lata później, w 1939 roku, Julius Rosenberg ukończył inżynierię elektryczną, a Ethel Rosenberg jako żonę. Po tym, jak miał dwóch synów razem, Julius Rosenberg rozpoczął swoją karierę inżynierską – w niektórych bardzo wrażliwych witrynach rządowych u szczytu tajemnicy z czasów II wojny światowej.

Pierścień szpiegowski otaczający bombę atomową

Według National Museum of Nuclear Science & Historys Atomic Heritage Foundation, Julius Rosenberg opuścił partię komunistyczną w 1940 roku, aby uniknąć podejrzeń, kiedy dołączył do Army Signal Corps Engineering Laboratories w Fort Monmouth w stanie New Jersey.

Udało mu się uniknąć podejrzeń przez całe pięć lat jako inżynier i inspektor, badając łączność, elektronikę, radary i sterowanie pociskami kierowanymi. Ale chociaż w tamtym czasie uniknął kłopotów, szpiegostwo wspierane przez Sowietów, które rzekomo przeprowadzał, wkrótce przypieczętuje jego los – nawet jeśli prawda w tej sprawie pozostaje nieco wątpliwa.

Keystone-France / Gamma-Keystone / Getty Images Julius Rosenberg został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa miesiąc przed swoją żoną.

Rosenberg został podobno zwerbowany przez Sowietów w Święto Pracy 1942 r. i przekazał im tajne dokumenty dotyczące Projektu Manhattan, który pracował nad zbudowaniem pierwszej broni atomowej. Robiąc to, wkrótce podobno zwerbował do pomocy sporą sieć szpiegowską.

Podobno wśród jego rekrutów byli: inżynier projektu Russell McNutt, brat Ethel David Greenglass, żona Greenglassa Ruth, inżynierowie Nathan Sussman, Joel Barr, Alfred Sarant i Morton Sobell, a także chemik Harry Gold i naukowiec lotnictwa wojskowego William Perl.

Bettmann / Getty Images David Greenglass powiedział, że został zwerbowany przez Juliusa Rosenberga do przyłączenia się do radzieckiej siatki szpiegowskiej, a ta jego siostra, Ethel Rosenberg, była współwinny układu. Później przyznał, że kłamał na temat zaangażowania swojej siostry w ratowanie żony.

David Greenglass, również były członek Ligi Młodych Komunistów, pracował nad ściśle tajnym projektem Manhattan w swoim laboratorium w Los Alamos w Nowym Meksyku. Greenglass miał podobno przekazać Rosenbergowi informacje o technologii testowanej w Los Alamos, w tym o specjalnych soczewkach użytych w bombie. Rosenberg przekaże następnie te informacje Goldowi, który dostarczy je Sowietom. W międzyczasie Gold współpracował również z niemieckim fizykiem i sowieckim szpiegiem stacjonującym w Los Alamos, Klausem Fuchsem, który pomógł Goldowi uzyskać tajne badania atomowe.

Ten szpiegowski pierścień został wykryty dopiero w 1949 r., kiedy Służba Wywiadu Sygnału Armii USA (SIS) odkryła, że Fuchs był sowieckim szpiegiem. Został aresztowany w Wielkiej Brytanii w 1950 roku i wkrótce się przyznał. Dzięki jego informacjom cały pierścień szybko się załamał.

Czerwony strach

W tym czasie szpiegostwo było największym zmartwieniem rządu USA, który żył w obawie, że Sowieci mogą ukraść wszelkie poufne informacje, które mogłyby dać im przewagę w tej zimnej wojnie, która w każdej chwili może stać się gorąca.

Po zakończeniu II wojny światowej Sowieci gorączkowo starali się opracować broń atomową i odnieśli sukces 29 sierpnia, 1949, kiedy zdetonowali swoją pierwszą bombę. To, jak wiele z tego złowrogiego triumfu opierało się na informacjach zebranych przez sowieckich szpiegów w USA, jest przedmiotem debaty do dziś.

Rzeczywiście, amerykańska paranoja dotycząca sowieckiej infiltracji nie była całkowicie nieuzasadniona – sowieccy szpiedzy rekrutowali Amerykanów naukowców do ściśle tajnych informacji. Jednak strach często szedł za daleko i być może nikt nie posunął się dalej niż polujący na komunistów senator Joseph McCarthy.

Bettmann / Getty Images Prokurator Roy Cohn obserwuje, jak senator Joseph McCarthy trzyma list rzekomo napisany przez dyrektora FBI Hoovera, ostrzegający, że pracownik Fort Monmouth miał „bezpośrednie połączenie z agentem szpiegowskim”.

Od 1950 roku McCarthy zaczął publicznie wysuwać ogromne oskarżenia o komunistyczną infiltrację rządu Stanów Zjednoczonych. Wraz z kolegami, takimi jak prawnik Roy Cohn, McCarthy próbował zniszczyć nazwiska i kariery wielu pracowników rządowych, a także naukowców i pisarzy.

To właśnie w tym paranoicznym klimacie Julius i Ethel Rosenberg zostali oskarżeni o ujawnienie najbardziej wrażliwych informacji największym wrogom Ameryki .

Proces i egzekucja Juliusa i Ethel Rosenbergów

Po aresztowaniu Klausa Fuchsa i oskarżeniu go o naruszenie Ustawy o tajemnicy służbowej, zrezygnował z informacji, które wskazywały na Golda i Greenglassa, którzy następnie nazwiskiem Julius Rosenberg i aresztowano go dnia 17 lipca 1950 r. I aresztowanie jego żony nastąpiło po tym, jak miesiąc później zebrano nowe dowody.

Ponieważ Stany Zjednoczone nie toczyły wówczas wojny z ZSRR, Rosenbergowie nie mogli być sądzeni za zdradę i byli zamiast tego spróbował bardziej bezpostaciowego oskarżenia o spisek w celu popełnienia szpiegostwa.

Szybko prokuratura uznała, że mają solidne argumenty przeciwko Rosenbergom, choćby z innego powodu niż fakt, że można ich łatwo pomalować jako sympatię zarówno do komunizmu, jak i do Związku Radzieckiego. Para spotkała się nie tylko w komunistycznej grupie, której oboje byli członkami, ale także rodzice Juliusa Rosenberga byli rosyjskimi imigrantami.

Bettmann / Getty Images Ruth Greenglass zeznała, że Ethel Rosenberg robiła notatki podczas tajnych spotkań jej męża z Davidem Greenglassem. Jej mąż przyznał później, że to kłamstwo. 14 marca 1951 r.

Proces rozpoczął się w sądzie federalnym południowego dystryktu w Nowym Jorku 6 marca 1951 r. Miesięcznemu postępowaniu przewodniczył sędzia Irving R. Kaufman, który otworzył rozprawę. mówiąc: „Dowody pokażą, że lojalność i sojusz Rosenbergów i Sobellów nie dotyczyły naszego kraju, ale komunizmu. Komunizm w tym kraju i komunizm na całym świecie”.

Na porady swoich prawników, Emanuela i Alexandra Blocha, Rosenbergowie wielokrotnie apelowali o Piątą Poprawkę, gdy pytano ich o szpiegostwo lub ich przynależność do partii komunistycznej. Choć mogło się to wydawać rozsądną strategią, ponieważ prokuratorzy faktycznie mieli niewiele twardych dowodów, ta decyzja milczeć tylko sprawiło, że para wydawała się bardziej winna – jakby naprawdę miała coś do ukrycia – w tej hiper-paranoicznej erze maccartyzmu.

Leonard Detrick / NY Daily News / Getty Images Michael Rosenberg, 10, czyta o hi skazani rodzice, podczas gdy jego sześcioletni brat Robert wpatruje się w strony. Oboje walczą o uniewinnienie swojej zmarłej matki od dziesięcioleci.

Ponieważ Rosenbergowie milczą, a dokumenty w zasadzie nie istnieją, sprawa prokuratury opierała się na zeznaniach kilku kluczowych świadków, zwłaszcza Greenglassa .

Greenglass po raz pierwszy zeznawał przed wielkim jury w sierpniu 1950 roku i twierdził, że Julius Rosenberg sam go zwerbował po tym, jak spotkali się na rogu nowojorskiej ulicy. Zapewnił, że jego siostra Ethel nie była w ogóle zaangażowana.

„Powiedziałem wcześniej, i powiem to jeszcze raz, szczerze, to jest fakt: nigdy nie rozmawiałem o tym z moją siostrą” – powiedział Greenglass.

Ale zaledwie 10 kilka dni przed procesem Greenglass zmienił melodię. Tym razem twierdził, że Julius i Ethel Rosenberg go zwerbowali. W końcu stało się jasne, że dzięki ugodowej umowie uratował swoją żonę przed oskarżeniem.

Ponadto Greenglass powiedział, że dał Rosenbergowi szkic i opis bomby we wrześniu 1945 roku i że ta wymiana odbyła się w salonie Rosenbergów – na pełnym oczach Ethel. Twierdził też, że podczas tych spotkań pisała notatki dla swojego męża spotkania.

Wikimedia Commons Szkic bomby atomowej David Greenglass rzekomo dał Juliusowi Rosenbergowi pełny widok swojej siostry Ethel.

Ruth Greenglass zeznała, że „Julius wziął te informacje do łazienki i przeczytał, a kiedy wyszedł, zadzwonił do Ethel i powiedział jej, że musi wpisać te informacje im pośrednio. Ethel następnie usiadła przy maszynie do pisania, którą postawiła na stole do gry w brydża w salonie, i przystąpiła do wpisywania informacji, które David przekazał Juliusowi ”.

Zeznania Ruth i prośba męża powstrzymały ją od kłopoty – mimo że w rzeczywistości mogła być bardziej winna niż Ethel.

„Szczerze mówiąc, myślę, że moja żona pisała, ale nie pamiętam” – powiedział David Greenglass, który otrzymał 15 lat więzienia Jednak był on najbardziej zainteresowany ocaleniem swojej żony, nawet jeśli oznaczało to wyprzedanie siostry, mówiąc: „Moja żona jest dla mnie ważniejsza niż moja siostra”.

Dzięki zeznaniom Greenglasses i Gold, los Rosenbergów został przesądzony. Zostali skazani w 1951 roku i skazani na śmierć (według Joyce Miltona i Ronalda Radosha The Rosenberg File, Cohn przyznał później, że zalecił Kaufmanowi nałożenie kary śmierci).

Wyrok był powszechnie potępiany, a zaangażowani nawet podjął kroki, aby tego uniknąć – ale bezskutecznie.

Greenglass napisał do prezydenta Eisenhowera list w 1953 r., prosząc o złagodzenie wyroków Rosenbergów, chociaż to nie zadziałało. W międzyczasie sędzia Kaufman był również zdecydowany:

„Uważam wasze zbrodnie za gorsze niż morderstwo. Wierzę, że wasz sposób postępowania przy oddawaniu w ręce Rosjan Bomba atomowa na wiele lat wcześniej, zanim nasi najlepsi naukowcy przewidzieli, że Rosja doprowadzi bombę do perfekcji, już spowodowała, moim zdaniem, komunistyczną agresję w Korei, w wyniku której liczba ofiar przekroczyła pięćdziesiąt tysięcy i kto wie, ile milionów więcej niewinnych ludzi może zapłacić cenę twoja zdrada. ”

Po dwóch latach w celi śmierci Julius i Ethel Rosenberg zostali straceni w więzieniu Sing Sing w Ossining w stanie Nowy Jork 19 czerwca 1953 r. .

Dziedzictwo sprawy Rosenberga

Wikimedia Commons David Greenglass ostatecznie odbył dziewięć z 15 lat więzienia. później przyznał, że Roy Cohn naciskał na niego, aby oskarżył swoją siostrę.

Zarówno przed, jak i po tym, egzekucja była bardzo kontrowersyjna. w procesie, nawet J. Edgar Hoover sprzeciwiał się egzekucji Ethel Rosenberg, wierząc, że odbije się to źle na FBI. Większość amerykańskich gazet uważała, że to sprawiedliwa kara, podczas gdy europejskie publikacje i obywatele generalnie tego nie robili.

Niezależnie od sprawiedliwego wyroku, kwestia ich winy również pozostawała niejasna przez dziesięciolecia. W końcu nowe dowody zaczęły wychodzić na jaw już pół wieku po fakcie.

Dokumenty z projektu Venona z lat czterdziestych amerykańskiej Służby Wywiadu Sygnałowego, mające na celu zebranie i rozszyfrowanie sowieckich wiadomości, były Nie odtajniono do 1995 roku. Ostatecznie udowodnili, że Julius Rosenberg był rzeczywiście szpiegiem (jego kryptonim brzmiał „LIBERAL”).

Bettmann / CORBIS / Getty Images Demonstratorzy na Penn Station w Nowym Jorku przygotowują się do podróży do Waszyngtonu, aby pomaszerować przeciwko wyrokowi śmierci wydanemu przez Rosenberga 18 czerwca 1953 r.

W 2008 roku 43 z 46 transkrypcji zeznań świadków zostało Pokazały one całkowitą sprzeczność między zeznaniami Greenglassa przed wielką ławą przysięgłych i podczas procesu.

Wywiad z New York Times z tego samego roku wykazał, że Sobell przyznał, że on i Rosenberg przekazali informacje Sowietom w ma nadzieję, że pomoże im to w walce z nazistami.

Dan Jacino / NY Daily Nowość s Archive / Getty Images Rose Clinton dołącza do syna Michaela Meerepola, Juliusa i Ethel Rosenbergów, protestując przeciwko egzekucji Ethel Rosenberg. 1977.

Tymczasem Michael i Robert Meeropol (z domu Rosenberg) do dziś utrzymują niewinność swojej matki.Rodzeństwo stworzyło internetową petycję, aby ją uniewinnić, chociaż przyznają, że dokumenty Venona dowodzą winy ich ojca.

„Kłamstwa Greenglasses były konieczne, aby uzyskać wyrok skazujący Ethel” – powiedzieli. „K.G.B. nie podał jej pseudonimu i najwyraźniej nie uważał jej za szpiega, a strategia prokuratury polegała na użyciu Ethel, aby zmusić męża do zeznań ”.

Czy to było sprawiedliwe, czy nie, Julius i Ethel Rosenberg byli jedynymi amerykańskimi cywilami, którzy zostali straceni za przestępstwa szpiegowskie podczas całej zimnej wojny.

Po zapoznaniu się z procesem i egzekucją Juliusa i Ethel Rosenbergów, przeczytaj o Lawendowej Scare, rządowej czystka antygejowska. Następnie poznaj pięciu najbardziej niesławnych amerykańskich szpiegów.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *