Gigantyczne robaki rurkowate (Riftia pachyptila) zamiast jelita mają narząd zawierający bakterie chemosyntetyczne .
W 1890 roku Siergiej Winogradsky zaproponował nowy typ procesu życiowego zwany „anorgoxydant”. Jego odkrycie sugeruje, że niektóre mikroby mogą żyć wyłącznie na materii nieorganicznej i pojawiły się podczas jego badań fizjologicznych w 1880 roku w Strasburgu i Zurychu nad bakteriami siarki, żelaza i azotu.
W 1897 roku Wilhelm Pfeffer ukuł termin „ chemosynteza „do produkcji energii przez utlenianie substancji nieorganicznych, w połączeniu z autotroficzną asymilacją dwutlenku węgla – co dziś nazwano by chemolitoautotrofią. Później termin ten zostałby poszerzony o chemoorganoautotrofy, czyli organizmy wykorzystujące organiczne substraty energetyczne do asymilacji dwutlenku węgla. Zatem chemosyntezę można postrzegać jako synonim chemoautotrofii.
Termin „chemotrofia”, mniej restrykcyjny, został wprowadzony w latach czterdziestych XX wieku przez André Lwoffa do produkcji energii przez utlenianie donorów elektronów organicznych. lub nie, związane z auto- lub heterotrofią.
Kominy hydrotermalneEdit
Sugestia Winogradskyego potwierdziła się prawie 90 lat później, kiedy w latach 70. przewidywano istnienie hydrotermalnych kominów oceanicznych. Gorące źródła i dziwne stworzenia zostały odkryte przez Alvina, pierwszy na świecie podwodny statek głębinowy, w 1977 r. W Szczelinie Galapagos. W tym samym czasie studentka Colleen Cavanaugh zaproponowała chemosyntetyczne bakterie, które utleniają siarczki lub siarkę elementarną jako mechanizm, dzięki któremu robaki rurowe mogą przetrwać w pobliżu kominów hydrotermalnych. Cavanaughowi udało się później potwierdzić, że była to rzeczywiście metoda, dzięki której robaki mogły się rozwijać, i ogólnie przypisuje się mu odkrycie chemosyntezy.
Telewizja z 2004 roku z serii prowadzonej przez Billa Nye, nazwali chemosyntezę jednym ze 100 największych odkryć naukowych wszechczasów.
Oceanic crustEdit
W 2013 roku naukowcy poinformowali o odkryciu bakterii żyjących w skale skorupa oceaniczna pod grubymi warstwami osadu i poza kominami hydrotermalnymi, które tworzą się wzdłuż krawędzi płyt tektonicznych. Wstępne ustalenia wskazują, że bakterie te żyją na wodorze wytwarzanym przez redukcję chemiczną cja oliwinu przez wodę morską krążącą w małych żyłach, które przenikają bazalt, który stanowi skorupę oceaniczną. Bakterie syntetyzują metan, łącząc wodór i dwutlenek węgla.