Szczepienie FVRCP jest ważną częścią rutyny twojego kota. Zapobiega trzem potencjalnie śmiertelnym wirusom przenoszonym drogą powietrzną: zapaleniu nosa i tchawicy, kaliciwirusowi i panleukopenii.
Zapalenie błony śluzowej nosa i tchawicy jest wywoływane przez pospolity wirus opryszczki kotów. Objawy obejmują kichanie, katar i ślinotok. Oczy kota mogą pokrywać się śluzem, a on lub ona może spać znacznie więcej i jeść mniej niż normalnie. Nieleczona choroba powoduje odwodnienie, głód, a ostatecznie śmierć.
Kaliciwirus ma podobne objawy, wpływając na układ oddechowy, a także powodując wrzody w jamie ustnej. Nieleczona może spowodować zapalenie płuc – kocięta i starsze koty są szczególnie narażone.
Panleukopenia jest również nazywana nosówką i łatwo przenosi się z jednego kota na drugiego. Noska jest tak powszechna, że prawie wszystkie koty – niezależnie od rasy i warunków życia – będą na nią narażone w ciągu swojego życia. Jest to szczególnie częste u kociąt, które nie zostały jeszcze zaszczepione, a objawy obejmują gorączkę, wymioty i krwawą biegunkę. Ta choroba postępuje szybko i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Bez interwencji kot może umrzeć w ciągu 12 godzin od zarażenia się chorobą.
Te trzy wirusy mogą zostać zarażone przez koty w każdym wieku. Kocięta powinny otrzymać pierwsze szczepienie FVRCP w wieku od 6 do 8 tygodni, a następnie trzy dawki przypominające raz w miesiącu. Dorosłe koty powinny otrzymywać dawkę przypominającą raz na rok lub dwa, zgodnie z zaleceniem weterynarza. Dorosłe koty z nieznanymi danymi dotyczącymi szczepień powinny otrzymać szczepionkę FVRCP oraz dawkę uzupełniającą. Ponieważ FVRCP jest żywą szczepionką, nie należy jej podawać kobietom w ciąży koty.
Rzadko, kot może zarazić się chorobą spowodowaną szczepionką lub doświadczyć efektu ubocznego, takiego jak gorączka lub wymioty. Te przypadki są wyjątkiem i u większości kotów FVRCP nie tylko chroni przed zapaleniem nosa i tchawicy, kaliciwirusem i panleukopenią, ale może również pomóc w zwalczaniu innych wirusów.