Kolos z Rodos, jeden z siedmiu cudów starożytnego świata, był ogromnym posągiem męskiej postaci zbudowanym około 280 roku p.n.e. i wzniesiony na greckiej wyspie Rodos. Wiele z tego pomnika pozostaje owiane tajemnicą, ponieważ został zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 226 roku p.n.e. Jednak starożytne relacje mówią, że Kolos z Rodos został stworzony na cześć boga słońca Heliosa i dla upamiętnienia skutecznej obrony wyspy przez Rodian przed oblężeniem prowadzonym przez macedońskiego przywódcę Demetriusa Poliorcetesa w 305 roku p.n.e. Legenda głosi, że mieszkańcy Rodos sprzedali sprzęt pozostawiony przez Macedończyków, aby sfinansować stworzenie posągu.
Zaprojektowany przez greckiego rzeźbiarza Charesa z Lindos, Kolos z Rodos miał podobno około 110 stóp wysokości na szczycie Platforma o długości 50 stóp. Dla porównania, Wielka Piramida w Gizie, jedyny starożytny cud świata, który wciąż przetrwał, początkowo wznosił się na około 481 stóp po jej ukończeniu, prawdopodobnie gdzieś między 2560 rokiem p.n.e. i 2540 pne Kolejny cud starożytnego świata, Posąg Zeusa w Olimpii, wyprodukowany w połowie V wieku pne, miał około 40 stóp wysokości.
Dziś do najwyższych posągów świata należy Budda Świątyni Wiosennej Chin, który ma 354 stopy na szczycie 66-metrowego tronu lotosu (który sam znajduje się na 82-metrowym budynku) i birmańskiego Buddy Laykyun Setkyar, który ma 381 stóp wysokości z 44-stopową podstawą; obie konstrukcje zostały ukończone na początku XXI wieku.
W 2008 roku urzędnicy rządowi na Rodos ogłosili, że plany są w „fazie projektowania” nowego Kolosa; zamiast być repliką, ma on nabierać kształtu jako największa świetlna rzeźba na świecie.