Czy słyszałeś kiedyś, jak ktoś mówił, że ktoś ma głowę schowaną w piasku? Czy mają na myśli, że inna osoba dosłownie zakopała głowę w dziurze w ziemi i zasypała ją piaskiem? Oczywiście, że nie!
O czym oni wtedy mówią? Kiedy ludzie mówią, że ktoś ma głowę schowaną w piasku, twierdzą, że osoba ta ignoruje oczywiste fakty lub odmawia przyjęcia porady, mając nadzieję, że po prostu zaprzeczanie istnieniu problemu sprawi, że zniknie.
Uważa się, że ta popularna metafora wywodzi się z obserwacji strusi, które wydają się chować głowy w piasek, aby uniknąć drapieżników. Niektórzy uważają, że takie zachowanie wynika z faktu, że strusie są tak głupie, że wierzą, iż zakopanie głowy uczyni je niewidzialnymi dla drapieżników. Innymi słowy, jeśli nie widzą drapieżników, to drapieżniki ich nie widzą.
Jednak eksperci od zwierząt powiedzą ci, że przekonanie, że strusie chowają głowy w piasek, aby uniknąć drapieżniki to nic innego jak mit. Przecież gdyby struś chował głowę w piasku, wkrótce umarłby z uduszenia. Biorąc jednak pod uwagę to, co wiemy o strusiach, łatwo jest zobaczyć, jak powstał ten mit.
Strusie są największymi i najcięższymi żyjącymi ptakami na świecie. Pomimo, że mają od siedmiu do dziewięciu stóp wzrostu i ważą tak samo jak ważące nawet 350 funtów, ptaki te mają stosunkowo małe głowy. Podczas gniazdowania kopią płytkie dziury w ziemi, aby wykorzystać je jako gniazda dla swoich jaj. Używają dziobów do obracania jaj kilka razy dziennie. Z daleka strus do dziury, aby obrócić jajko, może z łatwością wyglądać, jakby chowało głowę w piasek!
Ten mit mógł również powstać z kilku innych zachowań strusia. Na przykład, kiedy strusie jedzą rośliny leżące na ziemi, mogą z łatwością wyglądać, jakby „zakopały głowę w piasku, zwłaszcza z dużej odległości. Podobnie strusie często kładą się płasko na ziemi, gdy czują się zagrożone. Z daleka, wszystko, co widać, to ich duże ciało, co skłania niektórych do myślenia, że reszta może zostać pogrzebana.
Strusie są bardzo interesującymi ptakami, mimo że mają zły rap. Pochodzące z Afryki, mają tendencję do wędrowania po sawannach i obszarach pustynnych, pasąc się na roślinach obok żyraf i zebr. Struś był kiedyś nazywany „wielbłądzim ptakiem” ze względu na długą szyję, duże oczy, długie rzęsy i wyjątkowy chód. Podobnie jak wielbłądy, strusie również tolerują wysokie temperatury i spędzają wiele dni bez wody.
Strusie nie potrafią latać, mimo że są ptakami. Ich ciała są po prostu zbyt duże, aby umożliwić im lot. Mogą jednak biegać jak wiatr! Ich długie, potężne nogi mogą utrzymywać stałą prędkość ponad 30 mil na godzinę, z krótkimi seriami do 43 mil na godzinę. Ich skrzydła, choć bezużyteczne do lotu, pomagają im utrzymać równowagę podczas biegu .