03 Czy cierpisz na lęk? Hormony mogą być przyczyną
Około 18% dorosłej populacji amerykańskiej cierpi na zaburzenia lękowe, a kobiety są ponad dwukrotnie bardziej narażone na zaburzenia nastroju (McHenry, 2013). Lęk to stan psychiczny, który może pojawić się z powodu wielu czynników sprawczych. Jednak ta duża dysproporcja między płciami nasuwa pytanie o hormony i ich związek z zaburzeniami lękowymi. Skomplikowana sieć przyczyn lęku obejmuje czynniki środowiskowe, genetykę, chemię mózgu, stosowanie lub odstawianie leków lub schorzenia. Czynniki środowiskowe, takie jak praca, rodzina, finanse, utrata ukochanej osoby lub szkoła mogą w znacznym stopniu przyczyniać się do zaburzeń lękowych. Osoby z zaburzeniami lękowymi w wywiadzie rodzinnym są również bardziej skłonne do prezentowania lęku. Efekty uboczne stosowania leków lub zaprzestania ich przyjmowania mogą wywoływać niepokój. Traumatyczne przeżycia mogą wywołać żywe epizody lęku, które wcześniej nie miałyby miejsca i mogą zmieniać strukturę mózgu u poszczególnych osób. Ostatnim obszarem, na którym koncentruje się dziś niepokój, jest brak równowagi hormonalnej. Niektóre obszary zmian hormonalnych, które mogą wywoływać niepokój, obejmują dominację estrogenu, ciążę i dysfunkcję tarczycy.
Dominacja estrogenów jest często związana z okresem okołomenopauzalnym lub zespołem napięcia przedmiesiączkowego, powodując wzrost poziomu hormonów i wyzwanie kontrolowania emocji w tym czasie. Progesteron jest niezbędny, aby zrównoważyć estrogen i powstrzymać te objawy. Wykazano, że metabolit progesteronu, allopregnanolon, jest silnym modulatorem receptorów GABA. Allopregnanolon może wpływać na neuroprzekaźniki w mózgu, głęboko wpływając na zachowania emocjonalne i lęk, dlatego określa się go mianem hormonu uspokajającego i kojącego (Nillni, 2011). W czasie ciąży hormony kobiety podnoszą się i wahają, powodując drażliwość i niepokój. Nie uwzględnia to nawet fizycznych, psychologicznych i społecznych problemów, z jakimi borykają się przyszłe matki w czasie ciąży. Lęk i strach to normalne reakcje podczas ciąży i mogą pomóc kobiecie zapewnić dziecku bezpieczeństwo przed i po porodzie. Teraz o suplementacji nie ma mowy, ale ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego tak się dzieje. Hormon tarczycy jest również odpowiedzialny za produkcję neuroprzekaźników, która jest związana z nastrojem. Ta równowaga może się pogorszyć, gdy tarczyca nie działa prawidłowo, powodując ataki paniki i zaburzenia lękowe.
Tylko dlatego, że prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń lękowych u kobiet jest dwukrotnie większe niż u mężczyzn, nie oznacza, że nie występują one u mężczyzn. W rzeczywistości mężczyźni z hipogonadyzmem wykazują znacznie wyższe zaburzenia depresyjne i lękowe w porównaniu z mężczyznami z normalnym poziomem fizjologicznym (McHenry, 2013). Większość badań potwierdza tezę, że testosteron powoduje poprawę nastroju i inne korzystne efekty, szczególnie te o niższym niż normalnie poziomie. Chociaż badania kliniczne są bardziej ograniczone, jeśli chodzi o terapię testosteronem u kobiet i jego działanie przeciwlękowe, można znaleźć podobną pozytywną reakcję jak u mężczyzn.
Lęk to termin ogólny, który może mieć wiele osób. W żadnym wypadku nie oznacza to, że musisz żyć z tym zaburzeniem, a nawet je tolerować. Mając na uwadze możliwe czynniki wywołujące lęk, należy omówić z lekarzem zaburzenia równowagi hormonalnej, zwłaszcza jeśli inne objawy się utrzymują. Zwykle niepokój nie jest jedynym objawem występującym u osób z równowagą hormonalną, więc posłuchaj, co mówi Ci organizm i rozpocznij zmianę już dziś, wykonując testy.