David McCallum (Polski)

W 1951 roku McCallum został zastępcą kierownika sceny w Glyndebourne Opera Company. Karierę aktorską rozpoczął jako chłopięcy głos dla radia BBC w 1947 roku, a od późnych lat pięćdziesiątych zaczął brać udział w brytyjskich filmach. Jego pierwszą rolą aktorską był Whom the Gods Love, Die Young grający skazanego na zagładę króla. Fotografia McCalluma z motywem Jamesa Deana zwróciła uwagę Rank Organization, która podpisała go w 1956 r. Jednak w wywiadzie dla Alana Titchmarsha z 3 listopada 2010 r. McCallum stwierdził, że faktycznie trzymał swoją kartę kapitałową od 1946 r.

Wczesne role obejmowały młodocianego przestępcę w Violent Playground (1957), wyjętego spod prawa w Robbery Under Arms (1957) i jako młodszy radiooperator RMS Titanic Harold Bride w A Night to Remember (1958). Jego pierwszym amerykańskim filmem był Freud: The Secret Passion (1962), wyreżyserowany przez Johna Hustona, po którym wkrótce zagrał rolę w filmie Petera Ustinova Billy Budd. McCallum zagrał porucznika Erica Ashley-Pitta (znanego również jako „Dispersal”) w The Great Escape, wydany w 1963 roku. Wcielił się w rolę Judasza Iskarioty w The Greatest Story Ever Told z 1965 roku. Inne role telewizyjne obejmowały dwa występy w The Outer Limits i gościnny występ w Perry Mason w 1964 roku jako oskarżony Phillipe Bertain w „Sprawie pięćdziesięciu milionów Francuzów”.

Człowiek z UNCLEEdit

Człowiek z UNCLE, zamierzał jako pojazd dla Roberta Vaughna, uczynił z McCalluma symbol seksu, a jego blond fryzura w stylu Beatlesów stanowi modny kontrast z czystym wyglądem Vaughna. Rola McCalluma jako tajemniczej rosyjskiej agentki Illyi Kuryakin została pierwotnie pomyślana jako peryferyjna jeden. McCallum skorzystał jednak z okazji, aby skonstruować złożoną postać, której atrakcyjność opierała się w dużej mierze na tym, co w nim było niejasne i tajemnicze. Popularność Kuryakina wśród publiczności oraz chemia ekranowa Vaughna i McCalluma szybko została zauważona przez producentów, a McCallum został podniesiony do statusu gwiazdy.

Chociaż program był emitowany na szczycie zimnej wojny rosyjskie alter ego McCalluma stało się fenomenem popkultury. Aktor został zasypany listami od fanów, a szał podobny do Beatlesów towarzyszył mu wszędzie, gdzie się udał. Grając Kuryakina, McCallum otrzymał więcej listów od fanów niż jakikolwiek inny aktor w historii Metro-Goldwyn-Mayer, w tym tak popularne gwiazdy MGM, jak Clark Gable i Elvis Presley. Kult bohaterów doprowadził nawet do nagrania „Love Ya, Illya”, w wykonaniu Almy Cogan pod pseudonimem Angela and the Fans, który był pirackim przebojem radiowym w Wielkiej Brytanii w 1966 roku. Argentyńska grupa rockowo-rapowa z lat 90. nadała sobie imię Illya Kuryaki i Valderramas na cześć postaci The Man From UNCLE.

McCallum otrzymał dwie nominacje do nagrody Emmy w ciągu czterech lat serialu (1964–68) za rolę intelektualnego i introwertyka tajnego agenta.

McCallum i Vaughn powtórzyli swoje role Kuryakin i Solo w filmie telewizyjnym z 1983 roku, Return of the Man from UNCLE. W 1986 McCallum ponownie spotkał się z Robertem Vaughnem w odcinku The A-Team zatytułowanym „The Say UNCLE Affair”, wraz z „tytułami rozdziałów”, słowem „ romans ”w tytule, fraza„ Open Channel D ”i podobne przejścia scen.

W wywiadzie dla retrospektywnego programu telewizyjnego McCallum opowiedział o wizycie w Białym Domu, podczas której, gdy był eskortowany na spotkanie z prezydentem USA, agent Secret Service powiedział mu: „Jesteś” powodem, dla którego dostałem tej pracy. ”

Po The Man from UNCLEEdit

McCallum nigdy nie powtórzył popularnego sukcesu, jaki odniósł jako Kuryakin aż do NCIS, chociaż stał się twarzą znaną w brytyjskiej telewizji w takich programach jak Colditz (1972–74), Porwany (1978) i serial science-fiction ITV Sapphire & Steel (1979–82) z Joanną Lumley. W 1975 roku zagrał tytułowego bohatera w krótko trwającej amerykańskiej wersji The Invisible Man.

McCallum pojawił się na scenie w Australii w Run for Your Wife (1987–88), a produkcja odbyła tournee po kraju. Pozostałymi członkami obsady byli Jack Smethurst, Eric Sykes i Katy Manning.

McCallum grał drugoplanowe role w wielu filmach fabularnych, chociaż zagrał tytułową rolę w thrillerze z 1968 roku Sol Madrid.

McCallum wystąpił z Dianą Rigg w miniserialu telewizyjnym Mother Love z 1989 roku. W 1991 i 1992 McCallum grał hazardzistę Johna Graya, jednego z głównych bohaterów serialu Trainer, brytyjski podwójny agent w odcinku Murder, She Wrote z 1989 r., W latach 90. McCallum wystąpił gościnnie w dwóch amerykańskich serialach telewizyjnych. .W pierwszym sezonie seaQuest DSV pojawił się jako funkcjonariusz organów ścigania Frank Cobb z fikcyjnego Broken Ridge w Konfederacji Australijskiej, podwodnego obozu górniczego u wybrzeży Australii przy Wielkiej Rafie Koralowej; zagrał także gościnnie w jednym z odcinków Babylon 5.

W 1994 roku McCallum opowiadał o uznanych dokumentach Titanic: The Complete Story for A & E Sieci. To był drugi projekt o Titanicu, nad którym pracował: pierwszym był film A Night to Remember z 1958 roku, w którym odegrał niewielką rolę.

W tym samym roku McCallum prowadził i opowiadał Specjalny program telewizyjny Ancient Prophecies. Ten dodatek, po którym wkrótce potem pojawiły się trzy inne, opowiadał o ludziach i miejscach historycznie związanych z przepowiadaniem końca świata i początków nowych epok dla ludzkości.

NCISEdit

Od 2003 McCallum występuje w telewizji CBS serial NCIS jako dr Donald „Ducky” Mallard, główny lekarz sądowy zespołu i jedna z najpopularniejszych postaci serialu. W odcinku 13 sezonu 2 „The Meat Puzzle” agent specjalny NCIS Caitlin Todd (Sasha Alexander) pyta agenta specjalnego Leroy Jethro Gibbsa (Mark Harmon): „Jak wyglądał Ducky, gdy był młodszy?” a Gibbs odpowiada, „Illya Kuryakin”.

Zgodnie z zakulisowym filmem na DVD sezonu 1 NCIS w 2006 roku, McCallum stał się ekspertem w dziedzinie medycyny sądowej, aby grać w Mallarda, w tym uczestniczyć w kongresach lekarzy sądowych. W filmie fabularnym Donald P. Bellisario mówi, że wiedza McCalluma stała się tak ogromna, że w czasie wywiadu rozważał uczynienie go doradcą technicznym w serialu.

McCallum pojawił się na 21. corocznej edycji Jamesa. Earl Ash Lecture, który odbył się 19 maja 2005 r. W Armed Forces Institute of Pathology, wieczór dla uczczenia amerykańskich członków służby. Jego wykład „Reel to Real Forensics”, prowadzony przez Cmdr. Craig T. Mallak, lekarz sądowy sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, przedstawił prezentację porównującą rzeczywistą pracę personelu egzaminatorów sił zbrojnych z pracą fikcyjnych badaczy marynarki wojennej pojawiających się w NCIS.

Pod koniec kwietnia 2012 r. ogłoszono, że McCallum osiągnął porozumienie w sprawie przedłużenia o dwa lata kontraktu z CBS-TV. Posunięcie to oznaczało, że po ukończeniu osiemdziesiątych urodzin pozostanie stałym bywalcem NCIS. W maju 2014 roku podpisał kolejny dwuletni kontrakt. Od tego czasu podpisał rozszerzenia w 2016 r., Rozpoczynając ograniczony harmonogram w 2017 r. I odnawiając to samo na sezony 15, 16 & 17 – każdy z osobna.

MusicEdit

McCallum nie śpiewał na tych płytach, tak jak robiło to wiele gwiazd telewizyjnych lat 60., gdy zaoferowano im kontrakty nagraniowe. Jako klasycznie wykształcony muzyk wymyślił połączenie oboju, rożka angielskiego i instrumentów smyczkowych z gitarą i perkusją, a także przedstawił instrumentalne interpretacje hitów dnia. Oficjalnym aranżerem albumów był H. B. Barnum. Jednak McCallum dyrygował i wniósł kilka własnych kompozycji na czterech płytach długogrających. Pierwsze dwa, Music … A Part of Me i Music … A Bit More of Me, zostały wydane razem na płycie CD przez wytwórnię Zonophone. Na Open Channel D McCallum zaśpiewał w pierwszych czterech utworach: „Communication”, „House on Breckenridge Lane”, „In the Garden, Under the Tree” (piosenka przewodnia z filmu Three Bites of the Apple) i „My Karuzela”. Ścieżki muzyczne są takie same, jak na płycie Zonophone CD. Ta płyta została wydana przez wytwórnię Rev-Ola. Singiel „Communication” osiągnął 32. miejsce na brytyjskiej liście singli w kwietniu 1966 roku.

In the Man from U.N.C.L.E. odcinku „The Discotheque Affair”, McCallum gra na kontrabasie jako członek zespołu w nocnym klubie. Grał także na gitarze i śpiewał własną kompozycję „Trouble” z Nancy Sinatra w „The Take Me to Your Leader Affair” oraz grał na kilku instrumentach w „The Off-Broadway Affair”.

FictionEdit

W 2016 roku McCallum opublikował powieść kryminalną zatytułowaną Once a Crooked Man. Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku i Londynie i koncentruje się na młodym aktorze, który próbuje udaremnić morderstwo. McCallum stwierdził, że druga powieść jest w toku.