Większość przypadków zwapnienia ścięgien można leczyć bez operacji. W łagodnych przypadkach lekarz może zalecić połączenie leków i fizykoterapii lub zabieg niechirurgiczny.
Leki
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są uważane za pierwszą linię leczenia. Te leki są dostępne bez recepty i obejmują:
- aspiryna (Bayer)
- ibuprofen (Advil)
- naproksen (Aleve)
Pamiętaj, aby przestrzegać zalecanego dawkowania na etykiecie, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Twój lekarz może również zalecić zastrzyki z kortykosteroidów (kortyzonu), aby złagodzić ból lub obrzęk.
Zabiegi niechirurgiczne
W przypadkach łagodnych do umiarkowanych lekarz może zalecić jedną z następujących procedur. Te zachowawcze zabiegi można przeprowadzić w gabinecie lekarskim.
Pozaustrojowa terapia falą uderzeniową (ESWT): Twój lekarz użyje małego ręcznego urządzenia, aby wykonać mechaniczne wstrząsy na ramieniu, w pobliżu miejsca zwapnienia.
Wstrząsy o wyższej częstotliwości są bardziej skuteczne, ale mogą być bolesne, więc mów głośniej, jeśli czujesz się niekomfortowo. Twój lekarz może dostosować fale uderzeniowe do poziomu, który możesz tolerować.
Terapia ta może być wykonywana raz w tygodniu przez trzy tygodnie.
Radialna terapia falą uderzeniową (RSWT): Twój lekarz użyje ręcznego urządzenia do wykonania wstrząsów mechanicznych o niskiej lub średniej energii do dotkniętej chorobą części barku. Daje to efekty podobne do ESWT.
Terapeutyczne USG: Twój lekarz użyje ręcznego urządzenia do skierowania fali dźwiękowej o wysokiej częstotliwości na złogi zwapnień. Pomaga to rozbić kryształy wapnia i jest zwykle bezbolesne.
Igły przezskórne: Ta terapia jest bardziej inwazyjna niż inne metody niechirurgiczne. Po podaniu znieczulenia miejscowego w okolicy, lekarz użyje igły do wykonania małych otworów w skórze. Umożliwi im to ręczne usunięcie depozytu. Można to zrobić w połączeniu z ultradźwiękami, aby pomóc w ustawieniu igły we właściwej pozycji.
Chirurgia
Około 10 procent ludzi będzie wymagało operacji usunięcia złogów wapnia.
Jeśli Twój lekarz zdecyduje się na operację otwartą, użyje skalpela, aby wykonać nacięcie w skórze bezpośrednio nad miejscem, w którym znajduje się depozyt. Ręcznie usuną depozyt.
Jeśli preferowana jest operacja artroskopowa, lekarz wykona małe nacięcie i włoży małą kamerę. Kamera będzie prowadzić narzędzie chirurgiczne w celu usunięcia osadu.