Przewlekły ból pleców jest spowodowany problemem anatomicznym. Problem anatomiczny może się znacznie pogorszyć u pacjenta podatnego na problemy z depresją i lękiem.
W badaniach opublikowanych w czasopiśmie medycznym Spine (1) międzynarodowe badanie przeprowadzone przez University of Sydney wykazało istotny związek między przewlekłym bólem krzyża a zwiększonym ryzykiem depresji i / lub lęku. Nie jest jednak jasne, czy ból pleców spowodował objawy lęku i depresji, czy też depresja i lęk spowodowały objawy bólu pleców. Więc co było pierwsze? Sugerują, że niezależnie od tego, który z nich był pierwszy, w połączeniu, lęk, depresja i ból pleców działały na siebie nawzajem i powodowały przyspieszone nasilenie objawów.
Jest to zgodne z niedawnym badaniem (2), które wykazało, że objawy depresji i somatyzacji (objawy są gorsze niż powinny być fizycznie) były powszechne wśród pacjentów z bólem krzyża. Niepełnosprawność funkcjonalna była również wyższa u pacjentów.
Badania: Pacjenci cierpiący na bóle pleców związane z depresją powinni unikać środków przeciwbólowych i NIE powinni być zalecani do operacji kręgosłupa
Jak pokazują te badania, depresja i lęk i ich związek z bólem pleców mogą być skomplikowanym tematem dla pracowników służby zdrowia. Na czym zatem skupia się leczenie? Druga grupa badaczy z University of Sydney opublikowała swoje ustalenia (3), że pracownicy służby zdrowia powinni zwracać uwagę na przyszłe epizody bólu pleców u pacjentów z depresją:
- „Osoby z objawami depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia w przyszłości epizodu bólu krzyża, przy czym ryzyko jest większe u pacjentów z cięższymi poziomami depresji ”.
Jak wiemy, przewlekły ból pleców pod opieką zachowawczą może oznaczać stosowanie leków przeciwbólowych tak długo, jak to możliwe, do czasu, gdy operacja będzie zalecana, ponieważ leki przeciwbólowe nie są już skuteczne.
Badacze pytają: „czy środki przeciwbólowe są skuteczne u pacjentów z depresją i lękiem . ”
Dalszym uzupełnieniem tych badań jest badanie przeprowadzone przez Brigham and Womens Hospital i Harvard Medical School (4), które kwestionuje, czy opioidowe środki przeciwbólowe są skuteczne u pacjentów z depresją i lękiem. W tym przypadku naukowcy stwierdzili, że u pacjentów z przewlekłym bólem lędźwiowego współwystępowania psychiatrycznego (w szczególności wysokiego poziomu depresji i lęku) były istotnym predyktorem słabych wyników leczenia opioidami w porównaniu z pacjentami z przewlekłym bólem krzyża z niskim stopniem depresji i lęku % mniejszą poprawę bólu, zwiększone skutki uboczne i 75% więcej przypadków nadużywania opioidów.
W badaniu opublikowanym w międzynarodowym czasopiśmie rehabilitacji lekarze dokonali tych obserwacji. (5)
Oto co powiedzieli:
- Objawy depresji są bardzo częste u pacjentów z przewlekłym bólem.
- Badania wykazały, że 30-80% pacjentów z niektórymi objawami depresji i 20% pacjentów spełnia kryteria prawdziwego dużego zaburzenia depresyjnego.
- Istnieje coraz więcej dowodów na to, że Strach przed bólem, wraz ze strachem przed zranieniem lub krzywdą, są głównymi wpływami. Zwracają uwagę, że często występują „żółte flagi” wskazujące na różne psychospołeczne czynniki prognostyczne rozwoju niepełnosprawności po wystąpieniu bólu mięśniowo-szkieletowego.
- Ponadto depresja i zaburzenia psychosomatyczne są częste w pacjenci otrzymujący multidyscyplinarne programy przeciwbólowe.
- Dlatego przy istnieniu tych czynników ryzyka interwencja chirurgiczna nie jest zalecana ze względu na zwiększoną częstość występowania bólu pooperacyjnego i problemów przewlekłych.
Operacja kręgosłupa u pacjentów z przewlekłym bólem krzyża po multidyscyplinarnym programie leczenia bólu, w tym terapii poznawczo-behawioralnej, nie może być zalecana ze względu na jej wątpliwy sukces.
W czasopiśmie Nature – lekarze napisali: „W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpiła zmiana paradygmatu w naszym rozumieniu przewlekłego bólu krzyża. Obecnie ten stan jest akceptowany jako zjawisko biopsychospołeczne, w którym uraz anatomiczny współgra z czynnikami psychospołecznymi.
Znaczny postęp w odkrywaniu prawdziwego źródła bólu pacjenta i gwałtowny wzrost związanych z tym kosztów opieki zdrowotnej nie przełożyło się na zmniejszenie częstości występowania przewlekłego bólu krzyża lub rozwój terapii o znacznie zwiększonej skuteczności i bezpieczeństwie.
Zawsze należy stosować klasyczne interwencje medyczno-techniczne (chirurgia i wsp.) w przypadku przewlekłego bólu krzyża w szerszych ramach terapeutycznych obejmujących strategie fizyczne, psychospołeczne i behawioralne, i muszą odnosić się do dobrostanu pacjenta w kontekście holistycznym. „7
Leki przeciwdepresyjne na ból pleców?
Niedawno naukowcy z Harvard Medical School i Beth Israel Deaconess Medical Center starali się zbadać bezpieczeństwo i skuteczność opioidów (leków przeciwbólowych), niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i leków przeciwdepresyjnych stosowanych w leczeniu przewlekły ból krzyża.
Oprócz oceny skuteczności tych leków, ocenili również, czy niektórzy ludzie lepiej reagują na leczenie farmakologiczne.
Naukowcy przyznali, że leki są podstawą leczenia bólu krzyża, ale nie ma pewności co do optymalnego stosowania powszechnie przepisywanych leków, takich jak opioidy, leki przeciwdepresyjne i NLPZ.
Po przeanalizowaniu literatury medycznej doszli do następujących wniosków:
1. Opioidy i NLPZ są skuteczne w przypadku przewlekłego bólu krzyża, podczas gdy leki przeciwdepresyjne nie przynoszą znaczących korzyści klinicznych.
2. Biorąc pod uwagę znaczny odsetek skutków ubocznych związanych z opioidami i brak przekonującej przewagi nad NLPZ, opioidy nie są zalecane w leczeniu przewlekłego bólu krzyża.
Oto ich zalecenia:
1: NLPZ powinny być brane pod uwagę w leczeniu przewlekłego bólu krzyża. Istnieją dowody wskazujące na korzystną skuteczność, ale także znaczące skutki uboczne, które mogą mieć znaczące konsekwencje kliniczne.
2: Opioidy można rozważyć w leczeniu przewlekłego bólu krzyża, ale należy ich unikać, jeśli to możliwe. Istnieją dowody wskazujące na korzystną skuteczność w porównaniu z placebo, podobną skuteczność w porównaniu z NLPZ i przy znacznych skutkach ubocznych, w tym zmniejszającej się skuteczności związanej z przyzwyczajeniem przy długotrwałym stosowaniu.
3: Leki przeciwdepresyjne nie powinny być rutynowo stosowane w leczenie przewlekłego bólu krzyża. Istnieją dowody, że nie są one bardziej skuteczne niż placebo w odniesieniu do bólu, stanu funkcjonalnego lub depresji.
I dochodzą do wniosku, że na podstawie hipotezy, że przewlekły ból krzyża jest objawem odzwierciedlającym heterogenną grupę zaburzeń, kategoryzacja określonych podgrup pacjentów może być pomocna w kierowaniu przyszłym procesem podejmowania decyzji dotyczących leczenia.7
Czytając ten artykuł, w zasadzie widzimy wiele sprzeczności. Używaj NLPZ, ale tylko w razie potrzeby, ponieważ skutki uboczne są świetne. Opioidy i środki przeciwbólowe: rozważ je, ale w rzeczywistości unikaj ich, jeśli możesz. Jedyną rzeczą, która nie jest sprzeczna, są leki przeciwdepresyjne – nie stosuj ich.
Rola lęku w przewlekłym bólu
Lęk jest częstym produktem ubocznym przewlekłego bólu, a nowe badania sugerują, że pacjenci radzenie sobie z przewlekłym bólem należy ocenić pod kątem zaburzeń lękowych.8 Badacze ocenili 250 pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego przewlekłym bólem stawów lub pleców, w przypadku którego leki przeciwbólowe nie pomagały. Testowali pod kątem następujących warunków:
- uogólniony niepokój charakteryzujący się ciągłym zmartwieniem;
- panika lub nagłe, powtarzające się ataki strachu;
- społeczne lęk, charakteryzujący się przytłaczającym lękiem w codziennych interakcjach społecznych;
- stres pourazowy lub powtarzające się poczucie zagrożenia po stresującym wydarzeniu;
- zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, charakteryzujące się powtarzającymi się myślami lub rytuały, które przeszkadzają w życiu codziennym.
Oceniali również kwestie związane ze zdrowiem, związane z jakością życia, tj. zmęczenie, nawyki snu i wydajność pracy. Wyniki pokazały, że 45% pacjentów uzyskało pozytywny wynik co najmniej jednego lub więcej z tych powszechnych zaburzeń lękowych. Wiele z nich występowało w połączeniu z depresją. Pacjenci z zaburzeniami lękowymi również wykazywali większy ból i gorszą jakość życia.
Usuwanie przyczyny przewlekłego bólu
W wielu z tych przypadków naukowcy wskazali, że pacjenci niekoniecznie muszą potrzebują leczenia lęku, ponieważ mogą mieć tylko objawy związane z zaburzeniem, chociaż przewidywali, że jeden na pięciu pacjentów może mieć zaburzenie lękowe.
Te badania pokazują, że źródłem lęku jest przewlekły ból .
Standardowe leczenie leków przeciwbólowych nie działało, więc jasne jest, że skuteczne leczenie przewlekłego bólu jest uzasadnione. Proloterapia to metoda leczenia przewlekłego bólu stawów i pleców, atakująca źródło bólu, jakim jest uraz więzadeł i ścięgien lub zwiotczenie. Pacjenci, którzy zdecydują się na Proloterapię, nie muszą już borykać się z bólem ani związanymi z nim produktami ubocznymi. Znajdują trwałe lekarstwo, eliminując lęk, depresję, zmęczenie, bezsenność i zmniejszoną produktywność, które towarzyszą przewlekłemu bólowi.
Cytując nasze własne opublikowane badania na temat bólu krzyża, obserwowaliśmy 145 pacjentów, którzy cierpieli na ból pleców średnio prawie pięć lat. Przeanalizowaliśmy nie tylko fizyczny aspekt proloterapii, ale także psychiczny aspekt leczenia.W naszym badaniu 55 pacjentów zostało poinformowanych przez lekarza (lekarzy), że nie ma innych możliwości leczenia ich bólu, a podgrupa 26 pacjentów została poinformowana przez lekarza (-ów), że operacja jest ich jedyną opcją. Wyniki proloterapii bólu krzyża u tych 145 pacjentów były niezwykłe:
- Poziom bólu zmniejszył się z 5,6 do 2,7 po proloterapii;
- 89% doświadczyło ponad 50% bólu ulga dzięki proloterapii;
- Ponad 80% wykazało poprawę zdolności chodzenia i ćwiczeń, niepokoju, depresji i ogólnej niepełnosprawności;
- 75% procent było w stanie całkowicie zaprzestać przyjmowania leków przeciwbólowych.10
Ból pleców – leczenie całego pacjenta
Zawsze ważne jest, aby zdawać sobie sprawę ze znaczenia lęku, depresji i ogólnej niepełnosprawności pacjenta jako człowieka i nie leczyć ich jako „kręgosłup”. Naukowcy z Journal of Orthopaedic Science przyjrzeli się również tym czynnikom, próbując przewidzieć, którzy pacjenci z bólem lędźwiowym pleców będą „upośledzeni” przez ból.
Badacze w Journal of Ortopedia przyjrzał się także tym czynnikom, próbując przewidzieć, którzy pacjenci z bólem lędźwiowym pleców będą „upośledzeni” przez ból.
Oto co powiedzieli: „Przepuklina krążka lędźwiowego może wpływać na codzienne czynności pacjentów i interakcje społeczne; jednak nie znaleziono modeli predykcyjnych niepełnosprawności dla pacjentów z przepukliną krążka międzykręgowego ”.
Poszukiwali więc aspektów jakości życia, które pozwoliłyby przewidzieć„ niepełnosprawność ”u tych pacjentów: stwierdzili, że to„ Najbardziej wpływowym czynnikiem wpływającym na poziom niepełnosprawności był poziom bólu, następnie poziom zmęczenia i poziom depresji.
Bezpośredni wpływ na poziom depresji miał poziom zmęczenia i poziom bólu. Bezpośredni wpływ na poziom zmęczenia miał poziom bólu, a na poziom bólu bezpośrednio wpływ miał wiek i poprzednia operacja. 11
Ból krzyża: jakość życia
W artykule opublikowanym w czasopiśmie medycznym Pain Medicine, nie jest zaskoczeniem, że gdy ból krzyża nie ustąpił, pacjenci mieli katastrofalne myśli, stan niepokój, złość i objawy depresji. Przeważnie dużo złości, zwłaszcza po nieudanej operacji kręgosłupa.12
To wyzwanie, przed którym stoi wielu lekarzy proloterapii. Pacjent, który zgłasza się do lekarza Proloterapii, może przejawiać objawy złości, depresji, zmęczenia i wyczerpania z powodu bólu. Lekarz proloterapii nie był pierwszym wyborem, ale piątym, szóstym, siódmym wyborem i dopiero po nieudanym pułku środków przeciwbólowych, znieczulenia zewnątrzoponowego, spiralnych bólach pleców i niespełnionych oczekiwaniach chirurgicznych. Ci pacjenci są oczywiście bardzo sceptyczni wobec zawodu lekarza na wszystkich poziomach.
Czy Proloterapia może wyleczyć wszystkich tych pacjentów? Nie. Jeśli źródłem bólu nie jest osłabienie i niestabilność więzadeł i ścięgien, należy natychmiast omówić z pacjentem realistyczne cele proloterapii. Czy proloterapia może pomóc wielu z tych pacjentów? Z naszego doświadczenia wynika, że TAK!
Potwierdzają to inne niezależne badania dotyczące proloterapii, które wykazały, że ból i niepełnosprawność uległy znacznej poprawie po leczeniu proloterapią.13
Skuteczne leczenie przewlekłego bólu krzyża jest skuteczne leczenie depresji i lęku
Ciekawą informacją jest to, że badacze stwierdzili, że ból krzyża jest objawem odzwierciedlającym heterogenną grupę zaburzeń. Innymi słowy, ból pleców nie jest uproszczeniem w przypadku jednej diagnozy.
Możesz zdiagnozować przepuklinę dysku, ale ból może być spowodowany uszkodzeniem więzadeł. Możesz zostać zdiagnozowany ze zwężeniem kręgosłupa, ale to może nie być przyczyną bólu. Jest to zgodne z filozofią wielu lekarzy Proloterapii, którzy praktykują kompleksową Proloterapię. Naszym zdaniem proloterapia to nie jeden zastrzyk jednego składnika w jedno miejsce. Ból pleców jest rozlany i jako taki należy go leczyć wieloma zastrzykami w różnych miejscach.14,15
Jeśli masz pytania dotyczące bólu pleców, poproś o pomoc i informacje od naszego personelu medycznego.
1: Fernandez M, Colodro-Conde L, Hartvigsen J, Ferreira ML, Refshauge KM, Pinheiro MB, Ordoñana JR, Ferreira PH. Przewlekły ból krzyża i ryzyko depresji lub objawów lękowych: spostrzeżenia z podłużnego badania bliźniąt. Kręgosłup J.2017 4 marca pii: S1529-9430 (17) 30076-1. doi: 10.1016 / j.spinee.2017.02.009.
2. Bener A, Dafeeah EE, Salem MO. Determinanty objawów depresji i somatyzacji u pacjentów z bólem krzyża i ich leczenie: globalne obciążenie chorobami. J Pak Med Assoc. Maj 2015; 65 (5): 473-9.
3. Pinheiro MB, Ferreira ML, Refshauge K, Ordoñana JR i wsp. Objawy depresji i ryzyko nowych epizodów bólu krzyża. Systematyczny przegląd i metaanaliza. Leczenie zapalenia stawów (Hoboken). 18 maja 2015 r. Google Scholar]
4 Wasan AD, Michna E, Edwards RR, Katz JN, Nedeljkovic SS, Dolman AJ, Janfaza D, Isaac Z, Jamison RN.Choroby psychiczne są prospektywnie związane ze zmniejszeniem analgezji opioidowej i zwiększonym nadużywaniem opioidów u pacjentów z przewlekłym bólem krzyża. Anestezjologia. Październik 2015; 123 (4): 861-72.
5. Pakarinen M, Tuomainen I, Koivumaa-Honkanen H, Sinikallio S, Lehto SM, Airaksinen O, Viinamäki H, Aalto T. . International Journal of Rehabilitation Research. 1 grudnia 2016; 39 (4): 291-5.
6. von der Hoeh NH, i in. Wpływ multidyscyplinarnego programu przeciwbólowego na leczenie przewlekłego bólu krzyża u pacjentów poddawanych operacji kręgosłupa i pierwotnej całkowitej alloplastyce stawu biodrowego: retrospektywne badanie kohortowe. Pacjent Saf Surg. 8 sierpnia 2014; 8:34. doi: 10.1186 / s13037-014-0034-5.
9. Kroenke K, Outcalt S i wsp. Związek między lękiem, jakością życia związaną ze zdrowiem i upośledzeniem czynnościowym u pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej z przewlekłym bólem. Psychiatria Szpitala Ogólnego. 2013.
10. Hauser RA, Hauser MA. Proloterapia dekstrozą w przypadku nierozwiązanego bólu krzyża: retrospektywne badanie serii przypadków. Journal of Prolotherapy. 2009; 1: 145-155.
11. Chen HN, Tsai YF. Model predykcyjny niepełnosprawności u pacjentów z przepukliną krążka lędźwiowego. J Orthop Sci. 24 stycznia 2013.
14. Dagenais S, Yelland MJ, Del Mar C, Schoene ML. Zastrzyki do proloterapii w przypadku przewlekłego bólu krzyża Opublikowano w Internecie: podsumowania Cochrane: 17 lutego 2010 r.
15. Hauser RA, Hauser MA. Proloterapia dekstrozą w przypadku nierozwiązanego bólu krzyża: retrospektywne badanie serii przypadków. Journal of Prolotherapy 2009; 1: 145-155