Ruch Enclosure jest procesem, który był używany w celu zniesienia tradycyjnych praw i historycznie towarzyszył mu siła, opór i rozlew krwi. Jest określany jako „jeden z najbardziej kontrowersyjnych obszarów historii rolnictwa i gospodarki w Anglii”.
Ruch Enclosure był w XVIII i XIX wieku pchnięciem do przejęcia gruntów, które wcześniej były wspólną własnością przez wszystkich członków wioski lub przynajmniej dostępne publicznie do wypasu zwierząt i uprawy żywności i zmienić ją na prywatną ziemię, zwykle otoczoną murami, płotami lub żywopłotami. Najbardziej znane ruchy zamykające były w Wielkiej Brytanii Wyspy, ale praktyka ta miała swoje korzenie w Holandii i do pewnego stopnia pojawiła się w całej Europie Północnej i innych miejscach w miarę rozprzestrzeniania się industrializacji. Od XII wieku trwała niewielka liczba wybiegów, zwłaszcza w północnej i zachodniej Anglii, ale stało się znacznie bardziej powszechne w XVIII wieku, aw następnym stuleciu Parlament uchwalił General Enclosure Act z 1801 roku i Enclosure Act z 1845 roku, umożliwiając ogrodzenie niektórych ziem w całej Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii. eland.
Angielski rząd i arystokracja zaczęli ogradzać ziemię, twierdząc, że pozwoli to na lepszą hodowlę upraw i zwierząt (szczególnie owiec na wełnę). Twierdzili, że duże pola mogą być uprawiane wydajniej niż pojedyncze działki przydzielone ze wspólnej ziemi – a zysk mogliby zachować arystokraci, którzy teraz byli właścicielami legalnie skonfiskowanej ziemi. Niektórzy twierdzą, że był to początek komercyjnego rolnictwa.