Robert Green z Londynu złapał tę wspaniałą energię słoneczną halo 12 sierpnia 2017 roku z Suðuroy na Wyspach Owczych. Jego córka Mia stoi pod spodem!
Każdego roku otrzymujemy wiele wiadomości od ludzi, którzy właśnie zauważyli duży pierścień lub krąg światła wokół słońca lub księżyca. Naukowcy nazywają je aureolami 22 stopni. Dlaczego? Ponieważ pierścień ma promień około 22 stopni wokół słońca lub księżyca.
Ludzie zawsze pytają, co powoduje te gigantyczne pierścienie?
Stara pogoda mówi: pierścień wokół księżyca oznacza wkrótce deszcz. To powiedzenie jest prawdą, ponieważ wysokie chmury pierzaste często poprzedzają burzę. Zauważ, że na tych zdjęciach niebo wygląda na dość czyste. W końcu możesz zobaczyć słońce lub księżyc. A jednak aureole są oznaką wysokich, cienkich chmur pierzastych dryfujących 20 000 stóp lub więcej nad naszymi głowami.
Pomóż EarthSky dalej działać! Przekaż, co możesz, na naszą coroczną kampanię finansowania społecznościowego.
Eliot Herman napisał 5 maja , 2018: „Pokazuje zmianę, która nastąpiła w ciągu 7 minut, gdy pojawiło się halo księżycowe. Następnie utrzymywało się przez około 40 minut i znikało wraz z rosnącymi chmurami. Chociaż wydaje się, że halo tworzy się z dziwnego kształtu, w rzeczywistości jest oświetlone krawędź chmur tuż przed utworzeniem halo, gdy chmury dryfowały przed księżycem. Ale ma fajną iluzję halo o dziwnym kształcie, a następnie staje się okrągłe. ”
Te chmury zawierają miliony maleńkich kryształków lodu. Aureole, które widzisz, są spowodowane zarówno załamaniem, jak i rozszczepieniem światła, a także odbiciem lub błyskami światła od tych kryształków lodu. Kryształy muszą być zorientowane i ustawione tak, jak oka, aby pojawiła się aureola.
Dlatego, podobnie jak tęcze, aureole wokół słońca – lub księżyca – są osobiste. Każdy widzi własne, szczególne halo, utworzone przez ich własne, szczególne kryształki lodu, które różnią się od kryształków lodu tworzących aureolę osoby stojącej obok ciebie.
Sheryl R. Garrison w Idaho złapała superksiężyc 14 listopada 2016 r. Napisała: „Już wcześniej łapałam halo księżycowe, ale dzisiejszy wieczór był pierwszym, który złapałam za pomocą łuku… Łuk nie trwał długo, wystarczyło, żebym chwycił statyw”. Nawiasem mówiąc, jest to specjalny rodzaj 22-stopniowego halo księżycowego, zwanego halo ograniczonym.
Czy halo występuje częściej na dużych szerokościach, a rzadziej bliżej równika? Les Cowley z serwisu Atmospheric Optics. Powiedział:
To dobre pytanie, na które nie jest łatwo odpowiedzieć dokładnie, ponieważ nie są gromadzone statystyki częstotliwości halo, z wyjątkiem jeden lub dwa kraje europejskie o średnich szerokościach geograficznych.
Musimy rozróżnić pomiędzy (a) aureolami utworzonymi przez pył diamentowy o niskim poziomie podczas bardzo zimnej pogody i (b) aureolami utworzonymi przez kryształki lodu w wysokiej chmurze pierzastej.
Oczywiście (a) a) aureole występują tylko w regionach polarnych lub w krajach o bardzo mroźnych zimach (na przykład Kanada nie ma dużej szerokości geograficznej).
(b) Aureole mogą występować na całej planecie zimą lub latem. Ich częstotliwość zależy od częstotliwości występowania cirrusów i tego, czy w przeszłości zawierały kryształy tworzące halo. To drugie jest trudne do przewidzenia. Na przykład błagam, istnieją duże różnice w częstotliwościach halo i rodzajach aureoli nawet na 200 mil w Wielkiej Brytanii.
Aureola słoneczna i sundogs. Przechwycony na wysokości 37 000 stóp nad Bhopal w Indiach 3 października 2015 r. Zdjęcie: CB Devgun.
Jeśli zobaczysz aureolę, zwróć na to uwagę! Ponieważ światło księżyca nie jest zbyt jasne, halo księżycowe jest przeważnie bezbarwne, ale możesz zauważyć więcej czerwieni wewnątrz i bardziej niebieskiego na zewnątrz aureoli. Te kolory są bardziej widoczne w aureoli wokół słońca. Jeśli zobaczysz aureolę wokół księżyca lub słońca, zwróć uwagę, że wewnętrzna krawędź jest ostra, podczas gdy zewnętrzna krawędź jest bardziej rozproszona. Zwróć także uwagę, że niebo otaczające aureolę jest ciemniejsze niż reszta nieba.
A halo księżyca w Mandan w Północnej Dakocie autorstwa Marshalla Lippa. Luty 2015 r.
Doug Waters z New Bern w Północnej Karolinie złapał to Zdjęcie z 4 lutego 2015 r. Napisał: „Wysokie chmury pierzaste z nadciągającego układu pogodowego stanowiły doskonałą okazję do uformowania się aureoli wokół słońca, które wydawało się być przeszyte smugą smugową przelatującego samolotu”. Dziękujemy za udostępnienie zdjęcia EarthSky, Doug.
Jowisz i pełnia księżyca w środku halo księżycowe 3 lutego 2015 r. Widziane z Estonii przez znajomego EarthSky z Facebooka Jüri Voita. Zobacz więcej zdjęć księżyca i Jowisza.
Halo wokół słońca widziane ze Szwecji 24 kwietnia 2014 r. oraz zrobione przez Fotografa Gorana Stranda.
Księżycowe halo uchwycone przez Aarona Robinsona w Idaho Falls , Idaho, 30 stycznia 2015 r.
Abhinav Singhai uchwycił tę poświatę słoneczną powyżej pól pszenicy w listopadzie 2014 r. Odwiedź stronę Flickr Abhinava Singhaia.
Jean Marie Andre Delaporte wykonała to zdjęcie przedstawiające aureolę wokół słońca w Normandii we Francji w kwietniu 2014 r.
Aureola słoneczna widziana 14 maja 2013 r. w Monmouth w stanie New Jersey, na zdjęciu przez przyjaciółkę EarthSky na Facebooku, Stacey Baker-Bruno. Dziękuję, Stacey! Zobacz więcej zdjęć z 14 maja 2013 r., Halo tutaj.
Aureole wokół słońce i księżyc kojarzą się z burzami. W nocy, gdy Superstorm Sandy dotarła na ląd w 2012 roku, otrzymaliśmy zdjęcia księżycowych aureoli z całych Stanów Zjednoczonych, a nawet z tak dalekiego zachodu Stanów Zjednoczonych, jak stan Waszyngton. Znajoma EarthSky z Facebooka Susan Jensen w Odessie w stanie Waszyngton zobaczyła i sfotografowała tę delikatną aureolę, podczas gdy Sandy rzeźbił swoją ścieżkę zniszczenia na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.
Księżycowe halo – z zielonkawymi zorzy polarnej po lewej stronie – widziane rankiem 8 października 2012 r. przez znajomego EarthSky na Facebooku, Colina Chatfielda w Saskatoon, Saskatchewan, Kanada .
Zobacz większy. | Halo słoneczne widziane we wrześniu 2012 roku w Tucson w Arizonie przez znajomego EarthSky, Sean Parker Photography. Dziękuję, Sean! Więcej od Seana tutaj.
Konkluzja: aureole wokół słońca lub księżyca są spowodowane przez wysokie, cienkie chmury pierzaste dryfujące wysoko nad twoją głową. Malutkie kryształki lodu w atmosferze ziemskiej tworzą aureole. Robią to poprzez załamywanie i odbijanie światła. Księżycowe halo to znak, że w pobliżu pojawiają się burze.
Pomóż EarthSky dalej działać! Przekaż, co możesz, na naszą coroczną kampanię finansowania społecznościowego.
Zespół EarthSky świetnie się bawi, dostarczając codzienne aktualizacje Twojego kosmosu i świata. Uwielbiamy Twoje zdjęcia i czekamy na Twoje porady dotyczące wiadomości. Ziemia, kosmos, świat ludzi, dziś wieczorem.